'Leuke vondsten
aan rand neerhof'
Kinderen zijn niet veilig op
zebrapaden bij Oleanderhof
Leerlingen Orionis verven ruimte Mercuur
7
Alle technieken
schilderen komen
aan bod op een
schip. Leerlingen
van Orionis dragen
hun steentje bij
aan het
opknappen van
torpedowerkschip
Mercuur.
Om de kombuis, de
messroom en de ont
vangstruimte van de
Mercuur er snel spie
en span uit te laten
zien, heeft de beheerder van het
museumschip, Stichting Maritiem
Erfgoed Vlissingen (SMEV), Orio
nis ingeschakeld. Leerlingen van
de schildersopleiding niveau t van
Orionis schilderen de ruimten van
de Mercuur, die de SMEV dit voor
jaar aan bezoekers wil laten zien.
De kombuis - met gehavende
wanden, ijzeren buizen die door
de scheepskeuken lopen en allerlei
nisjes en uitsparingen voor bedra
ding en leidingen - is een perfecte
plek om het schildersvak onder de
knie te krijgen, stelt voorman
Mark Verhelst van Orionis.
Verhelst somt op: „De leerlingen
komen hier in aanraking met het
echte werk. Schilderen moeten ze
overal. Maar hier is de voorberei
ding nog belangrijker dan elders,
ook al omdat ze verschillende on
dergronden tegenkomen. Hout en
steen, maar ook metaal. Ze moeten
gaten vullen, plamuren, schuren,
krabben en stof afzuigen. Daarna
stevig in de grondverf zetten en
vervolgens dekkend aflakken. Bij
al die werkzaamheden moeten ze
bovendien rekening houden met
de veiligheidseisen." Zo'n waslijst
aan aandachtspunten is vaak meer
dan genoeg om leerlingen af te
schrikken. Maar dat geldt niet voor
schilders in spe Orfeo en Björn. Zij
komen op hun vaste werkdagen
dinsdag en donderdag graag naar
de ligplaats van de Mercuur in het
Dok aan de Houtkade. Dat ze in de
kombuis op een scala van proble
men, 'uitdagingen' in nieuw jar
gon, stuiten, bevalt de mannen
wel. „Zo kunnen we goed laten
zien wat we kunnen", zegt Björn,
terwijl Orfeo instemmend knikt.
Materiaalkennis
Voor de materiaalkennis en -mo
gelijkheden is de klus in de kom
buis ook geschikt, laten de 'Orio-
nisstudenten' zien. Ze gebruiken
niet alleen rollers voor grote vlak
ken en blokkwasten voor strijk
werk; ook de radiator-kwast wordt
veel ter hand genomen. Niet dat er
Dit is een mooie klus
om te laten zien wat
we kunnen
zo veel radiatoren in de scheeps
keuken zijn, maar de gebogen
vorm van de kwaststeel maakt het
mogelijk om ook de achterkant te
verven van bijna tegen de muur
zittende buizen.
Björn en Orfeo boffen dat ze al
bij het begin van hun opleiding zo
veel kunnen leren, stelt Verhelst.
Als het aan de voorman ligt, klopt
Maritiem Erfgoed Vlissingen de
komende jaren vaker aan voor
verfklussen.
Aantrekkelijke prijs
Voorzitter Niek Peters meldt dat
de stichting een 'potje' voor uit te
besteden werk heeft. Hij verwacht
dat in opleiding zijnde Orionis-
klanten de komende jaren nog
veel goed werk kunnen leveren.
„Het is voor beide partijen aan
trekkelijk. Orionis zoekt geschikte
stageplaatsen en wij kunnen door
het onderwijskundige doel werk
zaamheden laten doen tegen een
aantrekkelijker prijs."
De schilders van Orionis zijn
waarschijnlijk de hele maand nog
aan het werk in de kombuis, de
messroom en de ontvangstruimte
op het schip. „Na het schilderen
worden die drie ruimten volgende
maand ingericht. Onze vrijwilli
gers werken hard aan de comman
doruimte, waar ook de kaartenka-
mer is. De brug en de machineka
mer zijn ook ver klaar. Zo kunnen
we met Pasen, als we voor de eer
ste keer officieel bezoekers rond
leiden, mensen al heel wat laten
zien."
VLISSINGEN Een bijzondere gesp,
botafval, resten van een bakkerij,
aardewerkscherven en moerne-
ringskuilen. De Walcherse archeo
logen Bernard Meijlink en Bram Sil-
kens zijn tevreden over de vondsten
die ze de afgelopen twee weken op
groeven op de hoek van De Kempe-
naerstraat en de Savornin Lohman-
laan in Vlissingen.
De neerhof, die de mannen van
de Walcherse Archeologische
Dienst hadden verwacht, lag waar
schijnlijk iets westelijker, vermoe
den Silkens en Meijlink. De archeo
logen en hun helpers vonden vooral
sporen van 'activiteitsgebieden' aan
de rand van de neerhof, waarop
boerderijen en woningen stonden,
die bij het mottekasteel hoorden dat
op de nabije vliedberg was geves
tigd. Dat de neerhof ter hoogte van
de huidige school Het Springtij was
gelegen, concluderen de deskundi
gen uit de aanwezigheid van meer
huisafval (fragmenten van op brood
bakken duidende maalstenen, aar
dewerkscherven en dierlijk botaf
val). Mossel- en vuurresten in ver
brande klei wijzen er ook op dat op
die plek eten werd bereid tussen de
dertiende en veertiende eeuw, de
periode dat mottekastelen nog in
gebruik waren.
Ongelukken zijn er nog niet ge
beurd op de Van Cittersweg, zegt
Mirja de Jong, juf in groep 4 en
moeder van kinderen op de Ole
anderhof. „Maar het was wel vaak
kantje boord."
De Jong komt uit Kleverskerke
met de auto naar school. „Ik wil
wel fietsen, maar dat durf ik met
de kinderen niet aan." Iedereen
voelt dat zo, zegt ze. „Alle ouders,
alle kinderen, alle leerkrachten. In
elke vergadering van de ouderraad
gaat het erover."
De school heeft het al aange
kaart bij de gemeente Middelburg,
zegt De Jong. „Er heeft tijdelijk een
snelheidsmeter gestaan. Maar een
echte oplossing is er niet geko
men."
De LPM heeft de klachten aan
gekaart bij het college van B en W.
Zij wil dat de gemeente gaat pra
ten met de school en stelt voor er
een dertigkilometerzone van te
maken.
„Dat zou helpen", reageert De
Jong. „Nu mag je 50, maar veel au
to's rijden harder." Dat zijn vol
gens haar niet ouders die op school
moeten zijn, maar mensen op weg
naar hun werk die voorbij rijden.
„En er steken acht keer per dag
mensen over. Wij hebben geen
continurooster, dus dat is vier keer
per dag heen en weer voor ouders
met broertjes of zusjes."
Klaar-overs zou de beste oplos
sing zijn, denkt De Jong. Die kun
nen auto's dan tegenhouden.
„Maar omdat ze werken, zijn er te
weinig ouders beschikbaar."
dinsdag 6 februari 2018
'Op een schip leer je schilderen'
René Hoonhorst
- Orfeo en Björn,
leerlingschilders Orionis
De oversteekplaatsen bij basis
school De Oleanderhof in Arne-
muiden zijn niet veilig genoeg.
De twee zebrapaden bescher
men kinderen onvoldoende
tegen hardrijders en auto's die
weigeren te stoppen als ze wil
len oversteken.
Maurits Sep
Arnemuiden
A Orfeo, witte overall, en Björn, grijs-gele werkkleding, slaan geen centimeter over bij het schilderen van de kombuis, foto lex de meester
