'Ik ben mijn ouders alleen maar dankbaar dat ze uit elkaar zijn gegaan' elkaar maar één keer per week zien, dan kunnen we toch wel bij elkaar blijven?" Grinnikend: „En dat had ik met drie vriendinnen tegelijk. „In Londen spraken we af dat ik op een bepaalde datum, bij een voorstelling in Bergen op Zoom, zou laten weten of ik zou doorgaan. In de kleedkamer zei ik dat ik zou stoppen. Dat was een heel kort gesprek, iedereen liep meteen weg. Het was verschrikkelijk, vooral omdat we die voorstelling nog moesten spelen." „Ja. Zeker. Ik vond het ook slap van me zelf. Hoe kon ik dit nou voelen, dit moest ik toch kunnen volhouden? Die andere mannen kunnen zo leven, voor hen is dit genoeg, zij zijn hier gelukkig mee. En ik niet! Dat voelde als falen. Nu alles achter de rug is en blijkt dat de Ashton Brothers ook zonder mij succesvol zijn, voelt het natuurlijk als een opluchting. Al heb ik dat vertrouwen altijd wel gehad, hoor. Ik wil nog zoveel andere dingen doen, ook in het theater. In het programma dat ik nu maak, wil ik een magische wereld vol wonderen creëren, op basis van een oude liefde van me: goochelen." „Ja, en mijn lijstjes met #metoo-namen. Oei, heel slechte grap dit. Het leuke van mijn vrouw is dat ze totaal niet is geïnte resseerd in het geheim achter een truc. Dat maakt het leuk om voor haar iets uit te proberen. Ze kan verbaasd zijn, soms is ze kritisch, maar ze vraagt nooit hoe het werkt. De meeste mensen doen dat wel en dat is zo jammer. Het wonder is mooier dan de uitleg, dat is met het hele leven zo. „In het eerste solo-programma van Freek de Jonge zat een stuk over exact dat. Op de Kleinkunstacademie kon je zo ontdekken wie je geestverwanten waren, dat waren degenen die dat ook mooi vonden. Het verhaal werd daar 'het Kistje van Freek' genoemd en gaat over een houtsnijder die moet stoppen nadat hij zich in zijn vinger heeft gesneden. Hij besluit: ik maak het kistje waar ik nu aan werk af en dat geef ik op 1 januari aan de eerste de beste die mijn huis passeert. Hij zet er een slot op, geeft het mee aan een man en zegt hem: je moet de hele wereld over reizen met het kistje, kom over een jaar terug en dan krijg je de sleutel. Dat doet die man, maar een jaar later wil hij niet dat het kistje opengaat. Hij zegt: ik heb ontdekt dat alle geheimen tegen vallen als je ze kent. Het verhaal gaat nog veel verder, want er ontstaan grote problemen in het land en de regering zegt: het kistje moet open, want daar zit mogelijk de oplossing in. De man wil dat niet, soldaten omsingelen zijn huis, maken het kistje open en het blijkt leeg te zijn. Wat gisteren nog alles was, is gelijk aan niets. Dat is waar het om draait, ook bij mijn voorstelling. Ik wil mijn publiek een wereld laten zien die niet bestaat." „Precies wat ik van plan was: meer inves teren in vriendschappen, meer bij m'n kind zijn, meer genieten van het leven. Zeker na die val uit dat touw ben ik me bewuster van wat ik allemaal heb. Ik gun mezelf meer en dat is lastig voor mij - dat ik mag genieten. „Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik 3 was, ik ben opgevoed door mijn moe der in de bijstand. Ik ben altijd verkrampt met geld omgegaan; er zal toch maar eens niet genoeg zijn. Ik wil niet pochen, maar ik heb de afgelopen jaren echt genoeg geld verdiend. Toch heb ik nog heel lang de angst gehad dat het plots op zou zijn. Als ik vroeger met Annelieke uit eten ging, keek ik op de menukaart naar wat betaalbaar was en daar maakte ik een keuze uit. Nu kies ik waar ik zin in heb en reken dat af zonder schuldgevoel. „De dag nadat Annelieke en ik voor het eerst hadden gekust en bij elkaar had den geslapen, gingen we lunchen in het Vondelpark. We bestelden eerst wat te drinken: zij een jus d'orange, koffie, spa rood en een smoothie. Ik dacht: wie komen er nog meer? Maar dat was dus allemaal voor haar. Misschien maak ik het wat groter dan het daadwerkelijk was, maar zij zegt: je mag jezelf dit af toe best gunnen, je mag lief zijn voor jezelf." „Dat ik een vaderfiguur heb gemist. Eén weekend in de twee weken waren mijn zus en ik bij hem, de rest van de tijd bij onze moeder. Lange tijd zocht ik in alles wat ik deed zijn bevestiging. Ken je dat liedje van Bram Vermeulen waarin hij zingt: 'Papa, kijk dan naar mij'? Toen llja werd geboren dacht ik: dat ga ik dus heel anders doen, zij krijgt altijd mijn volle dige aandacht. Maar al snel leer je dat het zo niet werkt. Zeker niet als je een super- theatraal kind hebt zoals wij, dat de hele dag wil optreden en dingen wil laten zien. Er moet ook weieens worden gewerkt, of opgeruimd. En je wilt ook weieens iets voor jezelf doen. Nu snap ik dat het niet gaat om dat letterlijke kijken, maar je kind te laten voelen dat het wordt gezien. „Op mijn vader ben ik lang boos ge weest. Ik heb dat geanalyseerd. Wat is die boosheid, waar ben ik exact boos om? Daar kom ik niet echt uit. Eigenlijk ben ik mijn ouders alleen maar dankbaar dat ze uit elkaar zijn gegaan, want het was er thuis niet gezelliger op geworden als Voelde je je een lui? Je vrouw Annelieke vertelde dat je thuis een laatje hebt waar zij en jullie dochter llja absoluut niet in mogen komen. Daar zitten je goochel- attributen in. Wat doe je nog meer met de tijd die is vrijgekomen nu je na de Ashton Brothers ook bent gestopt met de BZTShow? Heeft de vroege scheiding van je ouders nog meer gevolgen gehad? WG magazine 111

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 75