12
NIEUWE RICHTING
Hoteleigenaar
Rob Doeven (58)
maakte corruptie,
bedreiging en een
vergiftiging mee. Nu
verruilt de zakenman
uit Enschede
Cambodja voor
Thailand.
Het Majestic Oriental
Hotel in Siem Reap
ligt vlak bij de be
roemde tempel
Angkor Wat. De
toeristenindustrie
in het straatarme
land is booming. Het is er relatief
goedkoop. „Je koopt een pilsje voor
50 cent." Toen Doeven er zes jaar ge
leden neerstreek, landden er hooguit
zeven vliegtuigen per dag in Siem
Reap, nu minstens één per kwartier.
Ook toestellen vol jongeren, die niet
voor de cultuur komen. Ze willen
goedkoop feesten en seks hebben.
Deze week werd een groep fees
tende jongeren - waaronder een Ne
derlander- opgepakt omdat ze por
nografisch dansten. Daar kon je op
wachten, zegt Doeven. „Dronken
rondlopen, pornofeestjes houden.
Ze huren een villa en gaan los. Alsof
het heel normaal is. Overdag heb ik
regelmatig meiden topless op een
brommertje richting de tempel zien
rijden. Dan denk je: dat kan niet waar
zijn! De prostitutie is hier gigantisch.
Door pure armoede. Maar dat er veel
prostitutie is, betekent niet dat dit
een feestland is."
Ambassade
Doeven verwacht niet dat de Neder
lander werkelijk de gevangenis in
gaat. „Iedereen is hier vrij te kopen.
Alles draait hier om geld. Het is hier
zo corrupt als wat. Ik durf te wedden
dat ik hem voor 5.000 dollar vrij krijg.
Mijn advies: zo snel mogelijk zaken
doen. Hoe langer het duurt, hoe
duurder. Want er komen steeds meer
mensen bij die ook een centje willen
meepikken. Die feestende jongeren
realiseren zich niet hoe gevaarlijk
Cambodja kan zijn. Nederland heeft
er bijvoorbeeld geen ambassade. Dat
hier buitenlanders onschuldig de cel
ingaan, omdat iemand anders drugs
in de bagage heeft gestopt? Ik geloof
het meteen."
De Enschedeër heeft twintig jaar
woon- en werkervaring in Azië. Hij
was de laatste Nederlandse directeur
van Gaastra Sails in Hong Kong.
Bouwde in Thailand voor grote in
vesteerders kwijnende hotels om tot
viersterrentoko's. In Bangkok ont
wikkelde Doeven een waterpretpark
op het dak van een gigantisch win
kelcentrum. Toen zijn moeder in Ne
derland vijftien jaar geleden met
kanker op een wachtlijst kwam te
staan, zette hij uit boosheid een me
dische luchtbrug op naar een Thais
privéziekenhuis.
Doeven is een doener. „In 2012
werd ik door een investeringsmaat
schappij gevraagd om dit hotel in
Cambodja op te bouwen. Ik dacht:
dat doe ik even." Een grote vergis
sing. „Het was een vieze rattenbende.
Ik zei tegen de manager: ik wil dat
het hier net zo schoon wordt als bij
jou thuis. Mijn grootste blunder.
Twee weken later ging ik bij hem op
bezoek. Hij leefde zeifin een vreselijk
vies krot. Ik heb vaak gedacht: waar
Ik zei tegen
de manager:
ik wil dat het
hier net zo
schoon wordt
als bij jou thuis
ben ik mee bezig?"
Want het was vallen en opstaan, met
schokkende ervaringen. „Tot mijn
schrik werd er een keer een Chinese
piloot dood in een van de kamers ge
vonden. Ik wilde in paniek de dokter
bellen. Maar mijn general manager
greep in. Hij zei: 'Niet bellen. Hoe wil
je 'm eruit: via de voor- of achter
deur? De voordeur gaat je een hoop
geld kosten. Dik 4.000 dollar. Voor de
dokter, de politie, de toeristenpoli-
tie.iedereen een envelopje. Mijn
advies: de achterdeur'. Ik denk: dit
bestaat niet. Maar ze denken heel an
ders over een leven. Hij is toch dood,
jammer dan. Heel beangstigend vond
ik dat. En weer die corruptie. Als ze
aan je kunnen verdienen, ben je de
klos." Het werd gewoon de voordeur.
„Ik moet mezelf wel in de spiegel
kunnen aankijken."
Vergiftigd
Cambodja koste hem zelfs bijna z'n
leven. „Ik ontdekte dat de boekhou
der al zes jaar lang geld in zijn zak
stak. Toen ik hem daar op aansprak,
zei hij: als je me ontslaat, dan leef jij
niet lang meer. Ik stuurde hem toch
weg en wilde hem drie maanden sa
laris meegeven. Dan kon hij zonder
gezichtsverlies een andere baan zoe
ken. Maar hij vertrok onmiddellijk.
Later die dag at ik gebakken rijst en ik
werd meteen doodziek. Ik dacht aan
een voedselvergiftiging, maar het
werd steeds erger."
Doeven zocht hulp in een ver
trouwd Thais ziekenhuis. „Daar von
den ze een chemisch goedje in mijn
lichaam. De dokter zei: 'Je hebt geluk
dat jij zo'n groot Nederlands lijf hebt.
Ze hebben je te weinig gegeven om
dood te gaan.' Toen dacht ik: het is
mooi geweest. Ik voel me hier niet
meer veilig." Maar hij kon niet zo
maar weg. „Sindsdien staat er altijd
iemand naast de kok toezicht te hou
den als mijn eten wordt gemaakt. In
mijn eigen hotel!"
Identiteit
Politiek ziet hij Cambodja ook on
voorspelbaar worden. Toch pleit hij
er zeker niet voor om het land links
te laten liggen. „De bevolking is erg
vriendelijk en heeft echt internatio
nale steun nodig, om vooruit te ko
men. Maar ze hebben het moeilijk
om hun eigen identiteit te vinden na
de genocide door de Rode Khmer.
Nu komen er verkiezingen. De hele
oppositie is eruit gegooid. Tegelijk
wil de boeddhistische bevolking dat
er wordt opgetreden tegen het bui
tensporige gedrag van westerse toe
risten. Het gevolg is dat de politie
extra actiefis."
Doeven vindt het met al die erva
ringen hoe dan ook welletjes. De in
vesteringsmaatschappij staat op het
punt het hotel te verkopen. Maar ook
al lukt dat niet, hij stopt ermee. De
Enschedeër gaat zich vestigen in
Thailand, in Chiang May. Aan een
nieuw zakenavontuur begint hij niet
meer. Hij stort zich op het redden en
bevrijden van olifanten uit de toeris
tenindustrie. „Met mijn netwerk
hoop ik sponsors te vinden voor het
Elephant Nature Park in het noorden
van Thailand. Op YouTube staan
filmpjes over reddingen van olifan
ten. Daar moet je van huilen, zelfs als
je nooit huilt."
vrijdag 2 februari 2018
GO
'Cambodja hangt van
corruptie aan elkaar'
Lucien Baard
Enschede
A Zakenman Rob
Doeven: „Er staat er
altijd iemand naast
de kok toezicht te
houden als mijn eten
wordt gemaakt. Ik
voel me hier niet meer
veilig." foto frans nikkels
—Rob Doeven
K
««.l.
A Rob Doeven helpt af en toe bij de verzorging van olifanten
in het Wildlife Sanctuary Park in Cambodja.
