9
Benjamin Vérgauwen strijdt voor voortbestaan gehucht
Zuiderburen
PZC ONLINE
Wat valt er
eigenlijk te
'onderzoeken'
aan de in een
televisiestudio
rokende
Hiddema? Het
wasvoor
iedereen
zichtbaar en
het is een
overtreding
Hoe voorkom je dat
iets hoe dan ook
nooit verdwijnt? Door
verhalen te vertellen.
Benjamin Vergauwen
doet dat in zijn museum
PolderM AS over het
gehucht Ouden Doel.
„Informatie is mijn
product."
B<
r
enjamin Vergauwen
(37) wil direct een aan
name de wereld uit
Ihebben. „De Vlaamse
overheid heeft op de
kantoren een potje met gratis
stempels. Als je in de omgeving
van Doel woont, krijg je automa
tisch het stempel 'anti-haven'. Dat
ben ik absoluut niet." Wel strijdt
hij voor het voortbestaan van Ou
den Doel, een gehucht van een
veertigtal zielen dat tegen Nieuw
Namen aanschurkt. Dat doet hij
door de verhalen van Ouden Doel
en de polder te vertellen in zijn
museum PolderMAS.
Ouden Doel lag lange tijd samen
met Rapenburg aan een beade
mingsapparaat. De overheid kon
de stekker er elk moment uittrek
ken, of de patiënt ongemoeid la
ten. Met alle bijkomende onzeker
heid van dien. Bewoners vertikten
het hun woning nog maar een
likje verf te geven, want wat zou
het waard zijn als natuurcompen
satie de huizen zou opslokken?
Vorig jaar kwam het verlossende
woord: Ouden Doel en Rapenburg
konden blijven leven. Al weet je
het in Vlaanderen maar nooit.
Gezinsleven
Buurman Doel heeft die 'zeker
heid' niet. „Daar moei ik mij niet
mee", zegt Benjamin (vlassig
baardje, lang haar, muts op het
hoofd) in zijn museum. Niet dat
de situatie hem niet interesseert,
maar hij heeft vooral hart voor
Ouden Doel. In 2008 is hij er ko
men wonen. De verhuiswagens
moesten niet te ver, want hij
kwam uit de Hedwigepolder.
„Mijn vader was er jachtwachter,
we woonden in het jagershuis. Ik
zou hem opvolgen... We zijn in
2008 dan maar naar Ouden Doel
vertrokken, hebben een boerderij
opgekalefaterd (nu de Reinaert-
hoeve) en zijn een gezinsleven ge
start."
De tentakels van de Antwerpse
haven lieten Benjamin en vrouw
Katrien echter niet los. De Hedwi
gepolder was inmiddels gegrepen,
toen ook Ouden Doel een prooi
bleek. Vanwege uitbreidingsplan
nen moest de haven natuur terug
geven. Precies op de plek van Ou
den Doel werd een locatie gevon
den. Bewoners kwamen in actie.
„Als er in uw nest gepord wordt,
gaat ge bewegen." In een actieco
mité broedden omwonenden op
plannen. „Ik ben daar uit gestapt.
Zie wat er in Doel is gebeurd. Fa
milies praten niet meer met elkaar
omdat de ene helft zijn huis ver
kocht en de andere helft wilde
blijven. Mij niet gezien."
Zijn strijd voor Ouden Doel
bleef springlevend. Hij vond een
stokpaard dat natuurcompensatie
tegen moest gaan: erfgoed. Veel
bewoners wisten het niet, maar
De overheid geeft je
voor onteigening
geld, maar geen
psycholoog
Ouden Doel was feitelijk schatrijk
aan historie. Benjamin Vergauwen
voelde zich geruggensteund door
het Belvedere-verdrag dat in Ne
derland al geratificeerd was. Na
tuur en erfgoed moeten zo veel
mogelijk samen optrekken, is grof
weg de rode draad van die nota.
In afwachting van de Vlaamse
handtekening onder het verdrag,
ziet in 2012 het PolderMAS het le
venslicht in het oude café 't
Schuurke. Om het erfgoed van
Ouden Doel te tonen. De knipoog
naar het Poldermuseum in Lillo en
MAS in Antwerpen is een kakofo
nie van werkelijk van alles. Aan
het plafond hangen stoelen, kook
potten en visnetten. Er staat een
bank, in de schappen staan bier
flessen, kopjes, schotels en een ge
zellige schedel. Al dat erfgoed
komt uit de directe omgeving.
Al snel na de opening komen
(voormalig) streekbewoners er
heen om te babbelen. Sommige
zijn onteigend. „De overheid geeft
je voor onteigening geld, maar
geen psycholoog." Benjamin
springt in dat gat. Memoires wor
den bovengehaald, niet zelden bij
een goede pot bier. Zo wordt het
PolderMAS rap veel meer dan een
museum. Het is als een grote ketel
waarin herinneringen samen
smelten tot één verhaal over de
polder. De objecten in het mu
seum zijn voor veel bezoekers de
gespreksstarters. „Als er over voet
bal gepraat wordt, grijp ik in. Dat
doen ze maar in een café, daar is
het hier niet voor bedoeld. Het
gaat hier om verhalen over Ouden
Doel en de polders", zegt Benja
min. „Informatie is mijn product.
Je ziet het in mijn museum. Het is
niet statisch. Want dan leeft het
niet. En ik ook niet."
dinsdag 6 februari 2018
PC
WAAR IS MIJN REACTIE?
Wie reageert op artikelen
op de website van de PZC
weet het al; niet alle reac
ties worden geplaatst.
Want we letten streng op
het naleven van de spelre
gels. Een overzicht van die
regels staat op de website.
Eén van de belangrijkste is
dat we anonieme reacties,
of reacties onder overdui
delijk valse naam, weige
ren. Ook letten we erop dat
mensen beleefd blijven,
niet schelden of discrimi
neren. We zien erop toe
dat reacties kort, bondig,
inhoudelijk en beargumen
teerd zijn. Over het alge
meen geldt: probeer iets
toe te voegen aan wat an
deren al hebben gezegd.
TWITTER
Rob Visser
@visse264
Theo Hiddema stak tijdens
de uitzending van het pro
gramma 'Dit was het
nieuws' een sigaret op. De
NVWA gaat dit onderzoe
ken, want roken op televi
sie mag niet.
ONLINE TOP 5
1. Skileraar Job (20) voor
dood achtergelaten in Tirol
2. Sloebrug in Vlissingen
anderhalve maand gedeel
telijk dicht voor onderhoud
3. Zo klinkt het als je last
hebt van oorsuizen
4. Politie heropent moord
zaak op 'Zwarte John' in
Terneuzen, 20.000 euro
voor gouden tip
5. Multraship neemt topsle-
per in gebruik
Kijk op www.pzc.nl of
0 @pzcredactie
fl facebook.com/depzc
1 @pzcredactie
Verhalen versmelten
in Ouden Doel tot één
In de rubriek Zuiderburen
werpen we wekelijks
een blik over de Belgische
grens. Deze week: Benjamin
Vergauwen heeft hart voor
het gehucht Ouden Doel.
Bob Maes
-Benjamin Vergauwen
Museum PolderMAS in Ouden Doel.
Het PolderMAS is elke zondag
open.
Benjamin Vergauwen in zijn museum PolderMAS. „Als er over voetbal gepraat wordt, grijp ik in. Dat
doen ze maar in een café, daar is het hier niet voor bedoeld." fotosboaztimmermans
