II
22 ZE
MOTORCROSS GECOMPLICEERDE BEENBREUKA
Motorcrossster
Nancy van de Ven
brak op 25
december haar
linkerbeen op
meerdere
plaatsen. Daarna
kreeg de Vlissingse
het zwaar voor haar
kiezen.
daarom verzocht in allerijl naar
Herentals te komen. Maar daar
werd ze al snel gerust gesteld. Het
blijkt dat de doorbloeding van het
been nog niet optimaal is. „Ik
moet rustig doen. Ik kan niet een
halfuur fietsen. Twee keer tien mi
nuten gaat wel."
„Het is goed dat Nancy nu even
afgeremd wordt. Ze wil veel te
snel", zegt haar vader. „Aan de an
dere kant willen we allemaal dat
ze weer vlug op de motor mag
gaan zitten. Voor na het moment
dat de dokters 'ja' zeggen, hebben
Later bleek dat die
chirurg in Spanje
alles verkeerd had
gedaan
we al een draaiboek klaar liggen.
Dan gaan we eerst een paar dagen
in Duinkerke trainen en vervol
gens gaan we twee weken naar Ita
lië, om ook daar uren te maken.
Daarna komen we weer even terug
in Nederland, voordat we naar de
eerste twee GP's in Italië en Portu
gal moeten."
„Het wachten is heel frustre
rend, maar het is niet anders. We
hebben met die behandelingen bij
Fractury al alles gedaan wat we
konden", stelt Nancy. Giel: „Heel
ons gezin draait om de carrière
van Nancy. We zitten allemaal te
niksen nu. Daar worden we alle
maal chagrijnig van."
Het wordt een race te
gen de klok. Nancy
van de Ven wil graag
weer fatsoenlijk kun
nen crossen, voordat
de eerste Grand Prix van het jaar -
op 7 en 8 april - verreden wordt.
Maar de twintigjarige Vlissingse is
nog lang niet hersteld van haar ge
compliceerde beenbreuk. Het
wordt krap aan. „Het is afwachten
hoe het gaat. Misschien mag ik
volgende week al weer op de mo
tor zitten", zegt ze. „Ik hoop dat ik
dan groen licht krijg."
Voor Van de Ven, die afgelopen
seizoen nét geen wereldkampi
oene werd, leek het de afgelopen
zeven weken alsof ze in een horor-
film zat. Met als gruwelijkste scè
nes: een harde smak op een circuit
in Spanje, een compleet verprutste
operatie in een nabij gelegen zie
kenhuis, helse pijnen na een
nieuwe ingreep in het Belgische
Herentals en angst voor trombose
nadat ze begin februari weer te fa
natiek het sporten oppakte.
„Maar je hoort Nancy bijna
niet", vertelt vader Giel. „Ze is zo
overdreven gedreven, dat ze de
pijn gewoon negeert. Dan zegt ze
tegen zichzelf: o, niks aan de
hand.Toen ze haar been brak en
het bot van haar kuitbeen naar
buiten stak, huilde ze zelfs niet. Ze
moet er ontzettend veel last van
hebben gehad. Pas toen ze hoorde
dat ze wéér geopereerd moest
worden en het herstel minimaal
drie maanden ging duren, werd
het haar te veel. Toen realiseerde
ze zich: ik ben nooit op tijd klaar
voor de eerste wedstrijd van het
seizoen."
Tranen
Nancy herkent zich in die lezing.
„In het begin leek het allemaal
goed te zitten. Na die operatie in
Spanje dacht ik: 'Het gaat goed,
m'n been zit er nog aan'. Toen ik
daar die kliniek binnen was geko
men, zeiden ze ook tegen me: 'Je
hebt geluk dat hier net een topspe
cialist aanwezig is voor dit soort
breuken. Dus ik geloofde wel in
een goede afloop. Maar later bleek
dat die chirurg alles verkeerd had
gedaan." Giel: „Toen kwamen dus
pas de tranen."
Het ongeluk gebeurde op eerste
kerstdag, tijdens de overwintering
in de buurt van Lleida. Op een nat
gespoten trainingsbaan maakte de
regerend Europees kampioene een
lastige sprong. Om goed te kunnen
landen, moest ze helemaal tot het
einde van de schans vol gas blijven
geven. Dat deed ze ook, maar net
voordat ze van de grond loskwam,
spinde haar achterwiel. Ze slipte
daardoor een beetje weg en kwam
overdwars in de lucht te hangen.
Van de Ven wist meteen: zo ga ik
nooit goed kunnen landen. Ze be
sloot haar motor van zich af te
werpen en naar beneden te sprin
gen. De landing was zó hard dat ze
haar scheenbeen brak - waarvan
het bot door haar huid heen prikte
- en haar kuitbeen verbrijzelde. Ze
bloedde bovendien enorm.
In de dichtstbijzijnde kliniek
leek ze in goede handen. Ze werd
relatief snel geholpen en in de
drie dagen na de operatie goed
verzorgd. Maar in het ziekenhuis
van Herentals, waar ze op advies
van haar Belgische conditietrai
ner na terugkomst in Nederland
heen ging, zagen ze hoe rampza
lig de Spanjaarden haar linker
been hadden gefikst. De pin die
in haar scheenbeen zat, was krom
geslagen en één van de schroeven
was te lang, waardoor-ie in een
gezond stuk kuitbeen prikte. De
Belgische artsen zeiden met een
confronterende röntgenfoto in de
hand: 'Dit moet opnieuw'. Giel:
„Daar waren ze heel duidelijk in.
Ze zeiden dat het anders niet de
vraag was of Nancy ooit weer zou
kunnen rijden, maar of ze ooit
weer fatsoenlijk kon lopen. Haar
voet stond helemaal schuin onder
haar been."
Nancy vond het een verschrik
king. „Want dat betekende dat de
wond wéér open moest, dat de
oude pin eruit moest en er een
nieuwe voor terug zou komen, dat
mijn kniepees weer doorgesneden
zou moeten worden en dat ik na
afloop weer helemaal aan het be
gin van een herstelperiode stond.
Ik zei eerst nog: 'Laat mij dit sei
zoen gewoon rijden met die
scheve voet en opereer me maar
daarna'. Dat kon niet, zeiden de
artsen. Het zou alleen maar erger
worden en misschien nooit meer
helemaal goed herstellen. Ze wis
ten zelfs niet zeker of het met een
directe operatie nog opgelost kon
worden."
Fractury
Inmiddels, ruim een maand na die
tweede operatie, ziet het er toch
goed uit voor de motorcrossster.
Ze sport zelfs weer, sinds ze vorige
week van het gips verlost werd.
Voordien onderging ze al drie bij
zondere behandelingen in Reusel,
bij het bedrijf Fractury. Daar
wordt met onder andere ultra
sound en lasertechnieken botgroei
gestimuleerd. Nancy: „Ik denk dat
we er twee weken mee gewonnen
hebben." Giel: „De artsen waren
heel verbaasd over de vooruit
gang."
Van de Ven fietst, zwemt en fit-
nest nu weer. Maar nog wel met
mate. Meteen nadat het gips eraf
was, ging ze veel te fanatiek van
start. Ongeduldig als ze was - om
haar achterstand op de concurren
tes een beetje weg te werken -
zette ze haar linkerbeen weer flink
aan het werk. Met als gevolg dat
die dik en paars werd. Een hele
ochtend was er paniek: haar be
handelaars dachten aan trombose,
aan klonten in haar bloed. Ze werd
zaterdag 17 februari 2018
Zeven horrorweken na smak
Nancy van de Ven kan vlak
voor de operatie in Spanje nog
een beetje lachen, hoewel ze
van de pijn vergaat.
De röntgenfoto na de operatie
in Spanje. De pin lijkt recht,
maar is krom geslagen.
- Nancy van de Ven
Roeland van Vliet
Vlissingen
Nancy van de Ven weet nog niet hoe fit ze in april aan het GP-seizoen kan beginnen, foto lex de meester
Van de Ven is voor de tweede
keer geopereerd, nu in Heren
tals.
In Reusel ondergaat ze een
behandeling bij Fractury, waar
botaangroei gestimuleerd
WOrdt. FOTO'S FAMILIE VAN DE VEN
