II
4
FOUTE OUDERS TERUGKEER
Arme, arme
kinderen. We
moeten ze zo snel
mogelijk helpen.
Kinderen van NSB'ers, ooit onderdeel van de meest
impopulaire groep in ons land, wagen zich aan een
impopulaire boodschap. Ze pleiten er voor Nederlandse
jihadkinderen uit het ingestorte kalifaat te helpen.
„Het zijn slachtoffers en Nederland laat ze verrekken."
Die kinderen zijn
slachtoffer van de
keuzes van hun
ouders, net als wij
voel. Deze kinderen zijn eerder links
dan rechts geworden. Ik ben be
schuldigd van antisemitisme, maar
dat staat zó ver van mijn bed."
Kampen
Toch hebben veel NSB-kinderen last
gehad van de politieke keuzes van
hun ouders. Sommigen kwamen na
de oorlog terecht in kampen en te
huizen, waar het ze aan eten, hy
giëne en vooral liefde ontbrak. Van
der Heijden: „Wat er met deze kin
deren gebeurde, klopte niet. Juri
disch niet, moreel niet en politiek
niet. Sommigen zijn in kindertehui
zen gestopt, omdat hun ouders wer
den gearresteerd. Lang niet altijd
konden ze bij familie terecht, omdat
die de kinderen van klootzakken niet
wilden hebben." Diele-Staal: „We
hebben de indoctrinatie door hulp
en begeleiding kwijt moeten raken,
maar de tehuizen van na de oorlog,
waren meer heropvoedingshuizen.
Men liet de kinderen goed weten dat
ze 'fout' waren."
Gezinnen werden uit elkaar gerukt,
kinderen voor het leven getekend,
gepest en buitengesloten. Diele-
Staal: „Ik begeleid nog steeds men
sen die last hebben van een trauma
omdat ze als 'fout' werden gezien.
Natuurlijk moeten we ook onze ei
gen veiligheid in de gaten houden,
maar deze kinderen aan hun lot
overlaten is verschrikkelijk."
Als historicus kan Van der Heijden
zich niet voorstellen dat de geschie
denis zacht zal oordelen over de Ne
derlandse onverschilligheid ten op
zichte van jihadkinderen. „Ik denk
dat er sprake is van actuele domheid.
Het niet helpen van deze kinderen
voelt niet zuiver. Ik geloof ook niet
dat dit juridisch kan. Blijkbaar zitten
mensen vast in hun angst en dom
heid. Uiteindelijk willen deze kinde
ren hetzelfde als alle kinderen. Ze
willen er bij horen."
dienst AIVD waarschuwt er voor dat
jonge (Europese) kinderen er soms
executies oefenen op poppen. Ook
hebben jongens executies uitgevoerd
in IS-propagandafilmpjes.
Van der Heijden: „Als ze eenmaal
hier zijn, is de volgende stap ze te
heropvoeden, zoals ook bij NSB kin
deren is gebeurd. Van de angst dat
het zou gaan om potentiële fascisten,
die het gedachtegoed met de paple
pel is ingegoten, is niets gebleken. In
tegendeel, deze kinderen hebben
vaak alles gedaan om de keuze van
hun ouders goed te maken. Ze zetten
zich er tegen af, maakten er ruzie
over met hun ouders, zeker als pu
bers. Er was fel verzet en schuldge-
breng ze naar Nederland. Maar mi
nister van Justitie Grapperhaus vindt
dat voor de kinderen hetzelfde geldt
als hun ouders. Ze moeten allemaal
vanuit Syrië zélf een consulaat berei
ken in Turkije of Irak. Als dat lukt,
worden ze op het vliegtuig naar Ne
derland gezet. Dat is tot nu toe maar
enkele moeders met kinderen gelukt.
Er zouden nog zo'n too Nederlandse
kinderen in Syrië en Irak zijn.
Helpen
Diele-Staal, 7 jaar toen de Tweede
Wereldoorlog eindigde: „Die kinde
ren zijn slachtoffer van de keuzes van
hun ouders, net zoals wij dat waren.
Laten we als samenleving niet nog
een keer dezelfde fouten maken."
Van der Heijden kan het amper ge
loven. Arme, arme kinderen. We
kunnen niet dezelfde fouten blijven
maken. Als Nederlandse politieke
partijen dit laten gebeuren, treden ze
onze grondwet met voeten. We moe
ten deze kinderen zo snel mogelijk
helpen."
Ook als we bang zijn, net zoals we
dat in 1945 waren, dat de kinderen
het gedachtegoed van hun ouders
aanhangen, vindt hij. Waren de NSB-
kinderen toen lid geweest van de
Jeugdstorm of de Hitlerjugend, nu
hebben de kinderen op IS-scholen
leren tellen met kogels en bommen,
zijn ze ideologisch geïndoctrineerd
en hebben enkele jongens ouder dan
9 mogelijk al meegedaan aan mili
taire trainingskampen. Inlichtingen-
uil fascistenjong.
Dat werd in de ja
ren 60 gesneerd
naar Chris van der
Heijden, journa
list, historicus én
kind van een
NSB'er. Hij was 8 en had geen idee
wat er mee werd bedoeld.
„We kregen het stempel 'fout', dat
liet iedereen je weten en daar zijn we
door getraumatiseerd", zegt Jeanne
Diele-Staal, kind van een NSB-vader
en secretaris van de werkgroep Her
kenning voor kinderen van 'foute
ouders'.
Nu komen Van der Heijden en
Diele-Staal op voor een andere groep
kinderen die ook te lijden hebben
onder de keuzes van hun ouders. Het
zijn de dochters en zonen van Ne
derlandse jihadisten, die nu onder
erbarmelijke omstandigheden ver
blijven in het ingestorte kalifaat van
terreurorganisatie IS.
„We kunnen ze de rug niet toeke
ren. De jongens die de wapens heb
ben opgepakt, dat zijn onze vijanden.
Hun kinderen zijn dat niet. Dit zijn
Nederlanders in nood, die geholpen
moeten worden", zegt Van der Heij
den. „Deze kinderen zijn slachtoffers
en Nederland laat ze verrekken",
vindt Diele-Staal.
Familieleden in Nederland vrezen
dat de jihadkinderen zullen sterven
als Nederland ze niet te hulp schiet.
Hier waren het basisschoolscholie
ren, gingen ze naar sportclubs. In Sy
rië wordt naar ze gekeken als het
kroost van uitschot, zitten ze (door
gaans met alleen hun moeder) ge
vangen in kampen. Ook de aller
kleinsten, de baby's die recent in Sy
rië werden geboren, als zoontjes en
dochtertjes van Nederlandse ouders.
Hun familieleden deden onlangs
een dramatische oproep aan de over
heid in deze krant: help die kinderen,
zaterdag 3 februari 2018
GO
kinderen:
maak niet dezelfde fout met
kalifaatkinderen
—Chris van der Heijden, NSB-kind
T IS laat in een propa-
gandavideo zien hoe
kinderen worden
klaargestoomd voor
de jihad. Onder: kin
deren in een kamp in
Syrië, foto getty images
Jeanne Diele-Staal, NSB-kind
Cyril Rosman
Carla van de Wal