Mijn eerste kookboek
„Op mijn vlucht ben ik door elf landen
gereisd. In elk land werd ik opgepakt,
geboeid, vastgezet en met een nummer
op mijn borst gefotografeerd. Als een mis
dadiger. Maar ik reisde naar de kinderen
in Nederland. Toen ik op Amsterdam CS
op een agent afstapte en me bekend
maakte als vluchteling, verwachtte ik
hetzelfde. Maar déze agent reageerde
vriendelijk en behulpzaam. Hij bracht me
in contact met mensen die voor me zorg
den. Dat was mijn eerste kennismaking
met dit land. Voor het eerst in lange tijd
voelde ik me veilig en vrij.
Ik woonde in het oude Aleppo, de
mooiste stad van Syrië. Mijn huis... als ik
mijn ogen sluit, zie ik het voor me. Zo'n
woning uit de Franse koloniale tijd, met
grote kamers, hoge plafonds en een bloe
mentuin. Ik had een goede baan als sales
manager. Het ontbrak me aan niets, maar
het werd steeds gevaarlijker op straat.
Toen voor mijn ogen een hoogzwangere
vrouw werd doodgeschoten, wist ik: ik
moet weg.
Mijn ex-man zat al met de kinderen in
Nederland, dus daar wilde ik heen. De
reis door Europa verliep vreselijk, onmen
selijk. Maar ik maakte ook mooie dingen
mee. Toen ik het niet meer zag zitten en
alleen nog kon huilen, verscheen als in
een droom een lieve Italiaanse non die
me hielp. Ik heb nog contact met haar.
In het asielzoekerscentrum in Ter Apel
raakte ik steeds depressiever. Tot ik op een
dag tegen mezelf zei: nu is het afgelopen,
ik kies voor het positieve en richt me op
de toekomst. Ik had geen keus, ik deed het
voor mijn kinderen.
Koken kon ik altijd al goed en ik begon
Syrische gerechten te maken voor vrien
den. Die vertelden dat aan anderen en
met hulp van al mijn lieve Nederlandse
vrienden kon ik mijn eigen cateringbe
drijf beginnen, Zina Kitchen. Dat bestaat
twee jaar, binnenkort verschijnt mijn
kookboek. Ik ben zo druk, dat ik amper
tijd heb gehad om de taal goed te leren.
Ik geloof in karma: als je goed doet,
krijg je dat terug. Ik heb vreselijke dingen
gezien en meegemaakt, ik heb mijn
mooie leven in Syrië, mijn vrienden en
familie achtergelaten. Maar mijn vlucht
heeft me ook veel gebracht. Ik heb een
woning in Amsterdam, mijn kinderen
doen het geweldig op school, ik ben een
succesvol ondernemer en ben van
niemand afhankelijk. In Nederland heb ik
mezelf gevonden."
Syrische vluchtelingen in Nederland
Zina Abboud (35) woont met haar
drie kinderen in Amsterdam. Ze
heeft een cateringbedrijf en in
april verschijnt haar kookboek
Mijn Syrische keuken.
Ongeveer 35.000 Syriërs hebben
sinds 2013 asiel aangevraagd in
Nederland; de oorlog in eigen land is
dan al twee jaar aan de gang. In het
kader van de gezinshereniging
volgen er nog ruim 29.000. Vrijwel
alle Syriërs krijgen een tijdelijke ver
blijfsvergunning. Velen ronden een
(verplichte) inburgeringstraject af en
trekken de samenleving in, op zoek
naar een zinvol bestaan. Ze kijken uit
naar werk, hun kinderen gaan naar
school. Veel Syriërs zijn redelijk tot
goed opgeleid, maar volgen aanvul
lende opleidingen omdat hun diplo
ma's vaak niet worden erkend. Ook
de Nederlandse taal vormt een
struikelblok. Rond de 90 procent van
de Syriërs tussen de 18 en 65 jaar
ontvangt een bijstandsuitkering.
"V f
221 zaterdag 17 februari 2018
