OUDERS HEBBEN
VOORAL INVLOED
DOOR ZELF HET
GOEDETEDOEN
Column
David en Arjan van 365dagensuccesvol.nl hebben één
doel: Nederland het gelukkigste land van de wereld maken.
Je kunt het nog zo goed bedoelen,
maar voordat je het in de gaten
hebt, veroorzaak je soms precies
het tegenovergestelde. Zoals met
de goed bedoelde bron van
ellende die de iPad in onze huishoudens
is geworden. Een iPad is leuk, dachten
we, voor de kleine kinderen die we alle
bei hebben rondrennen. Spelletjes doen,
muziek luisteren, filmpjes kijken, puzzels
oplossen, het is inmiddels zo gewoon
geworden om kinderen digitaal te laten
opgroeien dat we onszelf weieens afvra
gen: hoe deden ouders dat vroeger?
Tijdens lange autoritten? Op een trooste
loze zondagmiddag? Überhaupt?
Maar elk voordeel hep z'n nadeel, zei
de Grote Filosoof uit Betondorp al, en
voor die iPads blijkt dat waar, meer dan
we verwachtten. Amerikaanse weten
schappers onderzochten het geluksgevoel
van een miljoen tieners in de jaren tussen
1991 en 2016 en ontdekten dat er een
opmerkelijke relatie bestaat tussen de
hoeveelheid tijd die pubers achter een
schermpje doorbrachten en de mate van
persoonlijk geluk. Hoe langer kinderen
zich verstoppen achter hun toestel, hoe
eenzamer, onzekerder, ongelukkiger en
ongezonder ze zich voelen. Vooral als dat
direct ten koste gaat van de tijd die ze
anders met andere kinderen zouden
doorbrengen: buitenspelend, sportend,
huiswerkmakend of op de bank hangend.
Helemaal zonder schermen leven,
is ook weer niet de oplossing, zegt het
onderzoek. Want kinderen die een strikt
digitaalarm dieet volgen, missen de
verbinding en interactie die bijvoorbeeld
sociale media veroorzaken.
Zoals met wel meer dingen in het
leven, ligt de waarheid in het midden:
ongeveer drie kwartier per dag maximale
schermtijd blijkt optimaal. Dat is inclu
sief telefoon, iPad en spelcomputer.
Ouders hebben de meeste invloed door
niet zozeer regels op te leggen - hoewel
dat heus een beetje kan helpen - maar
vooral door het goede voorbeeld te geven.
Je mag best weten: bij ons is ook een
lampje gaan branden. Voortaan geen
telefoon meer aan tafel. Geniet, maar
klik met mate.
Als dat zo geldt voor onze kinderen,
waarom zou dat dan niet zo werken bij
onszelf? Want als je van een kind al vindt
dat het veel tijd doorbrengt achter een
scherm, hoe zit het dan met de gemid
delde volwassene, die zich van telefoon
naar laptop naar Netflix sleept? Je zou het
bij jezelf kunnen checken: hoeveel ener
gie heb ik in mijn lijf als ik weer een tijd
achter een scherm heb gezeten? En hoe
had ik me gevoeld als ik wat anders had
gedaan? Je weet nu al dat je voor de ant
woorden geen 25 jaar op een nieuw on
derzoek hoeft te wachten.
Deze zomer gaan we maar eens
kamperen in de middle ofnowhere. iPad
mee natuurlijk, maar alleen om er de
haringen mee de grond in te slaan. <1
magazine 43
Achter de
schermen
