KIEK WINTERSTORM
Raar hoofd
10 ZE
Monnikenwerk
Van columns schrijven
word je raar of misschien
ben je raar als je columns
schrijft. Dat kan ik niet
beoordelen. Ik weet wel dat ik alert
ben op items waarbij actualiteit,
religie en Zeeland bij elkaar ko
men. De gewone kerkelijke actua
liteit? Die komt bij de PZC vooral
in artikelen aan bod.
Afgelopen weekeinde ben ik
maar eens in mijn busje naar de
Hedwigepolder gereden. Je moet
die toch met eigen ogen gezien
hebben voor Gods water over
Gods akker vloeit. Ik was be
nieuwd of er in de polder een hei
lige de wacht zou houden. Ik zag
de column al voor me, want wie
zou zich het lot van het heiligen
beeld aantrekken als het water zou
gaan stromen?
Maar ik vond geen kapelletje,
noch kruisbeeld. Wel een mooi
cultuurlandschap, waaraan beslist
iets verloren gaat. Het is niet ge
noeg voor een column. Maar wat
dan wel? De pulsvisserij, het valse
alarm op Haïti of de naderende ge
bedsweek voor de eenheid van
kerken? De keuze is reuze. In
Hulst, waar ik uiteindelijk in een
café belandde, zag ik een aankon
diging naast de ingang van een
PKNkerk.
Pastoor Wiertz en dominee
Overduin gaan in de Basiliek voor
op 21 januari, 11.00 uur. Relevant,
Hoe raar kan het
lopen als
Noord-Korea
raketten test?
samen optrekken en eenheid creë
ren, maar in Zeeland zijn ook mos
lims, boeddhisten en joden. Als
kind stelde ik mij voor dat als ik
ergens anders geboren zou zijn ik
met een andere godsdienst zou
worden opgevoed.
Grenzen
Voor de spiegel deed ik een sjaal om
mijn hoofd en fantaseerde. Naden
ken over de beperking van 'eenheid
van kerken' valt ook te koppelen
aan de geestelijken uit Afrika, de
laureaten bij de laatste uitreiking
van Four Freedom Awards in Mid
delburg. Die keken verder dan de
grenzen van hun eigen religie.
Tijdens het valse alarm op Haïti
zat een Zeeuwse daar in een bad
kamer te bibberen. Hoe raar kan
het lopen als Noord-Korea raket
ten test. Een column schrijven
over het eind der tijden...? Ik appte
een vriendin om te vragen of zij
het goed vond dat ik eventueel zou
schrijven over haar horrorerva
ring. Als leerling van een reforma
torische school had zij aardig wat
eindtijddenken meegekregen.
Ze vreesde het Goddelijke oor
deel, zeker omdat de scheidslijn
gelovig en ongelovig dwars door
het ouderlijk gezin liep. Het hand
geschreven briefje van haar zus
veroorzaakte behoorlijke paniek:
„Ik kwam je halen, maar je was er
niet. Je zus." De spatie tussen 'je'
en 'zus' was niet groot vermoed ik.
En dan het Europese besluit over
de pulsvisserij. Dat mag met in
gang van januari 2019 niet meer.
Vissers
Er worden 400 Nederlandse gezin
nen door getroffen. Blaas Marijs uit
Arnemuiden geeft op woensdag in
deze krant commentaar. Hij weet
niet meer hoe het verder moet. Ik
denk aan een column over de diepe
religiositeit van vele vissers. En aan
de vissers die in het Bijbelse verhaal
van hun werk worden weggeroe
pen en uiteindelijk vissers van
mensen worden. Zou wanneer een
voormalige pulsvisser tot je spreekt
er een soort van schok door je heen
gaan?
vrijdag 19 januari 2018
WA
foto Lex de Meester
Zicht op zee biedt spektakel deze dagen. De stormwind met uitschieters zorgt ook voor vluchtig zeezout. Aan de Vlissingse boulevard
weten ze daarvan tot op grote hoogte mee te praten. Gelukkig hebben glazenwassers lange armen. En ze beschikken over zacht water. Zo
houden we oog op de nieuwste winterstorm.
José Baars schrijft
wekelijks over
religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
