Gratis parkeren Hulst
alleen op invalideplek
Gezondheidscentrum
is nog maar het begin
Geef kleine
kernen kans
7
THEO JORDANS EXPOSITIE WERKEN OP PAPIERA
De natuur en het Zeeuws-Vlaamse landschap
blijven kunstenaar Theo Jordans uit Groede
eindeloos boeien. Zijn onderwerp is in de loop der
jaren niet veranderd, maar de zienswijze wel.
Werken op Papier is de naam van
de nieuwe expositie van Theo
lordans. „Het is wat het is, het
zijn werken op papier", zegt de
kunstenaar met een glimlach. „Papier heeft
iets kwetsbaars, ik werk er graag mee." Het
papier van sommige werken heeft geweekt
in het spoelwater van zijn kwasten of de
vrieskou is erover heen gegaan voor hij erop
tekende of schilderde. Daarnaast is het een
tweeledige titel die verwijst naar het zelf
standig naamwoord en het werkwoord. Ter-
wijl Theo vertelt, wordt de laatste hand ge
legd aan het inrichten van de Raadskelder
van het Belfort, waar zijn werken komende
maanden te zien zijn. Hamergeklop over
stemt af en toe zijn stem. Hier en daar geeft
hij nog wat aanwijzingen en uiteindelijk
hangen er zo'n twintig schilderijen tussen de
gewelven. „Het is een overzicht van de laatste
twee a drie jaar en totaal ander werk dan toen
ik hier een jaar of vijf geleden exposeerde."
Theo was vroeger vooral een buitenschil
der. Schildersezel in de wei, overal naar toe
op de fiets. Hij wandelt en fietst nog steeds
veel. Schilderen en tekenen doet hij ook nog
in de open lucht, maar de laatste jaren neemt
hij zijn werk steeds meer mee naar binnen.
Naar zijn atelier. „De landschappen die ik
heb geschilderd zijn hoofdzakelijk ontstaan
uit associatie en herinnering."
Arcadië
Toen hij in 1985 begon met schilderen in
Zeeuws-Vlaanderen, voelde de streek als een
Arcadië. Een wonderlijk utopia waar de bo
men ritmiek hebben en een lichte glooiing
op een akker een cadeau is voor een kunste
naarsoog. Dat is veranderd. „Er is steeds meer
artificiële natuur. Alles wordt strakgetrokken
en platgeharkt. Als een wei wordt verkaveld,
is de muziek eruit. Het is niet rationeel, dat is
een gevoel. Als ik dezelfde landschappen zou
blijven maken als ik vroeger deed, zou ik niet
met beide benen in de wereld staan." Dat re
sulteerde in Werken op Papier. „De land
schappen gaan nooit vervelen. Een goede
liefde verveelt ook nooit."
Gehandicapten mogen voortaan
gratis parkeren in Hulst, maar al
leen op invalidenplekken. Een
voorstel van de WD om parkeren
voor mindervaliden óveral gratis te
maken, kreeg donderdag tijdens
een raadsvergadering amper steun.
Het voorstel van B en W om -
overigens met terugwerkende
kracht sinds begin dit jaar - gehan
dicapten voortaan niet meer te la
ten betalen, kreeg unanieme steun.
Het voor de ruit leggen van een ge-
handicaptenkaart is genoeg. De
maatregel moet Hulst klantvrien
delijker maken. De WD wilde een
stap verder gaan en kaartbezitters
nergens laten betalen. „Dat is pas
echt sociaal", zei het liberale raads
lid Clen de Kraker. Hij wees erop
dat de 31 gehandicaptenplekken in
de binnenstad snel vol kunnen
staan, zéker de plekken op drukke
plaatsen als de Markt. Hij kreeg
nauwelijks steun, zeker niet toen
wethouder Diana van Damme aan
gaf dat die plekken zelden allemaal
vol staan. „Maar nu die ook gratis
zijn, zou dat misschien wat kunnen
veranderen", erkende ze. De wet
houder beloofde de boel daarom
wel een aantal maanden te 'moni
toren'.
HULST De gemeente Hulst gaat
de provincie laten weten dat
huizenbouw in alle kernen mo
gelijk moet blijven. Het provin
ciebestuur moet de ontwikke
ling van kleine kernen niet frus
treren, maar juist stimuleren,
luidt de boodschap. Een voorstel
met die inhoud van WD-raads-
lid Clen de Kraker werd donder
dag tijdens een raadsvergade
ring breed omarmd. De oproep
was een reactie op onder meer
het veelbesproken rapport De
Staat van Zeeland, waarin onder
meer staat dat voorzieningen ge
centraliseerd moeten worden in
de stad. De Hulster raad ziet daar
het nut niet van in.
OOSTBURG De opening van het
nieuwe gezondheidscentrum in
Oostburg is geen eindpunt, maar
een kantelpunt. „Het is een op
dracht om van hieruit verder te
gaan", stelt ZorgSaam-bestuurder
René Smit. Dat zei Smit gisteren
tijdens het symposium 'De kracht
van de zorg in West-Zeeuws-
Vlaanderen', waarin de toekomst
van de zorg tegen het licht werd
gehouden. De opening van het ge
zondheidscentrum in het zieken
huis, waarbij allerlei zorgaanbie
ders onder één dak huizen en sa
menwerken, was de aanleiding.
Alle sprekers, of het nu een be-
leidsadviseur van de gemeente
Sluis, huisarts, orthopeed of CZ-
bestuurder was, hamerden op
hetzelfde. Samenwerking is het
sleutelwoord. Ook met België, be
nadrukte Smit. De eerste op
brengst is de Seniorenkliniek, een
samenwerking van ZorgSaam en
Warmande, en zo moeten er meer
initiatieven volgen. Zorgverzeke
raar CZ ziet daarin een rol voor
zichzelf weggelegd. „Wij hebben
de ambitie om dingen bij elkaar te
brengen en zijn bereid om het
voortouw te nemen", zei bestuur
der Wim van der Meeren.
Gezondheidscentrum Antonius
houdt vandaag een open dag,
tussen 10.00 en 16.00 uur.
zaterdag 10 februari 2018
'Goede liefde verveelt ook nooit'
Sophie Stockman
Sluis
Theo Jordans.
Werken op Papier is tot en met 15 april te
zien in de Raadskelder van het belfort in
Sluis. Van maandag tot en met zaterdag van
09.00 tot 17.00 uur en op zondag van 11.00
tot 17.00 uur. Toegang is gratis. De expositie-
wordt vandaag om 14.30 uur geopend.
Verloren Hoek
„Tussen Sint-Kruis en Sint-Margriete ligt er in de buurt van een boomgaard een prachtige kreek.
Je moet helemaal door het land om er te komen. Als je niet weet dat de kreek er is, zie je het van
een afstand ook niet. Het is echt een verloren hoek. Water komt bijna altijd terug in mijn werk, de
reflectie is spannend." reproductiescamileschelstraete
De Plas
„Ik heb een plas water geschilderd waar de bladeren doorheen zakken. De wind gaat er door
heen en één blaadje heb ik er bovenop 'gelegd'. Mijn kleinzoon, toen drie jaar, stond ervoor en zag
dat. Hij had het meteen door. Ik presenteer dit werk alsof het een vondst is, of een vlinder. 'Ik heb
dit gevonden en stop het achter glas', dat idee."
A Langs de linie
„Tussen Turkeye en Waterlandkerkje loopt een
weggetje, dit werk is erop geïnspireerd. Het is
een kathedraal van planten waar je in gezogen
wordt. Ik zat daar op een dijkje en mensen die
passeerden, zagen mij niet. Wat je niet ver
wacht, zie je blijkbaar ook niet. Ik ben daar
over na gaan denken, daar is Langs de Linie
uit ontstaan."
Martijn de Koning
Hulst
