Op zoek naar het
Lee Seung-hoon, acht jaar na Sven Kramers verkeerde wissel
Q$© 10 Held in Korea
Ergens in Seoel hangt een verdwaalde gouden medaille. In 2010 won
Lee Seung-hoon tot zijn eigen verbazing de olympische 10 kilometer
in Vancouver. Hij werd een held in eigen land. 'Geen Koreaan weet nog
van de wissel van Sven Kramer.'
De cd met het Wilhelmus lag klaar, over
de rood-wit-blauwe vlag werd nog snel
een strijkijzer getrokken. En toen stapte
Sven Kramer op het allerlaatste moment
over een oranje pylon.
Even later galmt het Aegukga door de
Richmond Oval. Daags na de winst van
Mo Tae-bum op de 500 meter heeft Zuid-
Korea nóg een gouden medaille gewon
nen, de tweede ooit in het langebaan
schaatsen. Lee Seung-hoon is de man die
er na De Verkeerde Wissel van Kramer op
de 10 kilometer als een diefin de nacht
vandoor is gegaan met de plak die vol
gens ons, chauvinistische Nederlanders,
nu in Amsterdam had moeten hangen en
niet in Seoel.
Acht jaar na Vancouver dringen de
vragen zich op. Hoe is het nu met Lee
Seung-hoon? Voelt hij het zo, dat hij het
goud eigenlijk heeft gestolen? Heeft hij
de medaille uit schaamte ergens wegge
stopt in een donkere la, of neemt hij het
ding overal mee naartoe om ermee te
pronken?
Op zoek dus naar Lee. Dat moet niet
moeilijk zijn, zo groot is de schaatswereld
niet en hij rijdt nog steeds in de rondte.
Maar toch. Na een paar maanden krijg je
het idee dat je eerder aan de koffie zit met
de president van Zuid-Korea dan met de
olympisch kampioen van 2010.
De ene keer, in Heerenveen, loopt Lee
met een grote koptelefoon op zijn hoofd
zo snel door de mixed zone dat hij niet
ziet dat links van hem iemand driftig
staat te zwaaien. Een paar weken later in
Calgary maakt hij een gebaar dat hij nu
echt even geen tijd heeft ('Sorry') en in
Salt Lake City lijkt hij een soort spook, hij
heeft de baan verlaten zonder door de
enige deur naar buiten te zijn gekomen.
Bob de Jong, assistent van het Kore
aanse team, kan ook niet helpen. „Stuur
maar een mail naar het algemene adres
van de bond", zegt De Jong. Er komt geen
antwoord.
Erik Bouwman moet lachen aan de te
lefoon. „Een interview met Seung-hoon?
Nee, dat gaat je waarschijnlijk niet luk
ken", zegt de Groninger, tot 2016 bonds
coach van Zuid-Korea. „Daar heeft-ie
écht geen zin in. Als wij na een gewone
wereldbeker terugkwamen in Seoel
stond het altijd vol met Koreaanse media.
Lee en Mo namen stiekem de achteruit
gang, en ik kon het oplossen. Ze ontwij
ken de pers, en dat wordt geaccepteerd."
Hartstikke goed
De coach heeft nog geregeld contact met
zijn voormalig pupil. Volgens Bouwman
gaat het hartstikke goed met Lee. Hoe
toevallig het olympische goud ook om
diens nek belandde, zijn prestatie was
indrukwekkend. Hij was pas een
paar maanden langebaanschaatsen
Een jaar voor de Spelen viel hij on
verwachts af voor de nationale I
shorttrackselectie. Hij dacht aan
stoppen, maar wilde zich niet neer
leggen bij het onrecht en switchte naar
de langebaan. Lee plaatste zich verras
send voor de Spelen, en won bijna ach
teloos zilver op de 5 kilometer en dus
goud op de 10. Sinds die dag hoeft Lee
Seung-hoon nooit meer te werken, zegt
Bouwman. „Die is wel binnen. Vooral
'Lee is
gewoon
olympisch
kampioen,
punt.
Hij voelt
zichzelf ook
echt geen
dief
door privésponsors. Korean Air is zijn
grote geldschieter, terwijl Samsung het
schaatsen betaalt."
Lee leeft als een koning in Korea. „Als
ik in een taxi een praatje maakte met de
chauffeur, snapte die nooit wat ik precies
deed. Schaatsen is een kleine sport. Maar
zodra ik de naam van Seung-hoon
noemde, wist tachtig procent over wie ik
het had. Lee Kyou-hyuk werd vier keer
wereldkampioen sprint, maar dat zegt ze
veel minder. Koreanen zijn in de ban van
de Olympische Spelen."
Dat Lee het goud te danken had aan
een fout van Kramer, is iedereen allang
vergeten. „Lee Seung-hoon is gewoon
olympisch kampioen, punt. Geen Kore
aan weet van De Wissel. Hij voelt zichzelf
ook echt geen dief." De medaille was een
gift van God, zei Lee vier jaar geleden in
een spaarzaam interview met Erben
Wennemars.
Inmiddels ligt de focus van Lee (29) bij
de ploegachtervolging en vooral de mas
sastart. Als voormalig shorttracker houdt
hij van het race-element van de nieuwe
olympische discipline, waarop hij als een
van de grote favorieten van start gaat.
Bouwman werkte graag met Lee. „Hij
sprak goed Engels en was fijn in de om
gang. Alleen, en dat is voor ons moeilijk
te begrijpen, het Koreaanse schaatsen
staat bol van politiek en machtslijntjes.
Daar doet Lee ook aan mee. Hij heeft
zich weer aangesloten bij Jeon Myung-
gyu, bijnaam Big Jeon, de man achter
een van de grote universiteiten. Hij
heeft de schaatssport op een maffia
achtige wijze in zijn greep, iedereen is
bang voor hem. Toen Viktor An, de
J Koreaanse shorttracker die overstapte
naar Rusland, in Sotsji drie keer goud
won, werd Big Jeon onder druk van de
president van het land ontslagen bij de
schaatsbond. Maar nu heeft hij alle
macht weer in handen."
En Lee Seung-hoon. Maar die maakt
zich sinds de 23ste februari van 2010 ner
gens meer zorgen om. c
gestolen goud
Tekst Rik Spekenbrink
161 zaterdag 10 februari 2018
