Container vol leesplezier naar Nieuw Aurora
II
Discussie over aantal mensen dat omkwam bij Ramp blijft
4
Bij de Ramp van 1953 kwamen 1.836
mensen om het leven, zo wordt steevast
verteld. De namenlijst telt echter 40
slachtoffers minder. Hoe kan dat?
Deze krant publiceerde donderdag
alle namen van degenen die in de
eerste februarinacht van 1953 om
kwamen. Een indrukwekkend over
zicht. Wie alle slachtoffers telde,
kwam tot 1.796,40 minder dan het
aantal dat in de geschiedenisboeken
is gekomen.
Het verschil bestaat al sinds 1953,
zegt Jan Heinen van het Waters
noodmuseum, die de afgelopen ja
ren de slachtofferlijst intensief tegen
het licht heeft gehouden. „We base
ren ons op het boekje van het Rode
Kruis dat eind dat jaar verscheen.
Daarin kwam men uit op 1.795
slachtoffers."
Dat was lager dan op basis van eer
dere lijsten van het Rode Kruis was
bepaald. „Mensen bleken bijvoor
beeld in eerste instantie dubbel te
zijn vermeld", zegt Heinen. „Vrou
wen waren soms onder zowel hun
meisjesnaam als die van hun echt
genoot opgenomen."
Het CBS kwam in 1954 echter met
het cijfer van 1.835. Waarop het sta
tistiekbureau dat precies baseerde, is
nooit opgehelderd. Vermoedelijk
zijn ook mensen meegerekend die
later zijn overleden. Hun namen zijn
niet bekendgemaakt. In 2002 is het
slachtofferaantal met één verhoogd,
toen bleek dat ook een baby was ver
dronken.
Het Watersnoodmuseum draagt
consequent het slachtofferaantal
van 1.835+1 uit. „Juist vanwege dat
baby'tje dat nog niet was geregis
treerd bij de burgerlijke stand", zegt
directeur Siemco Louwerse. „Dat
verhaal maakt vooral bij scholieren
en kinderen heel veel indruk."
Op de namenwand in het mu
seum prijken echter 1.796 namen. „Je
zult altijd discussie houden over de
aantallen", zegt Louwerse. „Je hebt
gevallen waarbij je kunt afVragen of
iemand echt door het water is over
leden of bijvoorbeeld al ziek
was. Dat zal nooit 100 procent dui
delijk worden."
De discussie over het
exacte aantal is
eigenlijk niet relevant
„We moeten voorzichtig zijn om
daar nu een discussie over te voeren.
Het kan ook heel pijnlijk zijn voor
nabestaanden om te bepalen: was
dat nou wel een rampslachtoffer of
niet? De discussie over het werke
lijke, exacte aantal is eigenlijk ook
niet relevant voor degenen die hun
familieleden of anderen hebben ver
loren."
De namenlijst in het museum is
vorig jaar wel vervangen, naar aan
leiding van onderzoek door Heinen.
Hij heeft de lijst van het Rode Kruis
vergeleken met de overlijdensaktes.
Dat leidde tot bijna 200 correcties.
„Het gaat vooral om voornamen die
niet goed waren gespeld", zegt Hei
nen. „Verder bleken enkele geboor
tedata niet te kloppen. Ook heb ik fa
milieleden op de lijst bij elkaar ge
zet." Verder zijn drie slachtoffers van
de lijst gehaald, maar ook drie toege
voegd, waardoor het totaalaantal
niet veranderde.
De cijfers zijn weer indrukwek
kend. Achtduizend jeugdboeken
van de bieb in Vlissingen en Oost-
Souburg. Tweehonderd dozen met
speelgoed van de bieb uit Oost-
Souburg. Honderd paar voetbal
schoenen die voetballer Jaap Esser
van Kloetinge heeft ingezameld via
zijn netwerk. En dan gaat er
nog schoolmeubilair mee van scho
len uit Goes, van Walcheren en uit
de buurt van Leiden. Sportclubs als
Zeelandia Middelburg en Kloetinge
hebben shirts gegeven. Het Talent
in Middelburg, het Samenspel in
Wolphaartsdijk en de Moolhoek uit
Kapelle hebben kinderkleding in
gezameld.
„Ik had wel snel door dat het heel
snel zou kunnen gaan. We hebben
gewoon veel spullen hier die zijn
afgeschreven en die we kunnen
doorgeven", stelt Van Kampen vast.
Overigens gaat niet alles zomaar op
transport. „Wat versleten of kapot
is, gooien we weg. Da's bijna bele
digend om dat te geven."
Toch is hij verbaasd dat na de eer
ste zending in augustus half fe
bruari al de tweede container op
weg gaat. De jeugdboeken worden
verdeeld over tien basisscholen
rond Nieuw Aurora; alle andere
schoolmaterialen gaan naar de
twee basisscholen in het dorp zelf.
De kleding, sport- en voetbalschoe
nen worden verdeeld over de dor
pen en de voetbalclub Jong Aurora.
Nu het zo snel gaat met de spul
len komt ook de volgende fase van
het project sneller in beeld. Vanaf
het begin had Stichting Kinderen
van Nieuw Aurora het plan om ter
plaatse mensen betaald aan het
werk te zetten om dingen te maken
die de scholen en het dorp nodig
hebben. Met betaald werk wordt
ook de economie gestimuleerd.
De volgende fase is dus geld inza
melen. Van Kampen: „De scholen
zijn nu dolblij dat ze duizenden
boeken krijgen. Maar ze hebben wel
gezegd: 'Dan hebben we ook kasten
nodig, want anders moeten we ze
op de grond leggen.' Ik vind het
mooi dat ze dat nu zelf durven vra
gen. Als we geld krijgen, kunnen
we een timmerman kasten laten
maken."
Bovendien heeft het dorp maar
vijf dagen per maand elektriciteit
en dan maar vijf uur per dag in de
avonduren, vertelt Van Kampen.
„Hier hebben de scholen niets aan.
De openbare basisschool heeft van
de Surinaamse internetprovider
Telesur tien computers gehad. Die
staan nu niets te doen. Een installa
tie met zonnepanelen kost 10.000
We gaan ook geld
inzamelen, zodat we
een timmerman
kasten kunnen laten
maken voor de
duizenden boeken die
we nu sturen
euro. De scholen Het Talent, het Sa
menspel, de Moolhoek en het Honk
gaan hier geld voor inzamelen."
Als deze actie slaagt, dan gaat een
iet-student van de HZ mee om een
goed werkend computerlokaal aan
te leggen. En als de computers het
doen, kunnen de kinderen digitaal
contact leggen met scholen in Zee
land, schetst Van Kampen het ver
dere perspectief.
Geld is ook belangrijk om steun
te kunnen krijgen van stichting
Wilde Ganzen. Die wil het project
financieel ondersteunen en legt de
helft bij van het geld dat de stich
ting inzamelt.
Intussen zijn de kinderen (en ou
ders) van Nieuw Aurora dolblij met
alle spullen en hulp. „En dat er aan
hen wordt gedacht", voegt Van
Kampen toe. Spullen blijven dan
ook welkom, benadrukt hij.
„Ze komen langzaam uit hun
schulp en gaan meer de dialoog met
ons aan. Bovendien denk ik aan
dorpen in de buurt. Want in de jun
gle van Suriname zijn meer dorpen
die onze hulp goed kunnen gebrui
ken."
zaterdag 3 februari 2018
PC
1.836slachtoffers of minder?
Rolf Bosboom
Ouwerkerk
- Siemco Louwerse, directeur
Watersnoodmuseum
De tweede container wordt nu
volgeladen, maar Pim van Kam
pen zou moeiteloos nog drie of
vier van die stalen dozen kunnen
laten vullen met hulpgoederen
voor scholen in Suriname. Zee
land heeft het door hem opge
zette project Kinderen van
Nieuw Aurora ruimhartig
omarmd.
Maurits Sep
Goes
- Pim van Kampen, voorzitter
Stichting Kinderen van Nieuw
Aurora.
De klaslokalen in Nieuw Aurora zijn al ingericht met tafels en stoelen van Zeeuwse
scholen die in augustus met de eerste container zijn geleverd in Suriname.
FOTO PIM VAN KAMPEN
Vrijwilligers van Stichting Kinderen van Nieuw Aurora laden bij Edudelta in Goes de
tweede container vol met onder meer boeken, voetbalschoenen, kleren en speel
goed. FOTO MEOHTELD JANSEN
