'IK VOND HET EEN
EMOTIONEEL MOMENT
TOEN ONZE KINDEREN OP
DE DANSVLOER STONDEN'
Handschoenen
van onze ontmoeting; dat is een fijne
traditie."
De zoon en dochter (nu 36 en 34) van
Marijke en Boni hebben op hun beurt
óók hun debuut gemaakt. Marijke: „We
hebben het niet al te erg gepusht, ze
kwamen er uiteindelijk zelf mee.
Onze zoon ging met een paar jongens
van het hockeyteam, onze dochter met
wat meiden van haar studentenvereni
ging. Toen ze op die dansvloer stonden,
vond ik dat een mooi, een emotioneel
moment. Ze zijn overigens één keer mee
geweest en daarna nooit meer. Veel te
saai natuurlijk. Zij zijn meer van een
ander soort feestjes."
Dat is niet zo gek; een bal in nette kle
dij zonder versterkte muziek staat wel
héél ver af van de clubs en kroegen waar
de jongeren van nu uitgaan. Waarom wil
len die 64 debutanten zo graag meedoen?
„Omdat het een heel vette ervaring is",
zegt een enthousiaste Anton Reedt van
Dortland (20), student politicologie, uit
Den Haag. Hij gaat dit jaar - niet verder
vertellen - voor de tweede keer debute
ren. Dat hoort natuurlijk niet, maar er is
een tekort aan jongens, vandaar. Het
dansfeest vindt hij geweldig. „Zo'n bal zie
je in films en dan denk je: oh, wat mooi.
Nu heb ik het zelf binnen handbereik.
Het bal heeft iets magisch; ik vind het
een beleving."
De lijst met aanmeldingen zit altijd
eerder vol bij de dames dan bij de heren,
maar volgens voorzitter Van Pernis heeft
het bal in het algemeen nooit problemen
om aan de debutanten te komen.
Jaarclub
Aanvankelijk wilde Van Dortland vooral
meedoen vanwege het stijldansen. Dat
deed hij al en zijn vader tipte hem om
maar eens deel te nemen aan het jaar
lijkse Wiener Ball. Meedoen biedt hem
meer dan een mooie arena om te stijl
dansen. „De debutanten worden in korte
tijd heel hecht met elkaar. Na afloop van
de dansles drinken we altijd wat en er is
al een diner geweest met de ouders erbij.
Ik heb dit jaar mijn halve jaarclub van
Minerva overgehaald óók mee te doen.
Het is supergezellig!"
Bij sommige jaarclubgenoten bestond
wel enige weerstand. 'Dat is niets voor
mij', zeiden ze. Onzin, volgens Anton. „Er
wordt gedaan alsof het nog steeds een
bijeenkomst voor rijke mensen is, maar
dat blijkt erg mee te vallen. Al is het na
tuurlijk een bepaald slag dat dit leuk
vindt: mensen die houden van zo'n sjiek,
traditioneel feest. Er zitten ook wel be
kakte types tussen, maar de meesten zijn
gewoon superleuk."
Gevraagd
Ook debutante Claire Schrameijer stuit af
en toe op opgetrokken wenkbrauwen van
vriendinnen als ze vertelt dat ze debu
teert op een bal.
„Vragen ze: 'wat is dat dan?' Ze snap
pen er niets van dat ik vanuit Waalre naar
Den Haag reis om twee uurtjes te dansen.
Ik kende het ook niet, maar ik vind het
ontzettend leuk. Je leert snel nieuwe
mensen kennen en het idee dat je voor
één dag een prinses mag zijn, is toch bij
zonder."
De meeste voorbereiding heeft Schra
meijer al getroffen. Ze is intussen ge
vraagd door een jongen uit haar groep om
aanstaande vrijdag een koppel te vormen.
„Gevraagd worden is een spannend mo
ment. Dat moet gebeuren rond les drie.
Je denkt toch: 'wat als ik straks niet word
gevraagd!' Maar hij kwam al tijdens de
tweede les in de pauze naar me toe en
vroeg of ik het leuk vond om met hem te
debuteren. Dat wilde ik natuurlijk heel
graag. Hij is buiten de dansvloer niet
mijn type; we dansen alleen samen."
De witte strapless jurk waarin Claire
debuteert is intussen binnen. 'Gekocht
bij een trouwzaak. Kostte wel een paar
honderd euro'. De kapper is gereserveerd
en iemand komt op de dag van het bal
haar make-up doen. Waar kijkt ze het
meest naar uit? „Ik denk naar het mo
ment dat de openingsdans achter de rug
is. In de hoop dat alles goed is gegaan en
dat je het met elkaar hebt geflikt. En
daarna de disco in natuurlijk." 41
De 50ste editie van het Wiener Ball is op
vrijdag 9februari in Grand Hotel Huis ter
Duin in Noordwijk.
Boven: Danspaar Claire
Schrameijer en Jesse van
der Hoek.
Onder: De heren krijgen
van de organisatie een
paar witte handschoenen.
261 zaterdag 3 februari 2018
WG
