WEER EVEN THUIS
u
19
Het Goese Sas, een jeugd aan het kanaal naar Goes. De oude woning van dijkbaas Van Oost is nu
een pannenkoekenhuis. Tonny Vercouteren-van Oost en haar broer Hans van Oost halen herinneringen op.
Teleurgesteld zijn ze, zus
en broer Van Oost. De
nieuwe woning, aan de
noordkant van hun oude
huis, is in de tuin ge
bouwd. Het ergste is dat die destijds
verlaagde moestuin nu is opgehoogd.
Aan de andere kant ligt de tuin nog
wel in de oorspronkelijke laagte.
Hans van Oost: „Door die verdiepte
tuinen leek het alsof ons huis hoger
lag. Dat was mooi, daardoor had het
status. Die status is nu verdwenen."
Tonny Vercouteren-van Oost is 8t
jaar. Haar broer Hans is 73. Zij woont
in Middelburg, waar ze een leven in
het individueel huishoudschoolon-
derwijs achter de rug heeft. Hij is
Goesenaar. Als werktuigbouwkun
dige was hij het grootste deel van zijn
werkzame leven in dienst van sport-
toestellenfabrikant Schelde Sports.
We zijn samengekomen in het
Goese Sas, de buurtschap ten noor
den van Goes. Met uitzicht op het ka
naal en het oude sluizencomplex. De
Oosterschelde voelt vlakbij. In het
huis waarin nu het pannenkoeken
huis Sas 1 is gevestigd, liggen hun
jeugdjaren. Sas 1 was toen Goese Sas
B7. Het eigenlijke huis ziet er afge
zien van de aangebouwde serre nog
precies zo uit als ruim zeventig jaar
geleden: deur, ramen, zelfs de gegla
zuurde dakpannen - belangrijk als je
regenwater wil opvangen - zijn origi
neel.
Hans: „In droge zomers werd er
met paard en wagen een tank water
gebracht uit de Wilhelminapolder.
Van twee lange steigerplanken werd
een goot gemaakt, die met pek werd
dichtgesmeerd. Daarover stroomde
het water onder ons huis door naar
de waterput."
Tonny is de oudste in het gezin dat
uiteindelijk acht kinderen zou tellen:
vier meisjes, vier jongens. Ze weet
nog hoe er in de winter van 1946 van
Sint Maartensdijk met een boot naar
het Goese Sas werd verhuisd. Vader
van Oost, waterbouwkundige, werd
dijkbaas van de Calamiteuze Wilhel-
mina- en Oost-Bevelandpolder en
moest zich in die tijd vooral bezig
houden met de daar voorkomende
dijkvallen. Tonny: „Ik was 9 jaar en
mocht als enige van de toen vijf kin
deren meevaren op de verhuisboot.
Voor de sluis lag een diepe trog, het
was koud en slecht weer, de boot is
drie keer naar Sint Maartensdijk te
ruggevaren omdat er niet kon wor
den aangelegd."
Moeder Van Oost kwam uit de
Haarlemmermeer. Ze was wel wat
luxe gewend, ook op Tholen. Tonny:
„Voor moeder was de verhuizing een
achteruitgang. Er was geen elektrici
teit, geen stromend water. Toen we
hier aankwamen, hing er kapotge
schoten bruin zeildoek voor de ra
men. Alles regende in. Ze nam die
ongemakken voor lief, omdat ze ons
de vrijheid op het Sas zo gunde."
Vader Van Oost maakte zelf een
waterleidingsysteem in huis, met
een reservoir op zolder. Hans had om
de dag pompdienst: een kwartier
lang zwengelen aan de hendel in de
hoek van de keuken. De jongens
moesten de kippen voeren en hout
en kolen halen uit de schuur. De
meisjes stopten sokken en deden de
was. „Met de hand", zegt Tonny,
„elke zaterdag de was van tien perso
nen. Lakens moesten op de bleek
worden gelegd, door het stijfsel ge
haald en op onze droogzolder opge
hangen."
Er kwamen al vroeg toeristen, Bel
gen vooral, om kreukels en mossels te
rapen en krabben te vangen. Zwem
bad Het Sas, in het kanaal pal voor
hun deur, was een attractie voor de
hele streek. Waterpoloteam De
Ganze, waarin Hans ruim 25 jaar
meedraaide, was succesvol op lande
lijk niveau. Ze herinneren zich het
pierenbadje, kinderen die leerden
zwemmen met blikken bussen op
hun rug. De zwemclub had mis
schien wel achthonderd
leden. Tonny: „In de zomer kwamen
al mijn vriendinnen zich omkleden
in de bijkeuken, er waren nog geen
badhokjes."
Tonny ging in 1959 uit huis, haar
broer in 1971. Samen zeggen ze:
„Hadden we het huis maar zelf ge
kocht, toen onze ouders in 1975 naar
Wilhelminadorp verhuisden. Het is
hier zo mooi en je bent zo vrij als een
vogeltje."
In de zomer kwamen al mijn vriendinnen zich omkleden
in de bijkeuken, er waren nog geen badhokjes
zaterdag 17 februari 2018
GO
Het zwembad voor de deur
Jan van Damme
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijk huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
Tonny Vercouteren-van Oost en haar broer Hans van Oost terug op de plek van hun
jeugd: de woning van de dijkbaas in het Goese Sas.
De woning is nu een pannenkoekenrestaurant, foto'smechteldjansen
Het gezin Van Oost eind jaren 40 voor de woning in het Goese Sas. Tonny staat voor
haar vader, Hans is de jongste en kleinste vooraan.
-Tonny Vercouteren-van Oost