PAS ALS IK NAGENOEG BOOS BEN LAAT HIJ LOS Egbert Jans zoon Yann woont weer bij hem. Het is euh, even wennen. Vader van de zoon van de vader!" Daar is Yann, hij komt het huis binnen rond 23.30 uur. Heeft gewerkt in het fitness centrum, waar hij instructeur is. Zoon woont weer bij me. Het ging niet lang duren, had hij gezegd, en ach, hij zou er niet vaak zijn. Dat laatste klopte de eerste maand wel. Maar dit is de tweede maand. Bij zijn omhelzing klemt hij me in een ijzeren greep. Vroeger kon ik hem een voudig vloeren, dan was de pikorde dui delijk. „Vader van de zoon van de Heilige Vader!" Pas als ik nagenoeg boos ben laat hij los. Dat heet: een speelse bui. Ik ruim de keuken op en hij vindt het leuk om mij in elke beweging te hinderen. Als ik naar de vaatwasmachine reik, dwarsboomt hij dat met een sterke arm. „Niet te lang doorgaan, Yann." Omdat ik tegelijk moet lachen doet hij dat wel. Wat komt dit slecht uit. Hij gooit de achterdeur open die met een klap tegen de gevel slaat en rookt in de tuin. Als ik de keuken op orde heb, lazert hij een pak kipfilet en een groentepakket op de aan recht en begint met pannen te kletteren. Dadelijk zet ik m'n gezicht op neutraal, hij mag mijn wanhoop niet zien. Een paar jaar geleden kwam ook zijn oudere zus Fenna onverwacht terug, na een jaar studentenhuis. Ook zij maakt mij weerloos. Kijk ik naar haar, dan zie ik de baby die me in 1992 zielsgelukkig maakte: bolle wangen, knopneusje, plat achterhoofd - er is weinig veranderd. Ik schijn vrij vaak dezelfde herinneringen uit die tijd op te halen. „Vertel nog eens over de eerste keer dat je mijn luier verschoonde, pap. Wat voor kleur had die poep ook alweer?" Groene smurrie. Ze was 18 uur oud en huilde met hetzelfde mondje dat ze nog heeft. „Wat sta je te lachen? Je ziet die baby zeker weer voor je." Ook toen zij terugkwam was het wen nen. Dan kon ik anderhalf uur de badka mer niet in, slingerden kledingstukken door het huis en stond MTV's 16 and preg nant urenlang aan. Ik deed of het niet uit maakte. In mijn binnenste brandde een vuur van spijt en wroeging. Net als nu, terwijl ik over de eerste slaap heen in bed luister naar de keuken geluiden. Dat hun ouders sinds 2011 uit elkaar zijn heeft hun leven een andere kant op gestuurd. Onverhoeds kregen ze een beuk. 'Thuiskomen in een setting met een papa en een mama, dat mis ik.' 'Soms is het net of onze fijne jeugd... ongeldig is verklaard.' 'Ik ken mama niet meer zoals ze was.' 'Mama zegt dat ze eindelijk zichzelf is.' Technisch gezien heb ik het niet 'gedaan': zij was het die ergens anders wilde gaan wonen. Maar toch. Dat schuldgevoel. II Column is journalist en vader van Yann en Fenna. Speelse bui Egbert Jan Riethof vervangt Monica Beek ■!LS I Egbert Jan mciijci^meiw persgroep.nl 6| zaterdag 24 februari 2018

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 87