JA MAAR STEVE,
WAT WIL JE DAN?
IK SNAP HEM
NIET ZO GOED
Column
In het kielzog van zijn grote zoon Yann, komen
er nog meer onverwachte gasten Egbert Jans
huis binnen.
II ij is belangrijk voor mij", zegt
I mijn zoon. „Wij zijn heel in-
I tiem." Hij doucht zelfs met
I hem, heerlijk vindt Steve dat.
I Na anderhalfjaar komt Yann
(22) weer bij me wonen, weet ik sinds
kort. Daar zit nogal wat aan vast - het
dringt steeds beter tot me door, terwijl
de dag van de fysieke verhuizing onher
roepelijk nadert. Steve bijvoorbeeld. Die
zo belangrijk is voor hem.
Steve heb ik tot op heden buiten de
deur weten te houden. Een paar maanden
nadat Yann vanuit mijn dorpswoning
naar de stad was verhuisd belde hij op.
„Jij wilt toch wel iets goeds doen voor
een dier?"
Dieren - dan ben ik op het sentimen
tele af. Ik stop ze vol eten, leg ze in de
watten, laat de verwarming aan (ook als
ik weg ben). Tegelijkertijd moet ik weinig
hebben van natte neuzen, nagelteentjes
die je schoot bepotelen, haren op de
bank, gehijg, tongen, drollen, haarballen.
Ik ben ongeschikt als verzorger.
'Jij wilt toch wel iets goeds doen voor
een dier', klinkt als manipulatie van de
zuiverste soort. De beheerder van zijn
antikraakpand verbood huisdieren en nu
moest Steve weg. Alles, werkelijk alles
geprobeerd, niemand echt niemand
wilde het dier tijdelijk opnemen. Ik was
zijn laatste hoop. „Anders zet ik 'm maar
op straat."
Kleine Steve heeft zachtmoedige
bruine ogen en twee aandoenlijk lange
oren, die hij soms plat legt en dan heeft-
ie een gestroomlijnd front, als een hoge
snelheidstrein. Het ontroerendste konijn
dat ik ooit heb gezien.
Maar ik wil geen konijn.
Mijn 'nee' schokte mijn kind, zijn wan
hoop heb ik getrotseerd. Gek genoeg
vond hij daarna toch vrij snel onderdak
voor de intieme vriend.
En nu komt Steve alsnog.
„Maar pap, jij hebt er geen omkijken
naar. Ik zorg voor eten, ik maak de kooi
schoon. Ik houd hem op m'n kamer."
Twee weken later. In mijn woonkeuken
zit Steve, oren plat, wit met een paar
beige vlekken. In zijn kooi zetelt hij
bovenop een houten plateautje waardoor
zijn gestroomlijnde schedel de spijlen
raakt. Als ik ijsbergsla naast hem neerleg
kijkt hij walgend de andere kant op. Loop
ik weg en kijk ik bij verrassing om, dan
zit hij ervan te peuzelen. Ik snap hem
gewoon niet zo goed. Til ik de bovenkant
van de kooi om bewegingsruimte te
geven, dan komt er geen reactie: hij wil
die gladde tegels niet op. Ja maar Steve,
wat wil je dan?
Zoon is in geen velden of wegen te
bekennen, dus voorlopig kan Steve ook
naar z'n douchebeurten fluiten. 41
(Wordt vervolgd.)
O
J2
O)
O
Steue
Egbert Jan Riethof vervangt
Monica Beek
Egbert Jan
Riethof
(63) is
journalist
en vader
van Yann
en Fenna.
Reageren?
magazine@
persgroep.nl
