De verhuizing loste niets op
Hij is 31 maar voelt zich 85
Brieven aan de gemeente en de woningcorporatie, rechtzaken; het mag niet baten. Maria van Tongeren (71)
vindt geen gehoor voor haar verhaal dat ze al vijftien jaar gek wordt van hoogfrequente elektromagnetische vel
den. Oorsuizen, (kop)pijn en krampen in maag en buik: niemand zorgt ervoor dat de straling afneemt. Het is
vechten tegen de bierkaai en ze is ten einde raad. Verhuizen van hartje Amsterdam naar Zaanstad heeft geen op
lossing gebracht, geld voor een ander huis heeft ze niet; alles is opgegaan aan stralingswerende maatregelen. Eén
zijde van haar huis is van boven tot onder afgeplakt met aluminiumfolie. Maria kan geen kant op, want overal
komt meer straling in plaats van minder. Ze ziet geen uitweg.
Rik Bodewes is 31, maar hij voelt zich soms 85. Zo'n elf jaar geleden begonnen zijn klachten, toen de biblio
theek waar hij vaak kwam wifï kreeg. Met de intrede van 4G en sterke routers ging het snel bergafwaarts met
hem. Hij is heel snel moe, heeft zere spieren, kan niet tot rust komen, ervaart een drukkend gevoel op zijn
hart en problemen met zijn spijsvertering. In de kamer die hij huurt in Drunen, slaapt hij onder een straling-
werende klamboe. Meestal draagt hij beschermende kleding. Rik heeft geen baan, want zelfs voor simpel,
zittend werk ontbreekt het hem aan energie. Hij gaat naar de dagbesteding. Een computer heeft hij wel.
Bedraad, natuurlijk.
wg magazine 27
