Flipje legt de bal bij andere baasjes
9
Jean Van de Voorde (56) uit Meerdonk komt
na een drukke werkdag tot rust in zijn
bloemschikatelier. „Misschien een beetje
vrouwelijk, maar ik word er rustig van."
Toen we hier in mei vorig jaar
naartoe verhuisden, besloten
mijn vrouw en ik meteen dat
deze kamer mijn atelier werd", ver
telt Jean Van de Voorde. „Ik kan er
mijn ding doen. Ik zet hier altijd Ierse
muziek op en laat sfeerlichtjes bran
den. Misschien een beetje vrouwe
lijk, maar ik word er rustig van. Ik
heb een stressvolle job in de zorg, dus
als ik thuiskom wil ik mijn verstand
op nul zetten."
Van de Voorde doet al dertig jaar
aan bloemschikken, maar was tot
zijn 44ste in zijn vrije tijd voorname
lijk bezig met volleybal. „Toen ik
mijn achillespees scheurde, had ik in
een gat kunnen vallen, maar ik
stortte me volledig op het bloem
schikken."
Workshop
Een uit de hand gelopen hobby is
zacht uitgedrukt. Van de Voorde
houdt regelmatig een 'open deur'.
Dan stelt hij zijn atelier open voor
publiek. En twee avonden in de
maand geeft hij een workshop.
„Vooral in het najaar en de winter zit
ik hier iedere avond tot in de late
uurtjes. In de lente en zomer ga ik
liever fietsen", vertelt hij.
„Ik kan er soms wel in door
draaien. Voor een open deur maak ik
zo'n zeventig stukken. Aan sommige
werk ik een half uur, maar er zijn er
ook bij waaraan ik drie uur bezig
ben."
Bloemschikken kun je in principe
ook gewoon aan de keukentafel doen,
toch? „Ja, maar laat mij maar in mijn
beschermde kamertje zitten met
mijn muziek. Als ik ontspannende
muziek op de achtergrond heb, kan ik
goed creëren."
In zijn vorige woning had Van de
Voorde ook een mancave, een echte
kelder zelfs. „Maar hier zit ik veel lie
ver, want ik heb veel licht. Het voor
deel is dat mijn dochter, van wie dit
Ik zit hier vooral in het
najaar en de winter. In
de zomer fiets ik liever
huis is, twee praktische kasten heeft
laten staan. Bovendien heb ik een
goede tafel op stahoogte. Daaronder
staan bakken met al mijn materiaal."
Er hangen en staan uiteraard ook
bloemstukken, maar de mancave
mag niet te druk worden. „Ik houd
het heel netjes, want ik heb een vrije
loop nodig als ik werk."
Microbe
En zijn vrouw heeft hij er liever niet
bij als hij aan het creëren is. „Ze is
een enorme steun voor me, want ze
vindt het niet erg dat ik hier zo vaak
zit. Ze laat me gewoon doen. Ieder
een die creëert heeft zo'n persoon
nodig. Ze heeft zelf ook een beetje de
microbe te pakken. Maar als zij iets
maakt, is het na twee uur klaar; als ik
begin, kan ik niet meer stoppen. Het
werkt echt verslavend bij mij."
De enige die soms mee mag kijken,
is zijn 2-jarige kleindochter Nel.
'Pake bloemekes maken', zegt ze dan.
„Dan zit ze braaf op een stoeltje toe
te kijken."
FLIPJE &LIESE
vrijdag 2 februari 2018
Bloemschikmancave
Gertie De Boey
—Jean Van de Voorde
Jean Van de
Voorde stortte
zich na een
volleybal
blessure op
de kunst van
het bloem
schikken.
FOTOBOAZ
TIMMERMANS
Toen Liese van Oort (30)
en haar vriend een
hondje in huis namen,
woonden ze nog midden
in Tiel. De naam was
snel gekozen. Flipje is
nu 1,5 jaar oud en het
drietal woont inmiddels
in Enschede.
„De Duitse staande kort
haar is al sinds ik op mijn
vijftiende in een honden
pension werk mijn favo
riete hond. Ik had mijn
vriend al laten weten dat
ik, als we er dan ooit een
zouden aanschaffen, echt
deze droomhond wilde
hebben. Hij is, anders dan
ik, niet opgegroeid met
huisdieren en zag vooral
beren op de weg. Op een
gegeven moment kreeg ik
een appje: „Lief, er is een
nestje, misschien moeten
we maar eens kijken."
Nu is Flipje 1,5 jaar en ook
mijn vriend zou niet meer
zonder de hond kunnen.
Als ik haar 's ochtends uit
de bench haal, is ze su
pervrolijk. We knuffelen
dan op de bank. Een van
de weinige rustige mo
menten hoor, ze heeft to
meloze energie en is erg
enthousiast. Je bent nooit
alleen met een hond als
Flip. Als ik mijn yoga-oe-
feningen thuis uitvoer,
doet ze mee en wanneer
ze niet genoeg aandacht
krijgt, sleept ze met onze
sokken en handschoenen
door het huis. Zoekspelle-
tjes vindt Flipje leuk, het
is en blijft een jachthond.
Van die hondenparkjes
vindt Flipje geweldig. Als
ze doorheeft dat ik naar
huis wil, legt ze haar bal
gewoon bij een ander
baasje neer, zo van: ga
maar, ik red me wel."
—Karin Veldwachter
