Domweg gelukkig op
15 vierkante meters
De cirkel rond in Paradiso
Ruzie om erfenis wordt bloedig drama
EUWS 11
Stel je voor. Elke
dag met je ge
liefde in een
huis niet groter dan
de gemiddelde huis
kamer. Wat sommige
paren tot waanzin
drijft, is voor Martijn
Wenting (31) en Irene
Ubeda (32) de ideale
wereld. Ze zijn ziels
gelukkig in een zelf
gebouwd minihuisje
van 15 vierkante me
ter. Verplaatsbaar,
ecologisch verant
woord en lekker op
eikaars lip. Van meer
wordt een mens niet
altijd gelukkiger,
ontdekten ze in hun
huurhuisje in Haar
lem. „We zagen elkaar
weinig, hadden werk
dat oké was maar niet
uitdagend", zegt Mar
tijn. Tijd om het geluk
achterna te gaan:
's zomers werken in
de watersport, 's win
ters reizen. En wonen
in een tiny huis. „Het
geheim is dat je geen
geheimen moet heb
ben. We spreken alles
uit. Ik snap best dat er
mensen in een relatie
zijn waar ze elkaar af
en toe even niet wil
len zien, wij hebben
dat niet. Nou zijn we
allebei ook best mee
gaand. En soms moet
je een beetje bij-
schroeven."
Ze doen veel samen.
Zo planden ze zelfs
samen een operatie
in. „We hebben alle
bei onze kruisband
afgescheurd. Precies
dezelfde blessure,
heel apart. Normaal
reizen we 's winters,
nu lieten we ons ope
reren." Een week na
elkaar gingen ze on
der het mes, om nu
samen te revalideren.
Op Valentijnsdag
krukken ze naast el
kaar richting zieken
huis, waar ze allebei
op controle moeten.
Zij heet Femke
Konings (36).
Hij heet Gerrit
Boerstra (47). Ze hou
den van elkaar, en hij
houdt heel veel van
Paradiso aan de Wete
ringschans. Hij
woonde vroeger te
genover het poppo
dium. Het was zijn
tweede huiskamer. En
ook die van Femke,
toen Gerrit haar aan
de haak sloeg.
Tegenover die pop
tempel waren ze die
eerste jaren heerlijk
samen. Aan die plek
hebben ze veel mooie
herinneringen.
Op Valentijnsdag ma
ken ze de cirkel rond,
weer aan de Wete
ringschans. Dan be
treden ze het podium
van Paradiso om el
kaar het jawoord te
geven, als de poptem
pel voor één dag
wordt omgetoverd tot
trouwlocatie. „Toen
we hoorden dat er 250
inschrijvingen waren
voor tien plekken,
hadden we het al uit
ons hoofd gezet", ver
telt Femke. Eventjes
keerden ze terug naar
plan A: verloofd blij
ven tot 2020, en
daarna man en vrouw
worden. Maar de
selectiecommissie
besloot het stel een
plekje te geven, omdat
Gerrit zo van Paradiso
houdt. En van Femke,
natuurlijk. En zij van
hem.
De vechtpartij vond plaats in de
woning van de vader in Groenekan.
Hij kampt sindsdien met zware
psychische klachten en woont in
middels in een gesloten afdeling
van een verzorgingshuis. Gisteren
moest zoon Bas T. zich voor de
rechter verantwoorden.
Alle stoppen sloegen door bij Bas
T. toen hij op 29 juli vorig jaar zijn
vader bezocht in Groenekan. Wat er
precies is gebeurd, is na alle politie
verhoren en na de zitting van giste
ren nog steeds niet helemaal duide
lijk. De verdachte zegt uit nood
weer te hebben gehandeld, omdat
zijn vader hem zou hebben be
dreigd. De vader en zijn partner
kunnen zich niet meer goed herin
neren wat er is gebeurd.
De vader en zijn partner werden
door de hulpdiensten bebloed en
gewond aangetroffen. In de huiska
mer was alles kort en klein gesla
gen. Vader T. moest met een kaak-
fractuur en schaafwonden naar het
ziekenhuis. Zijn partner was buiten
bewustzijn en had een hersen
schudding opgelopen.
De 79-jarige T., die voor het inci
dent al licht begon te dementeren,
is na het voorval snel tempo geeste
lijk afgetakeld. „Het was een trau
matische ervaring voor hem", liet
zijn partner door een advocaat ver
tellen. „Hij zit inmiddels in een ge
sloten afdeling van een verplee-
W De vader van de
verdachte moest met
een kaakfractuur
naar het ziekenhuis
ghuis in De Bilt. Dit is geen leven
voor hem. Zijn dochter heeft in
middels een kleinkind gekregen.
Wij zouden een dag per week gaan
oppassen. Dat gaat niet meer. Ons
leven wordt sinds 29 juli gedomi
neerd door verdriet, zorgen, stress
en angst. Ons leven is een hel."
Zoon Bas bleef zich tijdens de zit
ting beroepen op zijn zwijgrecht.
Op geen van de vragen van de rech
ters gaf hij antwoord. Uit eerdere
verklaringen van T. bij de rechter
commissaris en uit verhoren van
familie en bekenden valt op te ma
ken dat Bas T., die een zwervend
bestaan leidt, op 29 juli zijn deel van
de erfenis van zijn vier jaar eerder
overleden moeder kwam opvragen.
Hij eiste een bedrag van 150.000
euro. Al jaren was er gedonder over
de erfenis.
Maar Bas T. liet via zijn raadsman
weten dat hij die dag niet voor de
erfenis kwam, maar 'iets uit wilde
praten'. Zijn vader zou toen in
woede zijn ontstoken en op dat
moment brak er iets bij T. Hij zou
een black-out hebben gekregen en
uit noodweer hebben gehandeld.
De advocaat van T. eiste daarom
vrijspraak.
De officier van justitie denkt er
anders over. Hij vindt het onver
teerbaar dat de verdachte het nood
weer weigerde toe te lichten. De of
ficier van justitie eiste een gevange
nisstraf van achttien maanden,
waarvan zes voorwaardelijk. Ook
eiste hij een gebiedsverbod van vijf
jaar voor de verdachte voor de straat
waar zijn vader woont én voor de
straat in De Bilt waar de partner van
het slachtoffer een huis heeft. De
rechter doet over twee weken uit
spraak.
Ik keek vanuit mijn bed
naar hem en dacht: zal
ik het doen, zal ik met
hem dansen?
in haar trouwjurk werd geholpen,
was Haijo met trouwpak, muziekin
stallatie en slingers in de kofferbak
naar het dorpshuis gereden. Met de
gezichten dicht bij elkaar zong hij die
middag Can't helpfalling in love van
Elvis Presley voor haar.
De ambtenaar die hen in de echt
verbindt is een vriend. 'Wilt u op
nieuw met haar trouwen', vraagt hij
aan Haijo. Die laat hem amper uit
spreken. „Voor 200 procent!" roept
hij.
Het mooiste moment van de dag
moet dan nog komen, vertelt de brui
degom. „Ze wilde met mij dansen."
Adri: „Ik keek naar hem vanuit mijn
bed en dacht: zal ik het doen, zal ik
het niet doen? Opeens riep ik: 'Ik wil
met je dansen!' Al zijn het maar een
paar pasjes." Haijo neemt zijn vrouw
in de armen en zwiert haar zachtjes
rond. „We hebben vroeger wat afge-
danst samen. Niet om op te schep
pen, maar we waren ook echt goed."
Het eerste jaar van hun verkering
brachten ze in het geniep door. „Tot
mijn vader ons op een dag betrapte in
de hal. Hij zei: 'Wat mot dat hier? Ko
men jullie maar eens naar boven'. We
kregen een hele preek. Als we per se
wilden samenwonen moesten we
maar gaan trouwen. Nou, dat hebben
we gedaan. Lopend gingen we naar
het stadhuis. Zonder ouders. We
denken dat ze elkaar niet mochten",
vertelt Adri.
Rotziekte
Geld voor een trouwring was er des
tijds niet. Zij werkte achter de bar
van een restaurant, hij maakte kunst
gebitten in een laboratorium. Later
werd hij buschauffeur. „Gouden rin
gen kostten destijds duizend gulden,
een zilveren 20. Toen we een jaar ver
kering hadden, kozen we de goed
kope uit." Adri doet haar ring af en
laat een kleine, bijna onleesbare in
scriptie zien. 'H.K' heeft Haijo er zelf
in gekrast.
„Ik heb het altijd heel erg jammer
gevonden dat we geen échte trouw
dag hebben gehad. Het enige dat deze
rotziekte heeft gebracht is dat we ons
huwelijk opnieuw mochten bele
ven." Haijo knikt. Soms is hij rade
loos als hij denkt dat hij verder moet
zonder haar. „Tegenwoordig blijven
stelletjes alleen bij elkaar in goede tij
den. Gaat het wat slechter, zijn ze
weg. Maar wij niet hoor. Tot de dood
ons scheidt." Haijo heeft nooit ge
hunkerd naar een groots en meesle
pend leven, vertelt hij. Wel naar een
leven met Adri, zijn grote liefde.
zaterdag 10 februari 2018
GO
Martijn en Irene bouwden hun minihuisje
zelf. Meer ruimte hoeven ze niet. privéfoto
sr Si''y j—IgW'
A Femke en Gerrit
trouwen in Paradiso.
PRIVÉFOTO
Een conflict over een erfenis
liep afgelopen zomer zo uit de
hand, dat de toen 48-jarige Bas
T. slaags raakte met zijn 79-ja-
rige vader. Diens leven is sinds
dien 'een hel'.
Nils de Kruijff
Groenekan/Utrecht
kart
A Op een brancard werd Adri naar de liefde van haar leven gereden.
•4 Adri lag in bed, en dacht: zal ik het doen, of niet? En ineens riep ze:
'Ik wil met je dansen!' foto's peet eensteen
—Adri Kloen
