Gemeenten eisen
geld van Dupont
en Chemours
TAW'S
■lip»
o'
Bijkomen
van de
oorlog
14
Mishandelde moslima doet haar verhaal
De twee in Dordrecht gevestigde
chemiebedrijven hebben beide
stoffen jarenlang uitgestoten. Pas
later werd duidelijk dat de stoffen
ernstige gevolgen hebben voor
mens en milieu. Bewoners en
werknemers hebben jarenlang ver
hoogde risico's gelopen op ernstige
aandoeningen en bouwgrond en
drinkwater raakten vervuild. „Dat
is onacceptabel voor ons en onze
inwoners", zegt wethouder Rik van
der Linden van Dordrecht. „Wij
vinden dat de veroorzakers daar
volledig aansprakelijk voor zijn. We
maken veel kosten en lijden schade.
Dat wordt betaald van gemeen
schapsgeld. Vanuit de gedachte dat
'de vervuiler betaalt' is dit een logi
sche stap."
Chemours bevestigt dat het de
brief van de gemeentes heeft ont
vangen. „Op die brief gaan we tijdig
reageren. Dat doen we op dit mo
ment nog niet. Het is helder dat wij
de gemeenschap waarin wij wer
ken respecteren. We blijven ons op
stellen als verantwoord 'burger' in
die gemeenschap."
In een brief aan de directie van
het bedrijf noemt de advocaat van
de drie gemeenten onder meer de
kosten voor diverse bodem- en ge
zondheidsonderzoeken, ambtena-
renkosten en schade door uitge
stelde bouwprojecten als gevolg
van bodemverontreiniging.
De stap van de drie gemeenten is
opmerkelijk: met name Dordrecht,
waar Dupont al sinds de jaren 6o
een belangrijke werkgever is, bleef
lang mild in de richting van beide
bedrijven. De Sliedrechtse wethou
der Hannie Visser is dan ook blij dat
de drie gemeentes samen optrek
ken. Of de gemeenten een sterke
zaak hebben, is nog de vraag, stelt
advocaat Remko Wijling van Van
Ardenne en Crince Le Roy Advoca
ten, gespecialiseerd in overheids-
i Advocaat Wijling
vindt het 'toevallig'
dat de brief net voor
de verkiezingen komt
aansprakelijkheidsrecht. „De ge
meenten zullen moeten bewijzen
dat Chemours en Dupont in strijd
met de vergunningen hebben ge
handeld, of dat ze meer wisten over
de schadelijkheid van de stoffen en
deze informatie niet direct hebben
gedeeld met het gezag. Alleen als
daar duidelijk bewijs voor is, kan
het bedrijf voor gaas gaan."
Wijling vindt het moment van
de brief opmerkelijk. „Ik vind het
erg toevallig dat dit vlak voor de ge
meenteraadsverkiezingen naar bui
ten komt. Als het de burgemeesters
écht te doen is om de gezondheid
van hun burgers, dan moeten ze al
les doen om die fabriek te sluiten.
In plaats daarvan maken ze zich
druk om het verhalen van kosten."
„Ik had 't er net met mijn ouders
over en de rest van de familie. En
nou ja.Wat mij overkomen is,
kan ik - en de rest - niet los zien
van hoe dingen veranderd zijn in
Nederland. Na de aanslagen van
IS en de problemen tussen T\ir-
kije en Nederland. Het is verhard,
zo zeggen de oudere mensen dat
dan in de familie. Dit was tien
jaar geleden nooit zo gebeurd,
vertelt mijn moeder. Sommige
mensen accepteren een ander
niet meer, helaas. Omdat ik wil
dat dit stopt, doe ik mijn verhaal.
„Ik was dus net bij de Jumbo
geweest, om een zak chips te ko
pen. Ik fietste naar huis, zo rond
kwart voor vier was het. Ik reed
net over het fietspad toen ineens
twee jongens voor mij bleven
fietsen. Ik had ze nog nooit eerder
gezien. Ze lachten naar elkaar, ke
ken mij weer aan, en lachten
daarna weer verder. Er gebeurde
nog niets. Maar daarna begonnen
ze ineens te schelden. 'Kanker
moslim', zei de een. 'Met je kan
kertheedoek op je hoofd', zei de
andere jongen. Ze zeiden dat ik
een kanker-Marokkaan was. Maar
mijn ouders zijn Turks, trouwens.
En oh ja: Allahoe akbar, hoorde ik
ook nog.
Ik was echt wel bang. Maar ik
dacht: ik moet sterk blijven, mis
schien stopt het dan. Maar ze
hielden maar niet op, terwijl ik
bleef fietsen en zij voor mij ble
ven slingeren.
„'Zet je hoofddoek af.Nu!', zei
een van die jongens daarna. Voor
het eerst durfde ik toen iets terug
te zeggen. Ik zei dat ze hun mond
eens moesten houden, dat het ge
noeg was. En ja toen.Toen stop
ten ze direct met fietsen en duw
den mij hard van mijn fiets af. Ik
viel. Terwijl ik al met pijn op de
grond lag, trapten ze op me in. Op
mijn middel, maar ook op mijn
hoofd. Ik ben een stukje van de
film kwijt, raakte kort bewuste
loos.
„Ik weet nog dat op een gege
ven moment een vrouw met een
Ik draag die
hoofddoek omdat-ie
bij me past. Zo kom ik
dichter bij m'n geloof
hond voorbij liep. Ze liep door.
„Van de shock lukte het me niet
om in de benen te komen. Na een
paar keer proberen, had ik weer
ietsjes kracht. Ik heb even ge
wacht tot ik rustig was en fietste
door naar huis, alleen. De jongens
hadden zelfs mijn zak chips nog
gejat, bedacht ik me onderweg.
„Thuis zag ik al mijn blauwe
blekken. Ik ben naar de huisarts
geweest, het bleek dat ik een her
senschudding had.
„Met mijn vader erbij hebben
we aangifte gedaan. Toen de poli
tie het bericht verstuurde om ge
tuigen te vinden, en het dus in de
media kwam, schrok ik zo erg. 'Ja,
dan had ze haar hoofddoek maar
af moeten zetten', zetten sommi
gen onder die nieuws-dingetjes
op Facebook.
„Waarom hebben ze het er niet
over dat ze me daarvoor discrimi
neerden? En waarom zou ik mijn
hoofddoek afzetten in dit vrije
land? Op een straat waar iedereen
mag komen.Dus ik ook! Ik
draag die hoofddoek omdat-ie bij
mij past. Zo kom ik dichter bij
mijn geloof. Dat mag toch? Zoals
sommige christelijke vrouwen in
Nederland ook een doek dragen,
om dichter bij God te komen.
Waarom zijn er mensen die daar
agressief van worden? Ik wil dat
niet begrijpen."
Het slachtoffer doet anoniem haar
verhaal. „Als ik met naam genoemd
word, kom ik hier nooit meer van los."
woensdag 28 februari 2018
GO
BETHLEHEM
Saeed en Simba (inzet),
twee leeuwen uit het Midden-
Oosten, zijn aangekomen in
een leeuwenpark bij Bethle-
hem in Zuid-Afrika. De dieren
zijn gered uit dierentuinen in
de oorlogsgebieden in Irak en
Iran en tijdelijk opgevangen in
Jordanië. Nu kunnen de psy
chisch verwonde dieren bijko
men van alle oorlogsstress.
FOTO'S EPA
'Ze trapten me om
mijn hoofddoek'
De gemeenten Dordrecht, Pa-
pendrecht en Sliedrecht stellen
de bedrijven Chemours en Du-
pont aansprakelijk voor de ge
volgen van de uitstoot van C8 en
GenX. Ook willen ze met de be
drijven in gesprek over de 'onac
ceptabele situatie die is ont
staan en nog zal ontstaan'.
Peter Groenendijk
Ingrid de Groot
Dordrecht
Ze is in elkaar getrapt en uitge
scholden voor 'kankermoslim',
zo valt in het proces verbaal te
lezen. Het 14-jarig meisje uit
Emmeloord dat werd mishan
deld, nadat twee jongens op
straat eisten dat ze haar
hoofddoek zou afdoen, doet
haar verhaal. „Ik praat, maar
vanbinnen huil ik nog. Waarom
gebeurt dit in Nederland?"
André Valkeman
Emmeloord
—mishandelde moslima