ertoiff
13
13
ANITA DE RIDDER DEBUUTJAAR IN KORFBAL LEAGUE
Korfbalster uit Arnemuiden moet
hard werken om mee te komen bij
topclub PKC. Maar dat heett ze liever dan
dat ze het op haar sloffen af kan.
macron
^wergeet de Anita de Rid-
der van toen ze nog bij
TOP korfbalde - voor-
lopig tenminste. In
haar eerste seizoen bij
PKC heeft de 24-jarige Arnemuidse
een heel andere rol. In plaats van
dat ze volop in de punt van de aan
val staat, moet ze meer dienen. Ze
loopt gaten dicht en staat vaak in de
aangeef Maar je hoort haar niet kla
gen. „Ik ben tevreden over hoe het
op dit moment gaat", zegt ze kort
na de wedstrijd tegen Koog Zaan
dijk. „Vandaag had ik in de tweede
helft de ene na de andere assist. Ik
kan net zo blij zijn met een beslis
sende pass als met een doelpunt
van mijzelf."
Ein-de-lijk speelt ze er. In Papen
drecht, de zelfbenoemde 'korfbal
hoofdstad van Europa'. Daar waar
PKC al decennialang de successen
aaneen rijgt. Liefst veertien keer
werd de club landskampioen op het
veld en negen keer in de zaal. En ze
hebben er in de Zuid-Hollandse
plaats nog lang geen genoeg van.
Begin april willen ze weer een titel
pakken in een uitverkochte Ziggo
Dome. Dat zou dan de tiende zijn,
een jubileum.
Interesse
De Ridder stond al jaren in de be
langstelling bij PKC. Jan de Ja
ger zat in 2011 al namens de
club op de tribune in Ar
nemuiden, om naar
zowel haar als team
genote Jeanine
Marijs te komen
kijken. Daarna
bleef er voortdu
rend interesse.
Maar steeds
hield De
Ridder de
boot af; ze
wilde
eerst
proberen
met haar
eigen ver
eniging zo
hoog mogelijk te
klimmen. Pas afgelo
pen zomer hapte ze toe.
Bij TOP voelde ze zich
niet meer zo uitgedaagd.
Bij PKC is de voorma
lige jeugdinternational
nu een half jaar bezig.
Vanaf het begin is het al
zwaar. De trainingen
zijn intensiever en gro
ter van omvang, bij de
wedstrijden in de
Korfbal League wordt
er meer van haar ver
wacht dan in de hoofd
klasse, waarin ze de laat
ste seizoenen met TOP
in actie kwam. „Ik moet
op mijn tenen lopen hier", bekent
ze. „Maar dat vind ik echt niet erg.
Daar leer ik juist van. Tijdens oefen
partijtjes sta ik vaak tegenover Su-
zanne Struik. Zij is zó goed. Ik laat
er dan echt tig door. Maar aan haar
niveau probeer ik me hier op te
trekken."
Struik is de meest gelouterde
dame in het huidige Oranje. Bij
PKC lopen ook nog Nadhie den
Dunnen, Richard Kunst en Laurens
Leeuwenhoek rond, die eveneens
een grote staat van dienst hebben
bij het Nederlands team. Het zijn
allemaal - net als hun minder be
kendere ploeggenoten - balkunste
naars. Natuurlijk moet er soms za
kelijk gekorfbald worden, maar als
het even kan, gaat de trukendoos
open. Richard Kunst en Olav van
Wijngaarden demonstreren dat bij
de 36-25 tegen Koog Zaandijk; hun
samenspel én de
treffer
zijn oogstrelend. De Ridder heeft
dat frivole en losse nog niet, maar ze
sneeuwt niet onder in het team.
Coach Detlef Elewaut heeft ook alle
vertrouwen in haar.
Hij gaf haar - als ze niet licht ge
blesseerd was - steeds een basis
plaats. Gedurende de wedstrijden
is duidelijk zichtbaar dat Laurens
Leeuwenhoek, haar vakgenoot en
aanvoerder, veel met haar bezig is.
In het duel met Koog Zaandijk (37-
28) slaat hij geregeld een arm om
haar heen en coacht hij haar. De
Ridder: „Je ziet dat hij een leider is.
Hij geeft mij aanwijzingen en
steunt me. Na een gemist schot bij
voorbeeld: 'Volgende keer beter'.
Hij zegt me ook dat ik nog gevaar
lijker moet worden voor de tegen
stander. Dat ik meer mee moet sco
ren. Daar werk ik aan."
Met meer rake schoten en een
hoger
schotper
centage
zal de Arnemuidse haar status kun
nen opkrikken. „Je ziet nu dat er bij
ons in het vak eerder voor Nadhie
gekozen wordt dan voor mij. Dat is
ook logisch. Zij heeft al zo veel be
tekend voor het team. Zij schiet ook
zo makkelijk raak. Op den duur
Ik kan net zo blij zijn
met een beslissende
pass als met een
doelpunt van mijzelf
moeten ook meer van die ballen
naar mij gaan. Er is hier niet zo'n
strakke rolverdeling als bij TOP,
waar je echte rebounders hebt en
vaste puntspelers. Bij PKC word je
geacht overal in het vak te kunnen
staan en allemaal mee te kunnen
scoren."
'Ik naar wij'
Trainer Elewaut is dit jaar bezig
met een proces van 'ik naar wij',
vertelt De Ridder. „Bij PKC ging het
vorig seizoen in de play-offs mis",
weet ze. De club won toen in de re
guliere competitie alle wedstrijden,
maar in de knock-outfase liep het
meteen spaak. Blauw Wit scha
kelde de fa
voriet
1
A
•nacrOn
uit. „Dat kwam onder meer doordat
sommige spelers zich te veel ver
antwoordelijk voelden voor het re
sultaat. Zodra het niet liep, keken ze
onvoldoende naar hun ploeggeno
ten. We zijn nu aan de gang met het
idee dat iedereen voor de oplossing
kan zorgen."
Loopt dat al goed? „Nou, niet al
tijd. We zijn dit seizoen soms nog
ontevreden over ons spel en ons
schotpercentage. We hebben wel
bijna al onze wedstrijden gewon
nen, maar misschien hebben we
wel het meest geleerd van het ge
lijkspel tegen LDODK. Daar trek je
lessen uit. We moeten er naartoe
dat we altijd zo spelen als nu tegen
Koog Zaandijk in de tweede helft.
Maar ja, hoe realistisch is dat? Je
kunt niet altijd zo makkelijk het
verschil maken met de tegenstan
der. Als het in de play-offs maar
goed gaat en in de Ziggo Dome zelfs
supergoed."
Na tien speelrondes staat PKC
ruimschoots aan kop. Het verschil
met de nummer twee TOP Sassen-
heim, aanstaande zaterdag de te
genstander, is al vijf punten. Het
zou raar zijn als de club niet op 7
april in de finale staat. „Ik geniet nu
al heel erg hier", zegt De Ridder
stralend. „Die ambiance bij de wed
strijden in de Korfbal League is zo
mooi. De hal zat weer helemaal vol.
En dan te bedenken dat de mooiste
duels nog moeten komen.
L
donderdag 25 januari 2018
2V
'Ik moet op mijn tenen lopen'
Roeland van Vliet
Papendrecht
- Anita de Ridder
fSl.i orp
k\;~
M Anita de Ridder (rechts) wordt
bij PKC volop op sleeptouw ge
nomen door de internationals
Nadhie den Dunnen (links) en
Laurens Leeuwenhoek (midden).
FOTO MARTIN HULSM.AN/ORANGE PICTURES
A.
