WEER EVEN THUIS u 19 Het Goese Sas, een jeugd aan het kanaal naar Goes. De oude woning van dijkbaas Van Oost is nu een pannenkoekenhuis. Tonny Vercouteren-van Oost en haar broer Hans van Oost halen herinneringen op. Teleurgesteld zijn ze, zus en broer Van Oost. De nieuwe woning, aan de noordkant van hun oude huis, is in de tuin ge bouwd. Het ergste is dat die destijds verlaagde moestuin nu is opgehoogd. Aan de andere kant ligt de tuin nog wel in de oorspronkelijke laagte. Hans van Oost: „Door die verdiepte tuinen leek het alsof ons huis hoger lag. Dat was mooi, daardoor had het status. Die status is nu verdwenen." Tonny Vercouteren-van Oost is 8t jaar. Haar broer Hans is 73. Zij woont in Middelburg, waar ze een leven in het individueel huishoudschoolon- derwijs achter de rug heeft. Hij is Goesenaar. Als werktuigbouwkun dige was hij het grootste deel van zijn werkzame leven in dienst van sport- toestellenfabrikant Schelde Sports. We zijn samengekomen in het Goese Sas, de buurtschap ten noor den van Goes. Met uitzicht op het ka naal en het oude sluizencomplex. De Oosterschelde voelt vlakbij. In het huis waarin nu het pannenkoeken huis Sas 1 is gevestigd, liggen hun jeugdjaren. Sas 1 was toen Goese Sas B7. Het eigenlijke huis ziet er afge zien van de aangebouwde serre nog precies zo uit als ruim zeventig jaar geleden: deur, ramen, zelfs de gegla zuurde dakpannen - belangrijk als je regenwater wil opvangen - zijn origi neel. Hans: „In droge zomers werd er met paard en wagen een tank water gebracht uit de Wilhelminapolder. Van twee lange steigerplanken werd een goot gemaakt, die met pek werd dichtgesmeerd. Daarover stroomde het water onder ons huis door naar de waterput." Tonny is de oudste in het gezin dat uiteindelijk acht kinderen zou tellen: vier meisjes, vier jongens. Ze weet nog hoe er in de winter van 1946 van Sint Maartensdijk met een boot naar het Goese Sas werd verhuisd. Vader van Oost, waterbouwkundige, werd dijkbaas van de Calamiteuze Wilhel- mina- en Oost-Bevelandpolder en moest zich in die tijd vooral bezig houden met de daar voorkomende dijkvallen. Tonny: „Ik was 9 jaar en mocht als enige van de toen vijf kin deren meevaren op de verhuisboot. Voor de sluis lag een diepe trog, het was koud en slecht weer, de boot is drie keer naar Sint Maartensdijk te ruggevaren omdat er niet kon wor den aangelegd." Moeder Van Oost kwam uit de Haarlemmermeer. Ze was wel wat luxe gewend, ook op Tholen. Tonny: „Voor moeder was de verhuizing een achteruitgang. Er was geen elektrici teit, geen stromend water. Toen we hier aankwamen, hing er kapotge schoten bruin zeildoek voor de ra men. Alles regende in. Ze nam die ongemakken voor lief, omdat ze ons de vrijheid op het Sas zo gunde." Vader Van Oost maakte zelf een waterleidingsysteem in huis, met een reservoir op zolder. Hans had om de dag pompdienst: een kwartier lang zwengelen aan de hendel in de hoek van de keuken. De jongens moesten de kippen voeren en hout en kolen halen uit de schuur. De meisjes stopten sokken en deden de was. „Met de hand", zegt Tonny, „elke zaterdag de was van tien perso nen. Lakens moesten op de bleek worden gelegd, door het stijfsel ge haald en op onze droogzolder opge hangen." Er kwamen al vroeg toeristen, Bel gen vooral, om kreukels en mossels te rapen en krabben te vangen. Zwem bad Het Sas, in het kanaal pal voor hun deur, was een attractie voor de hele streek. Waterpoloteam De Ganze, waarin Hans ruim 25 jaar meedraaide, was succesvol op lande lijk niveau. Ze herinneren zich het pierenbadje, kinderen die leerden zwemmen met blikken bussen op hun rug. De zwemclub had mis schien wel achthonderd leden. Tonny: „In de zomer kwamen al mijn vriendinnen zich omkleden in de bijkeuken, er waren nog geen badhokjes." Tonny ging in 1959 uit huis, haar broer in 1971. Samen zeggen ze: „Hadden we het huis maar zelf ge kocht, toen onze ouders in 1975 naar Wilhelminadorp verhuisden. Het is hier zo mooi en je bent zo vrij als een vogeltje." In de zomer kwamen al mijn vriendinnen zich omkleden in de bijkeuken, er waren nog geen badhokjes zaterdag 17 februari 2018 GO Het zwembad voor de deur Jan van Damme Heeft u herinneringen aan uw ouderlijk huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl. Tonny Vercouteren-van Oost en haar broer Hans van Oost terug op de plek van hun jeugd: de woning van de dijkbaas in het Goese Sas. De woning is nu een pannenkoekenrestaurant, foto'smechteldjansen Het gezin Van Oost eind jaren 40 voor de woning in het Goese Sas. Tonny staat voor haar vader, Hans is de jongste en kleinste vooraan. -Tonny Vercouteren-van Oost

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 55