Memoires van de
Rijksbouwmeester
Jemenitische koffie
Lees mee met de boekenredactie l
OP HET NACHTKASTJE
recensies
Tot op de
dag van
vandaag verbaast het
historici dat Albert
Speer tijdens het Proces
van Neurenberg aan de
galg ontsnapte.
De Rijksbouwmeester en
vertrouweling van Hitier
was in de laatste jaren van
de Tweede Wereldoorlog
een ordinaire slavendrij
ver, verantwoordelijk voor
de dood van duizenden.
Zij werden tewerkgesteld
om voor de Duitsers te
redden wat er te redden
viel. Door zijn schuld
bekentenis (hij was nage
noeg het enige nazi
kopstuk dat zijn rechters
het Ich habe es nichtge-
wusst bespaarde) kreeg hij
20 jaar gevangenisstraf. In
de Berlijnse gevangenis
Spandau schreef hij zijn
memoires, die in 1975 voor
het eerst werden gepubli
ceerd en opnieuw zijn uit
gebracht. In Speer in
Spandau (Meulenhoff,
€34,99) betoont hij zich
berouwvol en schetst hij,
vaak subjectief, soms ade
quaat, een beeld van de
periode 1933-1945. Ook
zijn jaren van detentie
komen aan de orde. In die
zin is het boek een be
klemmend verslag van
een gitzwarte periode.
Maar wel vanuit Speers
perceptie. Arno Gelder
Mokhtar
Alkhansali
is een wat ongefocuste
jongeman die opgroeit
in een achterstandswijk
in San Francisco. Na jaren
van niet afgemaakte stu
dies en verschillende
banen, ontdekt hij bij toe
val dat de oorsprong van
koffie in zijn moederland
Jemen ligt. Hij wil er alles
van weten en de politieke
chaos in het land weer
houdt hem er niet van af
te reizen. Alkhansali is
vastbesloten de teelt in
Jemen te doen herleven.
Dat lijkt te lukken, totdat
een burgeroorlog uit
breekt. Voor De monnik
van Mokka (Lebowski,
€22,50) sprak Dave Eggers,
auteur van onder meer
Wat is de wat en De cirkel,
honderden uren met
Alkhansali om zijn waar
gebeurde verhaal te kun
nen vertellen. Een verhaal
dat begint met de geschie
denis over de koffiecul
tuur (waarvan zelfs een
niet-koffiedrinker zin
krijgt in het brouwsel) en
eindigt als een bloedstol
lende thriller, omdat
Alkhansali vastberaden is
zijn onderneming te laten
slagen, desnoods met ge
vaar voor eigen leven.
Annemarie Kleywegt
In de VS kwam De vrouw in het raam binnen op
1 in de bestsellerlijst van The New York Times
BookReview. Debuterend auteur A.J. Finn
gooit bijna zijn theekopje om bij de vraag of hij
een droom verwezenlijkt ziet. Totaal niet'.
n de chique club in de Londense wijk
Soho is het i9de-eeuwse meubilair niet
opgewassen tegen de motoriek van
Daniël Mallory, de man achter het
pseudoniem A.J. Finn. Hij spreekt met
ruime gebaren en plant meermalen de
ellebogen heftig op het wankele tafelblad,
om vervolgens het kantelende thee
servies op te vangen.
'Wat overkomt mij?' is de retorische
vraag die soms in Mallory's woorden
doorklinkt. Zijn boek is de derde debuut
roman in de VS die ooit als nummer 1
binnenkwam. De 38-jarige staat aan het
begin van een wereldwijde promotietoer
die tot oktober zal duren. Vijf weken ge
leden, kort na het verschijnen in de VS,
zegde Mallory zijn bescheiden baan als
redacteur bij uitgeverij William Morrow
op. En dat terwijl zijn miljoenencontract
al een jaar binnen was. „Ik moest eerst
zien of het boek zou aanslaan. Zelfs al
was dat contract er, 37 buitenlandse uit
gevers hadden de rechten gekocht en er
was er een deal met filmstudio Fox. Nu
de kritieken goed zijn, is het zover."
„Al vijftien jaar leed ik aan depressies.
Therapie en medicatie hielpen niet. In
de zomer 2015 hoorde ik de diagnose
'bipolaire stoornis'. In een proces van zes
weken wisselde ik daarom van medicatie.
Het werkte, na al die jaren! In die periode
zag ik op een dag Rear Window, de film
van mijn favoriet Alfred Hitchcock uit
1954. Een fotograaf die door een blessure
aan zijn stoel is gebonden, bespiedt de
buren met een telelens. In mijn brein
was van alles gaande door de bevrijdende
medicatie, en tegelijk zag ik aan de over
kant van de straat een vrouw die het licht
ontstak in haar huiskamer: in New York
doet niemand de jaloezieën of de gordij
nen dicht. Ik begon haar te volgen zoals
de fotograaf in die zestig jaar oude film.
En zo, daar, ontstond in een flits van
creativiteit het idee voor de plot."
I
lezen
1
Ruud Roodhorst: Lucebert van Wim Hazeu -
Lucebert nazisympathieën? What the f*uck!
Ellen den Hollander: Hoor nu mijn stem van Franca
Treur - Altijd intrigerend als schrijvers hun ervaringen
in het gereformeerde milieu in een roman verwerken.
Speer in
Spandau
W02
De monnik
van Mokka
Literatuur
Tekst EGBERT JAN RIETHOF Illustratie ERIK VAREKAMP
'Suspense
moet diepgang
hebben
Van redacteur tot schrijver. Hoe
kwam dat zo?
De fascinatie voor de misdaadfilm
en -literatuur was er al eerder. Waar
is die begonnen?
161 zaterdag 17 februari 2018
