I
j
I
12
Veel machtige
mensen leerden
oud-premier Ruud
Lubbers kennen.
Op verzoek van uw
krant delen zij hun
dierbare ervaringen.
Hedy d'Ancona, PvdA-minister in Lubbers' derde kabinet
edere minister
moest om de zes
weken weer be
zuinigen. Het was ge
deelde smart. Het
kwam allemaal uit
jouw koker. Sterrenkij-
kende jongelingen en
ouden van dagen die
mochten biljarten: al
die subsidies gingen
eraan. Ik werd totaal
niet gespaard. Maar jij
had een fantastisch
empathisch vermogen.
Je deed alsof je mee
leed. Het was een je
zuïtische streek, maar
jij bracht het met zo'n
élégance, dat je geen
hekel aan jou kreeg.
Eén keer ben ik je on
gevraagd enorm van
dienst geweest. Toen je
terugkwam uit de VS,
omdat jij je baan moest
opzeggen bij de Ver
enigde Naties door een
klacht van een vrouwe
lijke ambtenaar die zei
dat ze was betast. Op
grond van mijn kennis
en de jarenlange femi
nistische strijd, kon ik
zien dat het de reactie
was van een vrouw,
waar jij afscheid van
had genomen. Dat
schreef ik in een inge
zonden stuk in NRC. Ik
merkte dat jij dat heel
prettig vond. Je was
charmant, kon tijdens
een debat over de rege
ringsverklaring zeggen
dat ik mooie schoenen
aanhad. Ik ben nooit
onheus bejegend, heb
je nooit hoeven af te
wijzen."
Jean-Claude Juncker, voorzitter Europese
Commissie, oud-premier van Luxemburg
k heb je altijd
zeer gewaar
deerd omdat
je een openhartig
man was. Jij draaide
nooit om de hete
brij heen.
Ik heb dat vooral
gemerkt tijdens de
oorlog in Joegosla
vië, toen jij je zeer
vastbesloten inzet
te voor Europees
militair ingrijpen in
het vroegere Joego
slavië.
Intensiever nog heb
ik met je samenge
werkt bij de voor
bereiding en eind-
formulering van
het Verdrag van
Maastricht - in mijn
geval met name
over de Economi
sche en Monetaire
Unie. Ruud, je was
iemand die altijd
doorging en nooit
opgaf, en het inter
nationale aanzien
van Nederland
wezenlijk heeft
verhoogd."
Neelie Kroes, VVD-minister in twee van Lubbers' kabinetten
r e waren de
maffia uit
Rotterdam:
de rector van de senaat
van het Rotterdamsch
Studenten Corps, Onno
Ruding; de preses van
de Lustrumcommissie
van Sanctus Lauren-
tius, Ruud Lubbers;
de preses van SSR, Jan
Pronk en de preses van
de RVSV, Neelie Kroes.
Actiefin het Rotter
dams studentenleven
tijdens de studie eco
nomie aan de Neder
landse Economische
Hogeschool, nu Eras
mus Universiteit.
We waren ook al in
die tijd aan elkaar ge
waagd in dat 'oplei
dingskamp' voor het
echte leven, wat zou
aanbreken na de studie.
Toeval of niet, we trof
fen elkaar in de Haagse
politieke arena en ver
bloemden onze Rotter
damse afkomst niet.
We wisten zeer goed
wat we aan elkaar had
den en hoe de anderen
in elkaar zaten en hoe
de anderen opereerden.
Volkomen verschil
lende stijlen van poli
tiek bedrijven, maar in
elk geval helder met
niet echte verrassingen
in onze onderlinge ver
houdingen.
Elke keer weer naar
een ministerraad met
overschrijdingen, te
presenteren aan colle
gae die zelf al heel sterk
moesten bezuinigen.
Hen confronteren met
bedragen die geen kof
fiegeld waren, was niet
makkelijk. Onno en ik
waren tot een deal ge
komen en de minister
president moest erach
ter gekregen worden,
dan zou het lukken in
de ministerraad. Dat
is ongeveer de enige
keer geweest dat je niet
mee ging denken over
een oplossing die wij
gevonden hadden,
maar Rotterdams re
ageerde en zei: gaan we
doen.
Ik zat op een strategi
sche plaats in de minis
terraad (gigantisch be
langrijk) en kon met
kleine briefjes en oog
contact vaak jouw
stemming peilen. Tij
dens het tweede kabi-
net-Lubbers werd het
reiskostenforfait ons
laatste intensieve con
tact. Dat dossier bete
kende ook het einde
van het tweede kabi-
net-Lubbers. Je zat toen
al tijdens onze heftige
discussies met je hoofd
bij een volgend kabi
net."
Ed Nijpels, VVD-leider
en coalitiepartner
k moest den-
I ken aan de ka-
m binetsformatie
van 1982. We zetten
gezamenlijk de con
touren van een strak
financieel sociaal-
economisch beleid
op papier, want je wilde als premier niet
voortdurend onderhandelen met je eigen
fractie. Ik kan het nu wel toegeven, wij
vonden het prima. Ik kon jou lekker pla
gen met de constatering dat je bezig was
het WD-verkiezingsprogamma uit te
voeren.
Rond een uur of vijf had jij zin in een
korenwijn en ik in een glas witte wijn.
Maar we hadden pech, want de informa
teur was van de blauwe knoop en boven
dien streng. Dat betekende dat wij elke
dag zo rond vijf uur de informateur wijs
maakten dat wij ons even moesten bezin
nen. Met de kamerbewaarder hadden we
geregeld dat hij een fles korenwijn en
witte wijn in zijn ijskast had staan en zo
zaten jij en ik in een kamertje van twee bij
drie stiekem te drinken.
Af en toe waren we ook balorig. Wij zijn
zelfs een keer zo ver gegaan dat we wach
tende journalisten vanaf de eerste verdie
ping van de Raad van State met bitterbal
len hebben bekogeld.
Als minister van VROM in jouw tweede
kabinet heb ik van dichtbij jouw bekering
tot een radicale aanpak van de milieupro
blemen mogen meemaken. Jij steunde de
aanpak van Neelie en mij voor meer dan
100 procent. Niet uit politieke opportuni
teit, maar omdat je ervan overtuigd was
geraakt dat radicale veranderingen nodig
waren. Later hebben we elkaar op dit ter
rein opnieuw gevonden bij het WNF.
Beste Ruud, ik heb genoten van onze sa
menwerking, van jouw razendsnelle ana
lyses, jouw oneindige voorraad aan oplos
singen voor problemen waar sommigen
nog nooit van hadden gehoord. Nederland
mag jou dankbaar zijn en ik sluit mij graag
bij Nederland aan."
Nederland
mag jou
dankbaar
zijn en ik
sluit mij
graag bij
Nederland
aan
zaterdag 17 februari 2018
GO
Ruud
wat ik je nog wilde zeggen,
w
—Ed Nijpels