EUWS 11 Twintig jaar nadat Bill Clinton loog over zijn affaire met een stagiaire kijkt Amerika heel anders aan tegen de seksuele uitspattingen van de ex-president. En tegen Monica Lewinsky. Krankzinnig dat we nu weereen president hebben die beschuldigd is van het ongewenst betasten van vrouwen r is iets geks aan de hand met het imago van Bill Clinton. Sinds zijn aftreden in 2001 was hij lange tijd een geliefd gezicht in een welvarend, vreed zaam Amerika. Maar dat beeld is totaal gekanteld. Nooit was hij zo im populair als nu, met meer Amerika nen die negatief over hem denken dan positief. Zo'n dalende trend is ongebruike lijk: presidenten worden vaak popu lairder naarmate ze langer met pensioen zijn. Hun gebreken raken op de achtergrond, ze veranderen in nationale vaderfiguren. Maar dat geldt dus niet voor de man die vandaag 20 jaar geleden een diep gat voor zichzelf groef met de woorden: „I did not have sexual relati ons with that woman." Hij had géén seks gehad met stagiaire Monica Lewinsky, verzekerde Clinton op 26 januari 1998 tijdens een persconfe rentie. Het bleek een grove leugen: er was een blauwe jurk met sperma- vlekken die bewees dat Clinton Lewinksy (toen 22) wel degelijk voor vluggertjes naar zijn kantoor had la ten komen. Linda Tripp, een collega van Le winsky, had gesprekken over haar avonturen met de president heime lijk opgenomen en speelde ze door aan speciaal aanklager Ken Starr, die bezig was met een onderzoek naar mogelijke fraude door de Clintons. Via het rapport van Starr kwam ge detailleerd naar buiten wat Le winsky en Clinton hadden uitge spookt. Denk aan passages als: „De president raakte mevrouw Lewins- ky's blote borsten aan met zijn hand en mond." Het zorgde voor ongekend politiek spektakel, en toch kwam Clinton er relatief goed vanaf. Hij kreeg een af zettingsprocedure aan zijn broek omdat hij onder ede loog over de af faire, maar de Senaat stond hem toe op zijn post te blijven. Hij werd juist sympathieker gevonden door alle aanvallen die hij moest incasseren. In de populaire Today Show grapte presentator Jay Leno destijds dat Clinton het zo goed deed in de pei lingen, dat hij zijn volgende seks schandaal al aan het plannen was. Bespot Monica Lewinsky was degene die door het slijk werd gehaald. Niet al leen in de media, maar in de peuter jaren van het internet was ze ook een van de eerste slachtoffers van online intimidatie. Haar voorkomen werd genadeloos becommentarieerd, haar seksualiteit bespot en haar geloof waardigheid in twijfel getrokken. „Alsof elke laag van mijn huid en mijn identiteit van me af werden ge scheurd", zo beschreef Lewinksy la ter in een zeldzaam interview met The Guardian hoe ze zich voelde. „Het is een soort van villen. Je voelt je ongelofelijk rauw en bang." Lewinsky zet zich nu in tegen (on line) pesten. Ze won sympathie, waar Clinton die in de afgelopen maanden rap verloor. In het MeToo-debat wor den ook de escapades van de oud president nog eens onder de loep genomen. Bij nader inzien, schreef de linkse blogger Matthew Yglesias op Vox.com, ging het om een 'spraak makend voorbeeld van een wijdver breid sociaal probleem: misbruik van macht in de werkomgeving voor sek sueel gewin'. Excuses Lewinsky verdient excuses, stelde David Rothkopf, oud-hoofdredacteur van Foreign Policy, die in de jaren 90 voor Clinton werkte. Opiniemaker van Democratische huize Caitlin Flanagan schreef in The Atlantic dat de 'Democratische Partij moet afre kenen met de manier waarop Bill Clinton is beschermd'. Clinton had moeten aftreden, zei partijgenoot en senator Kirsten Gillibrand, potenti eel presidentskandidaat in 2020. Lewinsky heeft benadrukt dat ze uit vrije wil een relatie had met de president. Maar ook beschuldigingen van seksuele handelingen zónder wederzijds goedvinden krijgen nieuwe aandacht. Zo is er Juanita Broaddrick, wier aantijging van ver krachting door Clinton nooit is be wezen, maar ook niet ongeloofwaar dig is. Ze was vrijwilliger voor een campagne om het gouverneurschap van Arkansas toen Clinton haar in 1978 naar zijn hotelkamer zou heb ben laten komen - a la Harvey Wein- stein - waar hij haar gedwongen zou hebben tot seks. Vijf getuigen bevestigen dat Broad drick er met hen over sprak direct nadat het gebeurd zou zijn. Ze ont kende later het voorval een keer, naar eigen zeggen omdat ze haar ervarin gen niet met de wereld wilde de len. „Ik geloof Juanita", stond eind vorig jaar boven een opiniestuk van columnist Michelle Goldberg in The New York Times. Het oordeel over Clinton mag dan schuiven, er is in de afgelopen 20 jaar ook veel hetzelfde gebleven, waar schuwt Juliet Williams, hoogleraar genderstudies die aan de universiteit van Californië seksuele schandalen in de politiek bestudeert. „De krank zinnige realiteit is dat we vandaag de dag opnieuw een president hebben die beschuldigd is van het ongewenst betasten van vrouwen, die zelfs trots is op dat gedrag. Totdat de vrouwen die Trump beschuldigen gehoord worden zoals ze verdienen, moeten we concluderen dat de krachten van seksisme springlevend zijn." Pornoster Wel veranderd: puriteins Amerika schrikt niet meer van een president die buitenechtelijke seks heeft. Eer der deze maand onthulde The Wall Street Journal dat de advocaat van Trump vlak voor de verkiezingen van 2016130.000 dollar (ruim 100.000 euro) betaalde aan Stephanie Clif- ford, in de porno-industrie beter be kend als Stormy Daniels. Het zou zwijggeld zijn, om te voorkomen dat de pornoster spreekt over seks met Trump. Het nieuws was nu slechts een kleine rimpeling in de stortvloed aan Trump-controverses. Genderprofessor Juliet Williams stelt dat het Lewinsky-schandaal eraan heeft bijgedragen dat Amerika makkelijker over seksueel wangedrag praat. En dat heeft weer de opkomst van de MeToo-beweging mogelijk gemaakt. In 1998 waren termen als 'spermavlek' en 'orale seks' op de voorpagina's vulgair, zegt Williams. „Maar doordat aanklager Ken Starr door zulke fatsoensnormen heen brak, is de huidige afrekening met misbruik mogelijk geworden." vrijdag 26 januari 2018 Karlijn van Houwelingen Washington Juliet Williams, hoogleraar genderstudies

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 11