i
n
ix-achtig clubje volgens klassiek Brits recept en dat is Burnley
29
i
men: het stadje is berucht om zijn
tienermoeders, zijn lage lonen en
zijn scum: het rauwste deel van de
blanke arbeidersklasse. Burnley
telt slechts 70.000 inwoners. Vroe
ger was het een belangrijke ka-
toenstad, tegenwoordig is de tex
tielindustrie zo goed als dood, met
alle werkloosheid en ellende van
dien. Wie houdt van vervallen
panden en vuige Britse pubs met
We zullen altijd
controle over onze
club houden. Dat zijn
we aan onze
supporters verplicht
alcoholisten aan de toog, die moet
hier zijn.
De voetbalclub is de levensader
van de stad, bij gebrek ook aan
enig ander vertier. In Burnley
loopt de jeugd zelden tot nooit in
shirts van pakweg Arsenal of Man
chester United. Iedereen draagt
het claret and blue. Als Turf Moor
vol zit, zoals bijna altijd, dan zit
ongeveer één op de drie inwoners
van Burnley in het stadion. Geen
enkele andere Engelse stad heeft
zo'n hoge supportersdichtheid.
Veelzeggend: als je op Google
'Burnley' intoetst, vind je eerst in
formatie over de club, pas daarna
over de stad.
Lokaal
De club is bovendien in alle op
zichten dicht bij de mensen blij -
ven staan. Voorzitter en plaatselijk
zakenman Mike Garlick werd op
een paar honderd meter van het
stadion geboren, en ging vlakbij
naar de Burnley Grammar School.
„Ook wij worden geregeld bena
derd voor buitenlandse overna
mes", vertelde Garlick onlangs in
een interview aan The Sun. „We
zijn niet tegen investeerders, maar
we zullen altijd controle over onze
club houden. Dat zijn we aan onze
supporters verplicht."
Burnley is in Engeland daarmee
synoniem geworden voor een sta
biel geleide voetbalclub. Een soort
Asterix-dorpje ook. De tijd lijkt
hier te hebben stilgestaan. Boeg
beeld en manager Dyche is in alles
aanraakbaar en doodnormaal. Op
persconferenties is hij een open
boek, altijd goed voor een knipoog,
strooiend met Britse humor en
kleedkamertaal. „Oi, youprick, how
are ya", zegt hij tegen een lokale
verslaggever aan het begin van een
persconferentie. Vrij vertaald: „Hé,
eikel, alles kits?" Dyche zegt het
met een grijns, alsof hij aan de bar
staat van een lokale kroeg.
Supermarktketen
En dan te bedenken dat Burnley in
1987 bijna van de aardbodem was
verdwenen. De club streed op de
slotdag van de competitie tegen
Leyton Oriënt om degradatie uit
de derde divisie te voorkomen.
Turf Moor zou bij verlies verkocht
worden aan een supermarktketen,
de geheime contracten waren al
getekend, maar Burnley won met
2-1 en ontsnapte aan de dood. Nog
altijd één van de meest legendari
sche, meest cruciale wedstrijden
uit de historie van de club.
Want Thrf Moor is er dertig jaar
later nog steeds. Een voetbalsta
dion uit 1883, zonder poeha en
zonder skyboxen. De trots van de
stad.
zaterdag 13 januari 2018
GO
toch ook doodnormaal
Aircelle
I
Jimmy Mcllroy Stand
exrlblhor
- Mike Garlick, voorzitter
Supporters verzamelen zich
voor het stadion van Burnley,
dat maar 22.546 mensen kan
herbergen, foto vi images
De binnenkant van Turf Moor, een stadion uit 1883 waar het nog vergeefs zoeken is
naar skyboxen. foto Hollandse hoogte/belga
Ashley Barnes, een van de ongecompliceerde en oersterke frontsoldaten van Burn
ley, laat Raheem Sterling van Manchester City in wanhoop achter, foto photo news
