Kansspel
u
16
Shorttrackkwartet kijkt toe bij finale, maar profiteert
OLYMPISCHE SPELEN PYEONGCHANG 2018
Held van de dag: Elizabeth Swaney
Het was een van
de meest bizarre
olympische medailles
die Nederland ooit won. Het
brons van de shorttracksters
op de achtervolging maakte
van vier hoopjes verdriet -
een week eerder - vier
zinderende stuiterballen.
Column y @thijszonneveld
Links stonden er een paar te janken. Rechts
moest er nog iemand uit de boarding worden
gepulkt. De Zuid-Koreaanse shorttracksters
waren al begonnen aan een ererondje, maar de
Chinezen ook - beide ploegen dachten dat ze had
den gewonnen. En langs de kant stonden er een
paar meisjes in een oranje pak te hopen dat ze een
medaille zouden winnen in een finale waar ze niet
eens aan meededen.
Ondertussen was de jury bezig met een potje
dobbelen om te bepalen wie er nu eigenlijk had
gewonnen.
waren het de Koreaanse vrouwen. Die waren over
het ijs geraasd als een stel voetzoekers. Ze hadden
een Canadese onderuit gehakt, ze duwden een
Chinese weg en op de finishlijn weken ze zo ver
van hun lijn dat zelfs Mark
Cavendish er met gefronste
wenkbrauwen naar moet
hebben gekeken. Maar toen
de uitslag op het grote
scherm kwam bleken Ca
nada en China te zijn gedis
kwalificeerd.
Hartstikke leuk voor de Ko-
reanen én voor de Neder
landse vrouwen, maar ik
begreep er geen hol van -
en ik was niet de enige.
Niels Kerstholt zei een paar
meter naast me in een ca
mera van de NOS dat het 'een heel normale short
trackdag was' - misschien had hij dat ook even
kunnen gaan uitleggen aan de Canadese ploeg die
op hetzelfde moment probeerde de jury te lyn
chen. Of aan Sjinkie Knegt die alweer niets van
zijn diskwalificatie begreep en zei: „De jury maakt
het voor de kijkers én voor de schaatsers lastig om
het te volgen."
Ik hoor shorttrackers en coaches al twee weken
na iedere diskwalificatie, na iedere dubieuze jury
beslissing en na iedere valpartij dezelfde drie
woorden zeggen in de mixed zone; „Dat is short
track."
Maar ik vraag me elke keer af: wat is shorttrack dan?
naar te kijken; de schaatsers en schaatssters zijn ge
weldige atleten. Vier jaar geleden ben ik er in Sotsji
verliefd op geworden: het was snel en spectaculair.
Maar hier in Pyeongchang slaat de twijfel toe. Je
bent als shorttracker zó afhankelijk van anderen.
Van de jury, van de kamikazes achter je, van die
gozer voor je die wacht totdat hij contact voelt om
een Schwalbe te maken. Bij iedere sport heb je ge
luk en soms ook steun van de scheidsrechters no
dig, maar bij shorttrack maken ze het op deze Spe
len wel heel erg bont.
Wat shorttrack is?
Te veel een kansspel, ben ik bang.
Bij
shorttrack
maken ze het
op deze
Spelen wel
heel erg bont
Geintje natuurlijk, als iemand er
bij hoort, is zij het. Tien dagen na de
grootste deceptie uit haar short
trackcarrière, de uitschakeling in de
halve finale van de aflossing, komt
totaal onverwacht de mooist denk
bare bekroning. Ter Mors (28) ver
laat haar geliefde shorttrack met
een knal. Brons, en een wereldre
cord, op diezelfde aflossing.
Ze had de hoop op een medaille
in de sport al opgegeven. Bij het in
pakken van haar tas voor de B-fi-
nale van de relay had Ter Mors de
speciale schoenen voor een podi
umceremonie thuis gelaten. On
danks pogingen van Yara van Kerk-
Een
droom
komt uit,
het
mooiste
afscheid
dat ik kon
wensen
hof en Lara van Ruijven, onder het
mom 'Wij dwingen dit af. Ter
Mors: „Ik geloofde het niet."
Om de Olympische Spelen niet
anoniem te verlaten, had ze aan
bondscoach Jeroen Otter voorge
steld het wereldrecord aan te vallen.
„Nou, zei Jeroen, probeer eerst het
olympisch record." Dat stond iets
minder scherp én blijft zeker vier
jaar staan. Het bleek allebei te kun
nen. Maar voor een medaille was
even later in de A-finale een dub
bele diskwalificatie nodig. Dat had
Ter Mors nog nooit gezien. Bonds
coach Otter wist: een finale met
Zuid-Korea én China in de baan,
RIK
SPEKENBRINK
Jorien ter Mors zet, op haar ge
leende oranje podiumschoenen,
een stapje opzij. Die drie hyperac
tieve springveren naast haar, daar
hoort ze niet bij. „Hier ben ik te oud
voor", zegt ze als een stuiterende
Suzanne Schulting voor de zoveel
ste keer 'Biem!' heeft geroepen, ver
wijzend naar een oude videohit op
internet.
woensdag 21 februari 2018
GO
Freestyleskiester Elizabeth Swaney verbijsterde gisteren iedereen in
de halfpipe. De Hongaarse bleek er niets van te kunnen en liet in twee
runs niet één noemenswaardige trick zien. Ze had zich geplaatst door
punten te sprokkelen bij zoveel mogelijk wereldbekerwedstrijden, sim
pelweg door bij het heen en weer skiën in de halfpipe niet te vallen.
Als er één ploeg was die niet kon winnen, dan
Begrijp me goed: ik vind shorttrack prachtig om
u
Leontien van Moorsel
Goud op de weg
2000
Leontien van Moorsel
Goud op de baan
2000
Leontien van Moorsel
Goud op de weg
2004
Leontien van Moorsel
Brons op de baan
2004
Marianne Vos
Goud op de baan
2008
- Jorien
ter Mors
$0 @rikspekenbrink
Gangneung
ziek mooie
medaille'
