JaSf «^Tin i'j J
bergwandelaar. Nu lacht ze: „De beklim
ming van de Mount Everest met rollator!'
Historische gevels
De volgende dag, in Bergen, is Mama
moe. Niet zo gek, want ze krijgt nogal
wat indrukken te verwerken en legt
ongemerkt flinke afstanden af. En het
regent, zoals zo vaak in de natste stad van
het Europese vasteland. Mama ziet er ook
miezerig uit, in haar regenjas met capu
chon. Ze heeft geen zin, wil de eerste de
beste sightseeingbus in. Ik voel me een
beetje schuldig als ik niet toegeef en blijf
zeggen: „Echt hoor, het mooiste van
Bergen ligt hier om de hoek. Met de bus
kom je niet achter de historische gevels,
die rijdt erlangs. Je hoeft maar een klein
stukje en je mag er zo lang over doen als
je wilt."
Het gaat langzaam, heel langzaam.
Lang leve de rollator, die om de 100 meter
dienstdoet als stoeltje. Maar we bereiken
Bryggen, het deel van Bergen waar hou
ten handelshuizen uit de Hanzetijd
onderdak bieden aan winkeltjes, ateliers
en restaurants. „Toch goed dat we niet in
die bus zijn gestapt", zegt Mama.
Als we na een kop koffie in een hipster-
bar de 300 meter hoge tandradbaan
nemen naar de berg Floyen, wordt ons
doorzettingsvermogen beloond met een
gat in het wolkendek, en dus met een
geweldig uitzicht op de stad. We delen
het uitkijkplatform met maar weinig an
dere toeristen: vier Aziatische meisjes die
zichzelf fotograferen met een selfiestick,
en twee cruisegenoten: een man met zijn
heel oude vader in een rolstoel. De zoon
en ik wisselen blikken van herkenning.
nog een nacht varen. Veel tijd om uit
te rusten dus, wat Mama nodig heeft.
Om boeken uit te lezen. En om foto's te
maken, van elkaar en van bijzondere
dingen op de boot, zoals de mat in de lift
die elke dag wisselt, de glamoureuze
eetzaal, de pastabar jongen.
„Jij bent altijd zo vlug, maar nu heb je
het rustig genoeg gedaan", zegt Mama
voor het slapengaan. „Ik ben blij dat je me
hebt overgehaald. Ik hoop dat het geen
al te grote opoffering voor je is geweest."
„Dat was het niet, Mama. Het ging
prima. Ik ben blij dat we zijn gegaan."
„Gelukkig. Dan kunnen we nu blij
gaan slapen." 41
wg magazine 43
"""•""ÜmuS
Waterfront
Somber weer in
Alesund. Mama
fotografeert er
lustig op los.
Rotterdam is een nacht, een dag en
Door het fjord
Nadat de laatste loods
van boord is gegaan
(rechtsonder) volgt de
lange reis naar huis.
