Marjan Berk 13 Zenuwachtige Holleeder schuttert bij rechter KLoosterrondreis ELzas en Zwarte Woud 's Avonds zag ik dat de zon bloedrood onderging in brandend Rotterdam Straks komen ze, drie of vier kinderen van basisschool De Witte Olifant in de Uilen burgerstraat. Ze gaan mij bevragen over mijn kinderle ven in de oorlog. Ik moet nog even stroopwafels en appelsap halen, consumpties die ik afmeet aan de smaak van mijn kleinkin deren. Hier, in deze in de oorlog ge tourmenteerde buurt - de Plan- tagebuurt, de Jodenbuurt, de buurt rond Artis - heeft zich zo veel afgespeeld. Veel is er al gedo cumenteerd, op foto's, op film, in boeken en uitgebreide verhalen van mensen die het allemaal zelf hebben beleefd. Het is de genera tie die uitsterft, straks is er nie mand meer die het nog kan na vertellen. Een paar weken gele den werd ik bij het boodschap pen doen in de Jodenbreestraat aangesproken door een jonge man. Hij vroeg mij of ik wilde meewerken aan dit project, waar bij kinderen van groep acht (wij spraken vroeger van 'de zesde klas') hun eigen vragen mogen stellen aan oude mensen van wie je kunt verwachten dat ze de oor log hebben meegemaakt. Ik dacht aan mijn eigen vijf kin deren, die hun leven lang mijn verhalen hebben aangehoord. Hoe bang ik was tijdens het fi nale bombardement op Rotter dam op 14 mei 1940, toen ik als 7-jarige samen met mijn moeder en 5-jarig broertje beschutting zocht voor de gierend neerko mende bommen en het geblaf van het afweergeschut; we zaten te midden van de boven- en be nedenburen op de trap van oma's huis in de Rotterdamse Tabor- straat. En hoe dit verwarde gezel schap uiteindelijk werd bevrijd door een soldaat met een helm op, die mijn broertje op de arm nam en mij aan een hand met zich meetrok, mijn moeder met de koffer met waardevolle spul len achter zich aan. zag in het tot ruïne gebombar deerde huis aan de overkant een kermende man, maar wij moes ten verder. Op de hoek van de straat stond een vrachtwagen. De soldaat tilde eerst mijn kleine broer in de wagen, daarna hielp hij mij en mijn moeder. Zij draaide zich om en zag dat de koffer gestolen was. In het aan houdende tumult van het bom bardement zag ik hoe mensen bij een bakker dozen flikken uit de etalage met kapotte ruiten mee namen. En één gedachte staat mij nog steeds helder voor de geest: „Ze moeten vluchten! Straks krij gen ze een bom op hun kop!" boerderij vonden we onderdak, 's Avonds stond ik daar voor het raam - ik kwam net boven de vensterbank uit - en zag de vuur rode horizon. De zon ging bloed rood onder in brandend Rotter dam. De capitulatie werd getekend. Ik stond met mijn moeder en broertje op de Kruiskade te kij ken naar de Duitse legerwagens die de stad in kwamen rijden. Toen zei mijn moeder zachtjes tegen zichzelf: „Dit is pas het be gin." Hoe krijg ik het de kinderen van groep acht straks uitgelegd? /3>e^ Voor het eerst schuttert Willem Holleeder in de rechtszaal. Hij draait op zijn stoel en kucht zenuw achtig. Het onderwerp: de geheime opnames van zijn zus Astrid, waarin hij beide zussen met de dood bedreigt. Zoals tegen Astrid: „Als je me op je af ziet stormen, weet je hoe laat het is." Of tegen Sonja: „Boxer, je laat me geen keus." De man die al vier procesdagen de getapte verdachte uithangt, heeft er geen duidelijke verklaring voor. Hij zegt zijn zussen te willen uithoren door bedreigingen te ui ten. „Ik plaag maar wat", zegt Hol leeder. „Als ik boos ben, verzin ik gewoon dingen. Het is stoere praat." De meeste gesprekken gaan over een conflict rond de Holly- woodverfilming van de Heineken- ontvoering. Waar zus Sonja de op brengsten niet wil delen met mede-Heinekenontvoerders Jan Boellaard en Frans Meijer, gaat ze wel opzichtig naar Amerika om op de foto te gaan met Anthony Hop- kins. Holleeder noemt dat nu nog steeds onverstandig. „Als je geen geld deelt, moet je mensen niet de ogen uitsteken." Intrigante De Neus neemt weer de gelegen heid te baat zijn zus Astrid als een geldbeluste intrigante af te schilde ren. Toen Boellaard en Meijer om een deel van de filmopbrengsten vroegen, zou Astrid dat afpersing hebben genoemd. Tijdens één van de opnames zei Holleeder dat hij zijn zus niet meer kon beschermen tegen die twee. Maar dat moet de rechter niet letterlijk nemen, zegt hij nu. „Dat meende ik niet natuur lijk." De film zorgde ook voor ruzie met Peter R. de Vries, die het boek over de Heinekenontvoering schreef en de filmrechten verkocht. Holleeder vond dat De Vries spelle tjes speelde. In een gesprek met zijn zus zei hij: „Je weet hoe ik ben hè, pats boem en hij ligt op de grond." Maar ook dat slaat niet op een liqui datie, meent Holleeder nu. „Ik be doel klappen geven. Zoals ik aan zijn deur hem ook bijna klappen had gegeven." Zijn vaak gezochte verklaringen zijn de eerste barstjes in het opge bouwde imago van de joviale ver dachte die iedereen in de onderwe reld probeerde te helpen. Toch kende dag vijf van zijn proces ook een lichtpuntje. In een ander pro ces, zijn ontnemingsprocedure, kwam het Gerechtshof tot een voor Holleeder zeer voordelige uit spraak. Waar de rechtbank hem eerder voor 18 miljoen euro wilde pluk ken, komt het Hof tot een bedrag van 9 ton. Zo kon Holleeder zich aan het eind van de dag virtueel 17,1 miljoen euro rijker rekenen. Exclusieve Lezersreis 6-daagse Frankrijk en Duitsland pharosreizen Vanaf Boek nu deze reis op reiskatern.nl/pzc reiskatern.nl woensdag 14 februari 2018 PC Bommen We struikelden over het puin, ik We reden de stad uit. Bij een 'Als ik boos ben, verzin ik dingen' Willem Holleeder toonde zich voor het eerste zenuwachtig in zijn rechtszaak toen de geheime gesprekken met zus Astrid wer den besproken. Hij moest zich in allerlei bochten wringen om een verklaring te geven voor zijn tal loze doodsbedreigingen. Koen Voskuil Amsterdam Vertrek: 1 april t/m 31 oktober logeren in nog actieve kloosters inclusief boottocht Straatsburg twee landen: veel afwisseling in korte tijd! Inbegrepen 5x overnachting met ontbijt in kloosters lx diner (buffet) lx bezoek klompenfabriek lx specialiteit uit de kloosterwinkel lx boottocht Straatsburg live-tips onderweg (via WhatsApp) Twee prachtige streken in één reis: de Elzas en het Zwarte Woud. Je ontdekt deze regio's op een heel bijzondere manier: vanuit twee kloosters die nog in gebruik zijn. Data 01/04-31/10 Gd. €259 Prijzen in p.p. Niet inbegrepen: reserverings- kosten (€20,-), en kosten Calamiteitenfonds (€2,50). Wijzigingen en drukfouten voorbehouden. Je begint deze rondreis in de noor delijke Elzas, in het beschermde natuurgebied Vosges du Nord. Een prachtig bos- en heuvellandschap, waar je heel mooi kunt wandelen. Ook vind je diverse pittoreske dorpjes en kastelen in de buurt. Daarna ga je de grens over naar het Zwarte Woud in Duitsland, bij Baden-Baden. Ook hier heb je prachtige wandelmogelijkheden. Je bezoekt ook de prachtige kathe draalstad Straatsburg. En genietje van het uitzicht tijdens een autoritje over de prachtige Schwarzwaldhochstrasse? Je logeert eerst in het klooster van de Niederbronner zusters in vakwerk dorpje Oberbronn (Elzas). Daarna verblijf je in klooster Maria Hilf in Bühl (Zwarte Woud). In beide kloosters overnacht je in een eenvoudige kamer met eigen douche en toilet. Meer informatie: Ga voor KLoosterrondreis Elzas en Zwarte Woud naar onze website reiskatern.nl/pzc/prl812 of bel met Pharos Reizen van ANWB: 023 - 55 42 870 (lokaal tarief) met zoekcode 18492

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 13