1
21
In het olympisch dorp van Gangneung zijn
oranje fietsen tegenwoordig een begrip.
Alleen al bij de Britten, die het met twaalf steps
moeten doen. Een reportage op de plek waar
gedroomd wordt van goud.
Sjinkie Knegt fietst op
klaarlichte dag met
zijn lichten aan en
maakt een wheelie.
Marrit Leenstra klimt
voor een fotograaf in een meters
hoog olympisch logo en ziet haar
toeschouwers met bijbehorende
camera's zich binnen een minuut
vermenigvuldigen tot een stuk of
twintig. En Jan Blokhuijsen loopt
met snelle pas door de striemende
wind van de eetzaal naar de par
keergarage, om in de lift naar zijn
appartement op de twaalfde ver
dieping te stappen.
Welkom in het olympisch dorp
van Gangneung. Waar de Neder
landse vlag wappert naast die van
de Grieken, waar op allerlei plek
ken oranje fietsen opduiken en
waar een recreatieruimte met
massagestoelen het werk van de
masseurs bijna onnodig laat lijken,
ware het niet dat het effect van het
apparaat toch veel minder is. Het
dorp is doorgaans alleen het do
mein van sporters en hun begelei
ders, gisteren was het tijdelijk
deels geopend voor pers.
Het is in Gangneung anders dan in
Sotsji vier jaar geleden, vertelt
Blokhuijsen tijdens het lopen.
Destijds ging iedereen meestal op
de fiets naar het eten, het dorp is
nu door de hoogbouw veel com
pacter. Wel zo fijn. „Het was toen
een soort bubbel", zegt hij. Een
bakkie koffie buiten het terrein?
„Deed je toen niet." Er was niks.
Nu hoeft TeamNL alleen de straat
over te steken om de koffie van
IOC-partner McDonalds te ver
mijden.
Vlaggen
Saamhorigheid creëren is het doel.
Wie niet weet welk land in welke
toren verblijft, werpt een blik naar
boven en ziet de vlaggen. De
Noord-Koreaanse vlag veruit de
grootste van allemaal en Neder
land met een rode, een witte en
een blauwe verdieping. Daar om
heen is het oranje. Makkelijk bij
het aanwijzen, aldus Bob de Vries:
„Ik zit in het wit op de dertiende
met Jorrit, Jillert (Bergsma en
Anema, red.) en onze fysio."
Het dorp is een park met negen
torens, omgeven door twee brede
wegen. Nederland huist in de ach
terste van het stel in nummer 806.
Ik zie het gewoon
als een supergroot
hotel. Goed, die
eetzaal is anders,
en het feit dat
alles gratis is
Daar is het rustig, dacht chef de
mission Jeroen Bijl toen hij zijn
voorkeuren doorgaf. Verdieping
negen tot en met zestien is van de
Nederlanders, evenals de eerste
etage waar met enige regelmaat
halters en gewichten worden
neergesmeten in het krachthonk.
Dat leverde de eerste dag kritiek
op van de Britten, die tussen de
Nederlandse verdiepingen verblij
ven. Het geluid en de trillingen
waren tot in de zestiende merk
baar. Sindsdien werkt Nederland
met extra matjes.
De Britten moeten het afleggen
op het gebied van vervoersmidde
len, vertelt Leenstra. Ze keken wat
beteuterd naar de grote aantallen
oranje fietsen van Nederland,
waar hun eigen twaalf steps wat
karig bij afstaken.
De appartementen zijn vrij kaal,
al heeft NOC*NSF geprobeerd wat
kleur toe te voegen met posters en
vlaggetjes. Zo hangt een foto van
windsurfer Dorian van Rijssel-
berghe bij de lift, in het kracht
honk, in de lounge en in élk appar
tement met de tekst: 'Dromen
worden waargemaakt door het be
ste uit jezelf te halen.' Dat het
woordje 'te' daarin ontbreekt was
desondanks nog niemand opge
vallen.
Voor De Vries is alles deze Spe
len nieuw. Nooit eerder kwam hij
op dit evenement. „Maar uiteinde
lijk zie ik het gewoon als een su
pergroot hotel. Goed, die eetzaal is
anders. En het feit dat alles gratis
is. Maar wij hebben ook buiten
landse ploeggenoten, dus ik zit
wel vaker met mensen uit andere
landen te eten."
Leenstra, in Sotsji al aanwezig, is
ook niet bang voor prikkels die
haar afleiden. „Dat zie je al aan het
feit dat ik nu pas die foto met de
olympische ringen laat maken. Dit
zijn mijn tweede Spelen, maar het
was er eerder nog niet van geko
men."
Waar ze zich ook deze keer tot
laat verleiden is het 'dingetje van
de Spelen'. Op haar keycord met
accreditatie zitten speldjes van
landen. Ze heeft er veertien verza
meld. „Ik liep een rondje in de bus
naar de ijsbaan, dan gaat het hard.
Je moet dit ook vroeg doen, want
aan het einde heeft iedereen ze al
vergeven. Maar vermeld wel even
dat ik dit niet al te serieus neem,
anders lijk ik megafanatiek."
woensdag 7 februari 2018
GO
M Sjinkie Knegt test
de olympische fiets.
FOTO PIM RAS
AT Boven: Suzanne
Schulting op haar
kamer in het dorp.
Onder: Marrit Leenstra
heeft even de tijd om
te poseren, fotospimras
Olympisch dorp voelt
minder als een bubbel
Lisette van der Geest
Gangneung
A De eetzaal in het dorp, waar
de atleten gratis gebruik van
kunnen maken, foto pim ras
- Bob de Vries (33)
