IK HAD GEEN IDEE WAT ZIJN VADER BEDOELDE MET DE 'HOEKEN OP SWEELTJES LEGGEN', MAAR MET BERT HET HOOILAND IN, WILDE IK WEL! Wie: Jacqueline (63) en Bert (64) van de Pol Samen: 47 jaar, waarvan bijna 43 jaar getrouwd Ontmoet: in het hooiland Jacqueline: „Het was 1970, ik had examen gedaan op de mulo, de zomer lag blanco voor me. De vader van Bert kende mijn moeder en vroeg haar: Ik heb een mannetje nodig voor op de tractor, ken jij iemand? Ik zei: Mag het ook een vrouwtje zijn? Ik croste toch al regelmatig rond in een oude kever bij een vriendinnetje op het erf." Bert: „Ik kwam 's avonds bij ons de keuken binnen en zag Jacqueline aan tafel zitten. Het was liefde op het eer ste gezicht. Ik viel vooral voor haar lange blonde haren. Prachtig stond haar dat." Jacqueline: „Ik vond Bert ook een knappe jongen. Berts vader zei na het eten: Gaan jullie maar de 'hoeken op sweeltjes leggen'. Als stadse had ik geen idéé wat dat betekende, maar met Bert het hooiland in, wilde ik wel! Dus wij die kant op, met twee hooivorken." Bert: „Hooiharken." Jacqueline: „Ja. We daagden elkaar uit. Alleen hooibalen maken wilde niet zo vlotten, wij hadden het des te gezelliger. We hebben in de hooizolder en de hooiberg gelegen." Bert: „Niet meteen hoor, maar pas na een jaar of twee, we waren toen 18 en 19. We zijn allebei netjes christelijk opgevoed en hebben ons keurig gedra gen totdat we verloofd waren." Jacqueline: „Op zondagen gingen we wandelen op de hei, als Berts ouders na het kerkbezoek een middagdutje deden. We hebben werkelijk op alle bospaadjes gewandeld, gezeten en gelegen." Bert: „Je bent nog eens per ongeluk in een mierenhoop beland toen je op een heipolletje wilde gaan zitten." Jacqueline: „We staan er altijd bij stil, op 15 juni, dat is de dag van onze ontmoeting." Bert: „Het is toch bijzonder. Elkaar ontmoet in het hooiland; hoe is het mogelijk." 221 zaterdag 10 februari 2018

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 150