6
7
8
9
10
9
NewKidson
the Board
Wat goed is
komt snel, luidt
het gezegde,
maar soms
komt het ook
iets té snel.
Snowboardster
Chloe Kim (foto
boven), een
Amerikaanse,
plaatste zich
eigenlijk al op
haar 13de voor
de Olympische
Spelen, die van Sotsji, maar dat
feest ging niet door. Ze was wel
goed genoeg, maar niet oud ge
noeg om op de halfpipe mee te
mogen doen. Dus moest het dit
jaar in Pyeongchang maar gebeu
ren voor Kim, nog steeds pas 17.
Het resultaat was verbluffend: in
haar laatste run zette ze een bijna
perfecte score van 98,25 neer. De
concurrentie kwam niet eens in de
buurt. Een unicum was Kim niet,
met haar zeventien jaar. Op de slo-
pestyle was het goud bij de heren
voor Red Gerard (foto onder), net
als Chloe Kim 17 jaar oud. Het had
overigens maar een haar gescheeld
of Gerard had de wedstrijd in Pye
ongchang gemist. Na een avond
bingewatchen op Netflix sliep hij
finaal door zijn wekker heen. Een
ploeggenoot maakte hem nog net
op tijd wakker.
Bjorgen weet niet
van ophouden
Ze hoeft het
niet meer te
doen. Marit
Bjorgen
(foto) won
alles wat er te
winnen valt.
Het is echt niet zo
dat de prijzen bij haar vanzelf
binnenrollen. Integendeel. „Het
is niet zo dat je naar buiten gaat
en zomaar even overwinningen
verzamelt", zei Bjorgen ooit.
„Elke zege kost een hoop voor
bereiding, concentratie en hard
werken." Toch kan ze dat ook
op haar 37ste nog opbrengen, en
daarmee werd ze in Pyeong
chang de succesvolste winter-
olympiër ooit. Haar zilveren
medaille op de skiatlon was
haar elfde plak. Later won ze
ook nog brons, op de 10 kilome
ter vrije stijl, en goud met het
Noorse team op de estafette. Ze
staat daarmee op zeven goud,
vier zilver en twee brons. Daar
mee heeft ze drie medailles
meer dan de nummer 2 op de all
time-ranglijst. Bjorgen was
door het dolle, toen ze het re
cord verbrak. „Ik ben al heel
lang heel goed. Maar ik word
ook ouder, en de jongere meis
jes worden beter." Toch is één
ding (bijna) zeker: zo goed als
Marit Bjorgen worden ze nooit.
Doodsverachting
van Shaun White
Het was een wedstrijd waar
over 20 jaar nog over wordt ge
praat, schreef persbureau AP.
Niet omdat het de Spelen zijn,
niet omdat het snowboardgod
Shaun White (foto) was die zijn
derde gouden plak pakte. Het
was de manier waarop hij het
deed. Zijn winnende run was in
termen van moeilijkheid,
showmanship en lef de beste
die ooit is vertoond op een half
pipe. Het ging gepaard met de
wetenschap dat hij de moeilijk
ste run uit zijn leven moest vol
tooien, óf genoegen moest ne
men met zilver. De run bevatte
sprongen die letterlijk doods-
verachtend zijn. Er zaten com
binaties van trucs bij die White
nooit had voltooid, vertelde hij
achteraf. Niet in de training, en
al helemaal niet in een wed
strijd. Maar op 14 februari deed
hij het. En dat was zelfs voor
White, die na het
zien van de score he
vig geëmotioneerd
neerknielde in de
sneeuw, een mo
ment om bij
stil te staan.
„Ik ben
echt trots
op mezelf,
en dat zeg
ik nooit."
Geen fout,
maar goud
Vertwijfeld
steekt
Ester
Ledecka
(foto) haar
skistokken
in de grond.
Als een onervaren pupil
glijdt ze door de sneeuw,
haar gezicht een en al ver
twijfeling. Want ja, op het
scorebord staat een 1, en ja,
het publiek gaat los. Maar te
gelijk weet de Tsjechische
dat de eerste plaats op de Su
per G nooit voor haar kan
zijn, en dat de fans echt niet
voor haar staan te juichen. Ze
is snowboardster. Skiën doet
ze er een beetje bij. Ledecka
is in het laatste deel van het
programma gestart, lang na
alle favorieten. Anna Veith,
de Oostenrijkse lijstaanvoer-
ster, wordt al gefeliciteerd.
De Amerikaanse tv-zender
NBC is zelfs al gestopt met
uitzenden - winnaar bekend,
toch? Het blijkt een grove
misrekening. Een camere-
man vertelt Ledecka dat ze
echt de snelste is. Dat
moet een foutje zijn,
stamelt ze. Het is
geen foutje. De olym
pische annalen hebben
„,s2c\_ er een sprookje bij.
En dat is vier
voor Four-cade
Bij weinig win
tersporten is de
spanning zo
invoelbaar als
bij biatlon. In
no time moe
ten atleten van
explosieve inspan
ning (langlaufen) naar innerlijke
sereniteit (schieten). Elke misser
kan fataal zijn. Bij de massastart,
zondag, kijken alle concurrenten
naar de Fransman Martin Four-
cade (foto). Hij voert het veld aan,
hij bepaalt waar de lat ligt. Bij de
eerste schietbeurt zitten ze alle
maal in zijn buurt. Bij de tweede
nog ongeveer de helft. Met elke
voltreffer velt Fourcade een
nieuwe concurrent. Na de derde
schietbeurt kunnen alleen twee
Duitsers zijn spoor nog volgen.
Richting de finish is daarvan al
leen Simon Schempp over. Hij gaat
mee in het zog van de Fransman,
die nu al kilometers lang het kop-
werk op zich neemt. Schempp
kruipt pas op het laatste rechte
eind uit zijn schulp en lijkt Four-
cade af te troeven. Maar hij komt te
laat. Op de finish heeft de Frans
man nog een paar centimeter over
(zie foto boven), en daarmee pakt
hij het goud dat hem toekomt. Het
is het vierde goud in zijn carrière,
waarmee hij de succesvolste
Franse winterolympiër ooit is.
maandag 19 februari 2018
GO
FOTO'S GETTY IMAGES, PHOTO NEWS, BELGA, AFP, PIM RAS, REUTERS MONTAGE MCO
'Hg Jol8
