WEER EVEN THUIS II II 19 In bijna 200jaar woonden en boerden vijf generaties Schoof op t Is Niet Anders in Oosterland. Jaap was de laatste, maar is daar heel nuchter onder. Zijn ouders bouwden er een aanbouw met een plat dak bij. Zelf verving Jaap Schoof de oude boe renschuur door een mo derne witlofkwekerij. Er is geen ge neratie die niet iets ingrijpends ver anderde aan boerderij 'tls Niet Anders aan de Hoge Zandweg in Oosterland. De familie Schoof boerde er 190 jaar lang. Zodra zijn eigen dochter kon pra ten, vroeg ze: „Wanneer gaan we op het dorp wonen?" Jaap kan zich niet herinneren dat hij dezelfde wens koesterde toen hij opgroeide op dit 'ostie' (hofstede) in the middle of no- where. „Maar je was natuurlijk wel een jongetje uit de polder. Als de school uitging, fietste je naar huis en was je weg uit het dorp. Ik had daar door minder vriendjes. Hoewel, dat had misschien voor een deel ook wel met mijn karakter te maken. Dat ik iemand was die daar niet zo'n be hoefte aan had. Of misschien was ik ook wel een beetje contactarm." Hoe dan ook, van vervelen was in zijn jeugd geen sprake. „Je hebt op zo'n boerderij volop mogelijkheden om te spelen. Meewerken hoefde ik eigenlijk niet. Achter het huis had den we een varkensstal en daar hield ik konijnen waar ik voor moest zor gen. Maar we hadden personeel rondlopen, ook in de winter. Dus als ik dat niet deed, was er altijd wel ie- Heerlijk die poters, om zelf te eten. Lekker was dat! mand die er een beetje hooi bij- gooide." Jaap herinnert zich hooguit kleine, aangename klusjes. Meehel pen om een vuurtje te stoken als zijn vader poters kookte voor de varkens. „Heerlijk die poters, om zelf te eten. Lekker was dat! Dat weet ik nog wel." Het was Frans Franse Schoof die de boerderij pachtte vanaf 1812 en op 2 maart 1824 kocht van de erven van Maria Doeleman. Zoon Adriaan (Ar- jöön) nam het spul over en werd op zijn beurt door zoon Jacob opgevolgd. Diens zoon Adrie trouwde Jane Jon ker en samen kregen ze vier kinderen van wie Jaap de oudste was. Hij werd in 1944 in Steenbergen geboren. De familie kwam daar terecht nadat de Duitsers alles onderwater hadden gezet. In 1953 volgde de Watersnood ramp. De boerderij, gelegen bovenop een zandkreekrug, kreeg 'maar' tweeëneenhalve meter water binnen. Twee paarden, die op een wagen stonden, wisten de ramp zelfs te overleven. Maar het leed ging ook niet aan de Schoofjes voorbij. Vader verloor zijn in Nieuwerkerk wo nende moeder en zus Betsie met haar gezin. Jaap, oud-directeur van het Watersnoodmuseum en drijvende kracht achter het oral history-project waarvoor hij tientallen persoonlijke verhalen over de Ramp optekende, nam het als jonge jongen allemaal zoals het kwam. Nu vraagt hij zich weieens af waarom op het graf van zijn oma niet staat vermeld dat ze - nog altijd - vermist wordt. „Dat heb ik mijn vader dus nooit gevraagd. Dat hele rampverhaal is voor mij eigen lijk pas na de opening van het Wa tersnoodmuseum gaan leven." Zijn pa zat in de koeien, zelf ging Jaap - best een pionier in die tijd - in de witlof aan de slag. Daarna begon hij een inpakstation voor groenten om uiteindelijk als registermake- laar/taxateur een compleet nieuwe weg in te slaan. Als laatste van vijf ge neraties Schoof verkocht hij de boer derij 't Is Niet Anders in 1992. Het oude woonhuis gaat dit jaar tegen de vlakte. De huidige eigenaren zetten een nieuw huis neer. Hoewel zijn wortels er liggen, raakt dat Jaap niet. „Ze hebben groot gelijk. Zo'n huis is op een gegeven moment op. Nee, daar ben ik niet emotioneel over. Dat had ik ook niet toen we 't ostie verkochten. Het is gewoon goed zoals het is." Dat hele rampverhaal is voor mij eigenlijk pas na de opening van het Watersnoodmuseum gaan leven zaterdag 6 januari 2018 Van vervelen was geen sprake Esme Soesman -Jaap Schoof Heeft u herinneringen aan uw ouderlijk huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl. Jaap Schoof bij zijn ouderlijk huis. foto dirk-jan gjeltema Vlnr: Jaap Schoof, zijn nichtje Anne, zijn oma met broertje Leo op schoot en zijn vader Adrie. -Jaap Schoof

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 55