Vroege vogels tellen ganzen bij gemaal van Nummer Een
t
Postzegelverzamelaars treffen elkaar op beurs in Terneuzen
Reken er maar
niet op dat de
verzameling
postzegels van
opa nog veel
waard wordt.
wsmi
EN 19
De hobby verdwijnt,
de prijzen dalen.
Alleen de
postzegelverzame
laar zelf wordt een
zeldzaamheid.
In gemeenschapscentrum De
Kameleon in Terneuzen
werd zaterdag een verzame-
laarsbeurs gehouden. Het
gros bestond uit postzegel
verzamelaars. Collegaverzamelaars
bladeren door de albums, op zoek
naar nog ontbrekende exempla
ren.
De beurs trekt maar weinig niet-
verzamelaars. Een man uit Ritt-
hem kan onverrichter zake weer
naar huis met de postzegelalbums
van zijn vader zaliger. De impo
sante collectie eerste dag-envelop
pen bracht hem niet het gehoopte
fortuin. In Terneuzen werd in elk
geval lauw gereageerd op de erfe
nis: „Amper iets waard, neem
maar weer mee."
Postzegels verzamelen is in rap
tempo een uitstervende hobby.
Beurzen worden een gezellig sa
menzijn voor de volhouders. Min
der verzamelaars, minder hande
laars en wanneer de markt kleiner
wordt, dalen ook de prijzen. Van
daar ook dat er niet veel interesse
is voor de Ritthemse collectie.
Willy De Keyzer is secretaris
van de postzegelclub Eeklo. Hij
zag in twaalf jaar het aantal leden
van zijn club halveren. „De gemid
delde leeftijd van onze leden is 76
jaar, dat zegt genoeg hé?" De Key-
ser heeft zich toegelegd op Scandi
navische zegels. Hoe hij daar zo op
kwam weet hij niet meer. „Ik
spaarde daarvoor vooral zegels van
de kanaaleilanden, Jersey, Guern-
sey, Isle of Man maar dat werd te
duur." Voor veel eilanden was het
uitbrengen van unieke postzegels
vaak een bron van inkomsten. Ver
zamelaars kochten immers toch
wel wat er uitgebracht werd. Tot
email de ouderwetse brief en post
zegel de das omdeed.
Kees Vleugel uit Goes zag het
aantal leden van Filatelistenver
eniging De Bevelanden dalen van
zeshonderd, begin jaren tachtig,
naar zo'n honderdzestig nu. Zijn
interesse gaat vooral naar Ameri-
Mijn kinderen vroegen
wel eens 'hoe weetje
dat pappa?' Nou van
postzegels, zei ik dan
kaanse zegels. „Soms kun je op ze
gels heel goed de geschiedenis van
een land zien. Mijn kinderen vroe
gen wel eens 'hoe weet je dat nou
allemaal pappa?' Nou van postze
gels, zei ik dan."
De dalende interesse voor post
zegels verzamelen ziet Vleugel als
een gegeven. „De jeugd heeft an
dere interesses. Mijn zoon heeft
ook nog even verzameld maar
hield er mee op. Hij gaf me zijn al
bums, 'hier pap, zie maar wat je er
mee doet'."
Greta van Dam rangschikt post
zegels van toen Tsjechoslowakije
nog bestond. De Belgische is hele
maal van Vilvoorde naar Terneu
zen gereden voor de beurs. Haar
specialiteit: liefst alles van België
en wat ze aan Europese zegels kan
krijgen. De Belgische collectie
compleet krijgen zal er wel nooit
van komen. „De omgekeerde Den
dermonde, die ontbreekt nog",
lacht ze. „Op die zegel staat het
stadhuis van Dendermonde om
gekeerd. Ik heb die nog gezien een
tijd geleden op een expo in Ant
werpen. Daar stond allemaal secu-
rity omheen."
De omgekeerde is legendarisch.
Slechts achttien exemplaren van
de misdruk kwamen in omloop.
Een Brusselse postzegelhandelaar
werd in 1942 vermoord. De twee
omgekeerde Dendermondes die
de man bezat zijn sindsdien
spoorloos. De cataloguswaarde ligt
momenteel rond de 130.000 euro.
„Geen klein bier. De omgekeerde
gaat u nooit zien zonder security."
Met twaalf leden van de vogelwerk
groep van natuurvereniging 't
Duumpje gaat het de dijk over naar
de kant van het water met zicht op
de Hooge Platen.
Ganzen 'slapen' op deze zand
bank. „Niet echt slapen", weet Eric
Martijn, al vele decennia vogelken
ner en - teller. „Ze staan dicht naast
elkaar. Nee, ze krijgen geen koude
voeten. Af en toe trekken ze één
poot op, soms steken ze hun hoofd
even onder hun vleugel, maar ze
staan altijd."
Het wordt wachten op het opstij
gen en vertrek naar hun foerageer-
plaatsen in de polders. „Ze worden
een half uur voor zonsopgang ac
tief', weet Piet du Burck, een van de
vroege vogels. „Dan vertrekken ze."
Laagvliegers
Hopelijk werkt hun biologische
klok deze morgen ook. Het blijft
koud en donker, al zien we boven
de Westerschelde langzaam de
ochtend gloren. Mooi.
En dan de stem van Eric: „Ze ko
men." Automatisch kijk ik naar bo
ven: geen gans, wel een vroege
meeuw. „Daar, laag," verduidelijkt
Eric. „Ganzen vliegen niet hoog als
MWk
-
het niet nodig is. Alleen tijdens de
trek." Ja, nu zie ik ze ook, hele zwer
men, grote groepen en steeds meer.
Ze vliegen heel laag boven de zee
spiegel. Eric helpt ze te herkennen,
hij hoort het krachtige geluid van
de kolgans, het keffen van de
brandgans en vooral de grauwe
gans. Hun eee, eee, eee wordt ver
mengd met het gestage klikken van
de teller van Eric. „Alleen de riet
gans vliegt vrij stil", weet hij nog.
„Alle andere zijn behalve aan hun
kenmerken zoals bouw en kleur,
aan het geluid te herkennen."
Uiteindelijk wordt er deze mor
gen geteld tot 9.30 uur. Het resultaat
was voor leken bijzonder: 1.716 kol-
ganzen, 5.039 brandganzen, 425
grauwe ganzen, 1.393 keer kwam er
een toendrarietgans over, de grote
Canadese gans werd 14 keer geteld
en uiteindelijk waren er nog twee
nijlganzen en een soep/parkgans.
Totaal 8.590 ganzen.
De uitslagen zijn doorgegeven
aan Sovon Vogelonderzoek Neder
land. Die houdt zo de vogelstand bij
en weet aan de hand van de aantal
len welke soorten voor- of achteruit
gaan in aantal. Dit biedt een basis
voor natuurbeleid en natuurbeheer
in ons land.
maandag 22 januari 2018
2V
Zoeken naar de ontbrekende zegel
Guido van der Heijden
Terneuzen
r
Greta van Dam uit Vilvoorde reed ooit naar Antwerpen om een blik te werpen op de omgekeerde Dendermonde. foto peter nicolai
-Kees Vleugel, verzamelaar
Voor de jaarlijkse slaapplaatstel
ling van ganzen moeten we
vroeg in de morgen aanwezig
zijn. Het is koud en donker, en
tevens glad, daar bij het Gemaal
van Nummer Een.
Wilma Valk
Nummer Een
r~TlA -J-—
Ganzentellers, waaronder Eric Marteijn (I). foto peter nicolai
