II
\r
10
ADO-voetballer Rianne Schorel kampte na
een verwaarloosde hersenschudding lang
met ernstige klachten. Met een boek waarschuwt
ze andere sporters. „Als ik goed was geholpen,
dan had genezing niet zo lang geduurd."
SPORT HERSENSCHADE
Het gebeurde pas gele
den nog. Rianne
Schorel (34) stond
langs een voetbal
veld, zag een voetbal
ster hard met haar
hoofd tegen de grond
klappen, opkrabbelen en weer door
spelen. „Nee, dacht ik, zo moet het dus
niet."
Het is, weet ze, wat elke sporter wil
én doet: opstaan en hup, weer door
gaan. Maar daar is je brein te waardevol
voor. „Dat besef je pas als het niet goed
meer functioneert. Je hoofd, het be
stuurt alles. En als het dat niet meer
doet, pfoee, dat is zo beangstigend."
Als iemand kan weten hoe beangsti
gend, dan is het Schorel wel. Op een
koude februari-avond in 2008 is ze de
spits van het vrouwenteam van ADO
Den Haag in de wedstrijd tegen AZ.
Voetbal is haar passie, een meisjes
droom is uitgekomen. Ze speelt in de
net opgerichte vrouweneredivisie. Er
ligt ook een uitnodiging voor het Ne
derlands elftal op haar te wachten.
Totdat ze in de wedstrijd tegen AZ in
de lijn van een schot belandt en de bal
haar hard op het hoofd raakt. Ze ziet
sterretjes, is duizelig en misselijk. Maar
speelt verder. De volgende dag traint
ze weer. Een dag daarna speelt ze weer
een wedstrijd. Niemand houdt haar
tegen. De medische staf niet. De trai
ner niet. En Rianne zichzelf ook niet.
Fluittoon
Als na vier dagen de fluittoon nog niet
uit haar hoofd is verdwenen en haar
evenwicht verstoord blijft, gaat de
Bleiswijkse toch naar de huisarts. De
zelfde dag constateren ze in het zie
kenhuis: een hersenschudding en een
whiplash.
Rust, het gebruikelijke medicijn te
gen een hersenschudding, helpt niet
meer. Zes weken zit de ooit zo ener
gieke voetbalster in een donkere ka
mer, met oordopjes in. Maar de bar
stende hoofdpijn, de waas voor haar
ogen en de zoem in haar oren blijven.
Negen zware jaren volgen. Het ver
waarlozen van haar hersenschudding
heeft tot hersenletsel geleid.
Rianne, tot dan toe altijd een vrolijke
vrouw, verdraagt geen geluid meer,
geen mensen, haar brein stuurt haar
Je hoofd bestuurt alles.
Als het dat niet meer
doet, pfoee, dat is zo
beangstigend
armen en benen niet goed meer aan, ze
belandt in een sociaal isolement. De
blessure aan haar brein schopt haar
emoties in de war.
Depressie
Soms klautert ze op. Haar passie voor
voetbal drijft haar zelfs weer het veld
op, het leidt uiteindelijk tot nog twee
hersenschuddingen, pijn, een depres
sie en uiteindelijk zelfs een zelfmoord
poging. „Ik had geen wilskracht meer.
Ik had het gevoel alsof ik helemaal
vastzat en had geen idee hoe ik eruit
moest komen." Tweelingzus Nanja
komt bij haar wonen om te voorkomen
dat het nog een keer gebeurt.
De oplossing ligt uiteindelijk in
Amerika, waar meer kennis is over
vrijdag 19 januari 2018
GO
Keihard een bal
tegen j e hoofd?
ood er niet mee doo
Cyril Rosman
Bleiswijk
—Rianne Schorel
