„Vindt u? Het is best moeilijk om je leven
samen te vatten in minder dan 250 pagi
na's. Ik heb me lang verzet tegen het idee
een boek te schrijven. Mijn vrienden
vonden dat ik dat moest doen. Nu zijn
dat bijna allemaal Philipsmannen met
wie ik het liefst over Philips praat en die
dat zelf ook het liefst doen, dus ik nam
het met een korreltje zout als ze zeiden:
schrijf dat eens op. Ik dacht: wie interes
seert dat nou? Ik bezweek toen onze
vroegere bedrijfshistoricus zei dat het
van waarde kon zijn. Ik wilde het alleen
doen als het de cafépraat ontsteeg. Toen
hij mijn proefhoofdstuk goedkeurde, ben
ik over mijn schroom heengestapt."
„Ja. De uitgever vond dat ik mijn boek De
man van Philips moest noemen. Dat vond
ik aanmatigend - dé man. Toen zei mijn
vrouw: maak er 'die' van. Ook omdat we
dat hier in Brabant vaak horen als we
ergens lopen: Des dun dieje van Philips."
Zijn vrouw brengt koffie en thee - ze
zegt: „Soms, als we voor een antiekwin
kel staan, zegt Jan 'ga jij maar alleen naar
binnen, ik blijf hier wel staan. Want als
ze mij zien, is het bij voorbaat al twee
keer duurder'. Iedereen kent hem."
„Ik was 19. Ik had een hbs en wilde jour
nalist worden. De Telegraaf wees me af.
De volgende sollicitatie leidde naar Phi
lips. Ik kwam uit Lienden, een klein dorp.
Imponerend, vond ik het, die hoogbouw
langs de spoorlijn. Intimiderend zelfs."
„Dat macho-imago hielp. Ik moest het
soms ook zijn. Ik schijn een zeker over
wicht te hebben. Daar kun je weinig aan
doen - dat heb je of dat heb je niet. Ik heb
me er altijd over verbaasd dat anderen
mij anders zien dan ik mezelf. Maar goed,
ik heb nu eenmaal die kop en dat postuur."
„Ja, mensen kunnen nogal van me onder
de indruk raken. Ze vinden dat ik over
weldigend overkom. Zelf denk ik nooit:
laat ik eens overweldigend overkomen.
Dat ik me op mijn beurt zelden geïntimi
deerd voel, is iets genetisch, daar heb ik
geluk mee gehad. Ik heb er veel aan gehad
in mijn leven. Ik heb me bijvoorbeeld
nooit ongemakkelijk gevoeld bij mensen
uit een hogere sociale klasse of van
andere afkomst dan ik."
„Dat was geen bewust beleid. Ik had het
druk, ik vond dat ik mijn tijd moest
steken in mijn werk."
„Dat is moeilijk om van jezelf te zeggen."
Hij laat een stilte vallen. „'Bezield' is mis
schien een goed woord. Bezieling heb je
of dat heb je niet, dat is een van de myste
ries van het leven. Het laat zich ook moei
lijk omschrijven. Wat is dat: bezieling?
Maar als operazangeres Jessye Norman
nu binnenwandelt, dan weet je meteen:
die heeft het."
en bakkerszoon uit de Betuwe die
het van administratief medewerker
schopt tot president-directeur van
een beursgenoteerde multinational.
Uw onlangs verschenen autobio
grafie leest als een spannend
jongensboek.
U bent 'die man van Philips'.
Kunt u zich herinneren dat u voor
het eerst in Eindhoven kwam?
'Intimiderend' is een kwalificatie
die uzelf vaak is toegedicht. Zeker
begin jaren 90, toen u Operatie
Centurion leidde waardoor wereld
wijd 50.000 van de 300.000 werk
nemers hun baan verloren.
En die bulderende stem. En die
strenge blik.
Dat u destijds zelden interviews gaf,
werkte wellicht ook een zekere
mythevorming in de hand: hoe onbe
reikbaarder, hoe imponerender.
Hoe vindt u zelf dat u overkomt?
Hoe heeft u uw bezieling ingezet
voor Philips?
101 zaterdag 17 februari 2018
