3. S QG GGUW QG
Ze verdwijnen zoals ze zijn gekomen.
Eenmaal uit het zicht blijft het nog even
stil aan boord. Dit was een privé-voor-
stelling zoals we die nog een paar keer
zullen beleven rond Mount Kenya, een
wat minder drukbezochte regio in het
land waar de hedendaagse safari is uit
gevonden.
Ben kijkt vragend over zijn schouder
en Linn geeft het afgesproken teken dat
we verder kunnen: „Sawa, sawa."
De dag kan niet meer stuk. Rijdend
door natuurgebied Ol Pejeta zien we
onder meer buffels, wrattenzwijnen,
impala's, neushoorns, gazelles, bavianen,
zebra's en - in de verte - giraffen. Alleen
de roofdieren houden zich schuil. Gids
Ben probeert aan het eind van de middag
nog een leeuw op te sporen. Hij weet
waar ze zich vaak schuilhouden. Maar
waar we ook zoeken, zonder resultaat.
Een safari klinkt
niet direct als een
familievakantie.
Maar juist door hun
onbevangen blik is
het met kinderen
erbij dubbel genieten.
Op naar Kenia.
hauffeur en gids Ben stuurt
het safaribusje plots de
andere kant op. Hij is gecon
centreerd en reageert nau
welijks op de vraag wat hij
heeft gezien. Ben kijkt, zoekt,
speurt, zet de auto stil en legt
dan bedachtzaam een vinger op
zijn lippen: ssssssssst! Drie tellen later
komt op nauwelijks 15 meter afstand een
olifant uit de dichte begroeiing tevoor
schijn. En nog één, en nog één, en nog
één. Binnen een paar minuten zijn we
omgeven door de majestueuze dieren.
Voor, achter, links, rechts, ze zijn overal!
Linn (11) fluistert: „Wow, wat groot."
Sam (13) fluistert: „Wow, wat dichtbij."
Kijken en bewonderen. Adem in, adem
uit. Het duurt ongeveer tien minuten
voor ze ons al kauwend, takken afbre
kend en stoffend voorbij zijn gesloft.
Teksten foto's HANS AVONTUUR
k
481 zaterdag 6 januari 2018
WG
