Tegen oorsuizen valt weinig te doen
3
longkanker Goese vluchteling Charly (41)
ons meteen al dat we daar maar
niet te veel op moesten rekenen",
zegt Carla. De arts kreeg helaas ge
lijk. Charly bleek een agressieve
vorm van longkanker te hebben.
Het heeft zijn lichaam, ondanks
wat kleine oplevingen, in een ra
zend tempo gesloopt. De Goese-
naar is niet meer thuis, maar
wordt verpleegd in Ter Weel. De
kanker zit in botten door heel zijn
lijf. „Hij is van een gezonde, spor
tieve man veranderd in een hoopje
ellende", zegt Carla. „De tumoren
hebben alleen zijn hersenen nog
niet bereikt. Dat blijft ons gelukkig
bespaard.
Vaak zegt Charly 'sorry' tegen
zijn echtgenote. Hij kampt met
een schuldgevoel, omdat hij de
gene was die zo graag gezinsuit
breiding wilde, maar nu zijn
vrouw met vier kinderen achter
laat. Carla probeert die gedachte
We respecteren
eikaars geloof en zijn
nu al 22 jaar samen
uit zijn hoofd te krijgen. „Dit had
niemand kunnen voorzien, het
overkomt je. Weet je, misschien
houden die twee kleintjes me nu
wel op de been. Je moet gewoon
door."
Dat neemt niet weg dat het
zwaar is. Carla heeft haar ouders
ook al verloren. „Gelukkig heb ik
fantastische vrienden, familie en
buren die me in de eerste periode
na het ziek worden van Charly op
de been hebben gehouden. Ik weet
niet of ik het anders had gered."
Ook nu nog krijgt ze hulp. Zo is
door vrienden een kookgroepje
opgezet, waardoor Carla zich een
paar dagen in de week niet druk
hoeft te maken over het eten. „En
ik heb af en toe nachtzorg", zegt
ze. „Dan komt er iemand die de
kinderen troost of een flesje geeft
als ze wakker worden. Af en toe
lekker kunnen doorslapen, geeft
mij weer wat energie om de vol
gende dag door te komen."
Dat wat Charly overkomt, voelt
voor hem en Carla best oneerlijk
aan. Hij was een sportieve man en
heeft nooit gerookt. Bovendien
„Het komt regelmatig voor dat
mensen die er last van hebben,
worden gezien als overdreven kla
gers", zegt voorzitter Ko van Koeve-
ringe van de Zeeuwse afdeling van
de stichting Hoormij. Hij hoopt dat
door de extra aandacht deze week
meer lotgenoten met elkaar in con
tact komen, want 'gedeelde smart is
halve smart'.
Oorsuizen komt niet alleen bij
ouderen voor. Ook steeds meer jon
geren kampen er volgens Van Koe-
veringe mee. „Dat komt door over
belasting van harde muziek, maar
ook mensen in de metaalbewer
king, die geen geluidsbeschermend
materiaal dragen, krijgen er last
van."
Het probleem is dat er weinig aan
te doen is, zegt Van Koeveringe, die
zelf ook aan oorsuizen lijdt. „Soms
word je wakker en hoor je het niet.
Maar dan na een uur of na wat in
spanning is het plots terug. De des
kundigen zijn het er nog niet over
Maar dan na een uur
of na wat inspanning
is het plots terug
eens wat de precieze oorzaak van
oorsuizen is. Het wordt een manier
van leven." Het gepiep kan volgens
hem wel iets afnemen door het
(operatief) afstemmen van de druk
van vloeistoffen die in de verschil
lende kamers van het oor zitten.
„Die geluidsdruk kan uit balans
zijn. Een andere oplossing is het
produceren van een tegengeluid,
waardoor het gepiep wegvalt. Maar
de effecten daarvan zijn beperkt. Je
moet je lot leren dragen."
had hij als vluchteling al het no
dige voor de kiezen gekregen.
„Voor zijn familie in Afrika is hij
de jongen die het in Europa ge
maakt heeft", weet Carla. „Ze zijn
daar trots op hem. Dat het zo moet
eindigen, is ook voor hen heel ver
drietig."
De moeder van Charly kon
dankzij het televisieprogramma
Hart in Actie in augustus haar
zoon nog bezoeken. Het was een
gelukkig moment in een moeilijke
tijd. De Goesenaar maakt zich be
halve over zijn gezin ook grote
zorgen over de toekomst van zijn
familie in Afrika. Zijn moeder
heeft dure medicijnen nodig, maar
hij is er straks niet meer om geld
op te sturen. Door een redacteur
van Twinzine, een online maga-
Het doet Charly goed
te weten dat zijn
gezin niet in de steek
wordt gelaten
zine over tweelingen, werd Carla
gewezen op de website 'doneerac-
tie'. 'Waarom begin je geen inza
meling voor Charly's moeder en
jullie gezin?', stelde ze voor. Carla
wilde er eerst niets van weten. Het
voelde als 'de hand ophouden'.
„Maar ik heb me laten overtuigen.
'Doe het dan voor Charly', zeiden
mensen. Nu ben ik blij dat ik het
heb gedaan, want het doet hem
goed om te weten dat zijn gezin en
familie niet in de steek worden ge
laten. Het geeft rust."
Er is al 3.500 euro gedoneerd.
Dat is zeker genoeg om de moeder
van Charly nog een keer naar Ne
derland te laten komen. De proce
dures daarvoor zijn in gang gezet.
Hoe lang Charly nog leeft, is de
vraag. Eind vorig jaar werd gezegd
dat het een kwestie van weken of
maanden kon zijn. Maar Charly is
sterk en geeft niet zomaar op.
Carla leeft ondertussen van dag
tot dag. Naar de toekomst kijken is
moeilijk. „Ik kan me nu helemaal
nog niet voorstellen dat ik straks
zonder Charly weer leuke dingen
ga doen met de kinderen, al zal dat
zeker gaan gebeuren." De gedachte
dat Charly zijn tweeling en twee
andere dochters niet zal zien op
groeien, doet pijn. „Het was soms
al moeilijk om te zien dat andere
kinderen bij school werden opge
haald door opa's of oma's", vertelt
Carla. „Mijn kinderen hebben die
niet. En straks is er ook geen vader
meer die op ze staat te wachten."
dinsdag 6 februari 2018
dat het zo moet eindigen'
- Carla de Vroe
Bas Bareman
Vlissingen
Enkele duizenden Zeeuwen
hebben dagelijks last van een
piep in hun oren. En het verve
lende is dat er nauwelijks iets
tegen te doen is. Om meer
aandacht voor het probleem te
krijgen, heeft de stichting
Hoormij deze week bestem
peld tot de Week van het Oor-
suizen.
- Ko van Koeveringe, voorzitter
Zeeuwse afdeling Hoormij
Op onze website pzc.nl zijn de
zes meest voorkomende voor
beelden van oorsuizen te horen.
Het gelukkige gezin - met de
meiden Norah en Nadesh en de
baby's Savio en Avalon - net na
de geboorte van de tweeling.
- Carla de Vroe
