'Wij hebben een strikt deurbeleid
bij de kleedkamer. Wat moetje nog
zeggen na afloop? Je bent uitgeput'
plaat goed. En dan begint het te draaien
in je hoofd. Ik wist zeker, al begreep ik
de helft van de teksten niet, hier hoor ik
iemand die het leven snapt. Ik zat net in
de periode tussen dat ik kind was en dat
ik dacht: hoe moet het nu toch verder
met me? Dat je die eerste haren op je bal
len eruit trekt, omdat je dat nog helemaal
niet wilt. Ik wilde niet in die nieuwe we
reld stappen. En toen hoorde ik Ginhouse
Blues en dat maakte van Cuby een anker
voor mij. Cuby zei, volgens mij: Het leven
is ook niet leuk. Maar later zul je
het leven wel begrijpen."
Olijke blik: „Ik heb nog steeds niet het
idee dat ik er iets van snap. Het leven is in
zijn totaliteit zo gecompliceerd, daar valt
nauwelijks chocola van te maken. Voor
mijn gevoel zong Cuby dat. Als je aan
Harry zou kunnen vragen of dat de bete
kenis van zijn tekst was, zou hij waar
schijnlijk mompelen dat hij maar wat
zinnen had opgeschreven. Heldendom
is voor 90 procent interpretatie."
„Met Harry kon ik ontzettend goed op
schieten. Hij was hartelijk voor me en
vriendelijk. Maar hij had ook een zekere
Drentse stugheid, waarvan ik wel tegen
hem heb gezegd: kom op nou, man. Zo
wilde hij nooit meer met zijn gitarist
Eelco Gelling praten. Omdat hij vond
dat Eelco de band in de steek had gelaten.
Er was ooit, hier in Amsterdam, een
presentatie van een box met het hele
werk van Cuby The Blizzards. Ik was er
ook, stond met Harry te praten en zag dat
hij rug aan rug met Eelco stond. Letter
lijk, misschien wel veertig jaar na de
breuk. Dus ik zei: Harry, Eelco staat ach
ter je. Is dit niet het moment om met el
kaar te praten? Neuh, reageerde Harry.
Toen dacht ik: dit is raar!"
Verlegen, ogen neergeslagen, stotterend:
„Ik weet dat sommige mensen dat wei
eens zeggen. Of laten weten aan het
management. Maar dat is puur op basis
van hun ideeën over mij. Dus ja: dat kan
ik me voorstellen. Ik heb ook zo m'n
ideeën of waanideeën over mensen. Maar
echt: het zijn beperkte visies."
„Dat vind ik zo'n onmogelijke vraag. Net
als: hoe wil je na je dood herinnerd wor
den? Dat is aan anderen, daar ga ik niet
over. Ik kan niet in het hoofd van de an
dere mensen kruipen."
„Zo direct gaat het niet, het loopt altijd
via kantoor."
„Tja, wat moet ik daarop zeggen. Ik doe
dat dan vriendelijk. Als ik die mensen er
een plezier mee doe... Maar ik sta daar net
als zij te wachten op Bruce Springsteen.
Ook een held van mij. Of, nou ja, held...
Gelukkig ken ik hem niet, hè. Ik las zijn
autobiografie en dan blijkt hij toch be
hoorlijk rücksichtslos te zijn. Hij is echt
The Boss, zo gedraagt hij zich ook. Die
meedogenloosheid heb je misschien wel
nodig om zo ver te komen. Maar die kant
van zijn karakter kende ik niet. Hij ont
mythologiseert zichzelf behoorlijk en is
daardoor zeker geen grotere held voor me
geworden. Dat is mijn hele punt dus: als
je mensen leert kennen, zijn het al gauw
geen helden meer. Al vind ik het in dit
geval ook mooi dat Springsteen zo eerlijk
is in zijn eigen boek. Dat werkt dan weer
in zijn voordeel, als held."
„Als ze erbij is en het zint haar niet, is ze
daar altijd duidelijk over. En ik ook. Dan
zeg ik meteen: dit is mijn vrouw."
Grijnzend: „Dan zeg ik ook dat ik een
vrouw heb. Bovendien valt het wel mee
met die belangstelling. Het heeft er mee
te maken hoe je erbij loopt. Kijk, je kan
uitstralen dat je de zanger bent van een
van de beste bands van Nederland: hé,
zien jullie me wel? Maar dat lukt me niet,
zo loop ik niet over straat. Ik reserveer die
uitstraling voor de twee uur dat het op
treden duurt. Dan moet ik dat zijn, en
dan vind ik dat heerlijk, maar het beperkt
zich tot dat moment. Daarna is het over,
dan is het weer gewoon."
„Dat doen wij nooit, juist om die reden.
Wij hebben een strikt deurbeleid bij de
kleedkamer, er komt gewoon niemand
in. Dat is voor onszelf, om geen getetter
aan je kop te krijgen. Wat moet je nog
zeggen na afloop, je hebt op toneel laten
horen wat er verteld moest worden, je
Later leerde u Muskee persoonlijk
kennen. Werd ook hij toen ontmas
kerd als held?
Kunt u zich voorstellen dat u een
held bent, voor nogal wat mensen?
Wat zijn die (waan)ideeën die uw
fans over u hebben?
Maar wat zeggen mensen dan als ze
hun bewondering uitspreken?
Uw goede vriend fotograaf Bob
Bronshoff vertelde dat hij een tijdje
geleden met u in de rij stond voor
een concert van Bruce Springsteen.
En toen wilden andere concertgan
gers uw handtekening op hun kaartje
hebben. Jullie keken elkaar aan en
dachten allebei: dit is toch wel een
beetje belachelijk.
Heeft uw omgeving weieens moeite
gehad met üw heldendom? Uw
inmiddels volwassen dochter Mira
bijvoorbeeld, als u herkend werd
op straat?
„Nee."
Vindt uw vrouw Teuntje het lastig
als er vrouwelijke belangstelling is
voor de frontman van De Dijk?
En als ze er niet is?
Ook als jullie na een optreden nog
een biertje drinken aan de bar?
101 zaterdag 20 januari 2018
