14 ZE
Buurten
Een gezellig
gehucht waar jong
en oud elkaar kent.
Buurtschap
Stoppeldijkveer is
niet meer en niet
minder dan dat.
Overal ter wereld ge
woond, maar uitein
delijk toch kiezen
voor een Zeeuws-
Vlaamse buurtschap.
Evelien (78) en Hans (77) Wolf
zochten na een rijk leven naar rust.
In 1999 verhuisden ze naar Stop
peldijkveer, een gehucht waar ze
nooit eerder van gehoord hadden.
„We zijn hier per ongeluk terecht
gekomen", vertelt Evelien Wolf.
„Maar het is hier heel gezellig en
we kunnen goed overweg met ie
dereen. Onze overbuurvrouw
heeft ons rondgeleid en aan ieder
een voorgesteld. We overlopen el
kaar hier niet, maar helpen elkaar
als het nodig is." Een keer per jaar
wordt er een buurtbarbecue ge
houden waarbij iedereen aanwe
zig is. „We wisselen telkens van
locatie, het eerste jaar was het bij
ons", vertelt Karlijn Riemens, die
samen met haar man Kees een ca
teringbedrijf heeft. „We zetten
een tent op, wij verzorgen het
eten, iemand anders de drank en
iedereen betaalt mee. Het is altijd
heel gezellig." Kees en Karlijn Rie
mens verhuisden vijfjaar geleden
van Zaamslagveer naar Stoppel
dijkveer. „Voornamelijk voor de
ruimte. We droomden allebei van
een boerderijtje en zochten een
grotere locatie voor ons bedrijf."
De twee vinden het heerlijk wo
nen in de buurtschap en zien hun
vijf kinderen graag opgroeien op
'den buiten'. „De buurtkinderen
spelen allemaal samen. Wij kwe
ken echt polderkinderen hier:
overall en laarzen aan en naar bui
ten." De scholen in de buurt zijn
ook welkom bij de familie. „Als we
lammetjes hebben, komen er altijd
klassen op kraamvisite."
Nadeel is wel dat de buurtschap
aan een drukke weg ligt. „Als je
buiten zit, hoor je de auto's voor
bijrazen. Maar ach, waar is het nog
écht stil?", merkt Evelien Wolf op.
De 85-jarige weduwe Dens van
den Bergen, geboren in het huis op
de dijk en nog steeds woonachtig
Als er een
wielerwedstrijd is,
zitten we allemaal te
juichen op de dijk
in Stoppeldijkveer, vindt het ver
keer wel prima. „Het moet niet te
stil zijn, daar hou ik niet van", zegt
ze. „Ik heb graag mensen om me
heen." Aan sociaal contact geen
gebrek. In een kwartier tijd heeft
de 85-jarige niet alleen de verslag
geefster van de krant over de vloer,
maar komt ook de slager haar be
stelling brengen en belt haar 86-
jarige buurvrouw voor een praatje.
„Wij twee zijn de oudsten hier.
Bijna mijn hele familie woonde
hier, maar er zijn al veel mensen
overleden. Gelukkig wonen er nu
veel nieuwe, jonge mensen. En zij
komen net zo graag op de koffie."
Samen met haar man bracht Van
den Bergen acht kinderen groot.
„Ik was altijd thuis en altijd aan
het werk, tot 's avonds laat. En ik
ben nog steeds graag bezig. Ik zit
in het koor en ga iedere woensdag
repeteren voor de zaterdagmis." Ze
is nooit weggegaan uit Stoppel
dijkveer en is dat ook niet van
plan. „Het is hier zo mooi. Als het
helder weer is, kun je ver kijken.
Als het hoogwater is, zie je zelfs de
boten varen boven de dijk", vertelt
ze. „En als de wielerwedstrijd is,
zet iedereen zijn stoeltje op de dijk
en zitten we met zijn allen te jui
chen."
vrijdag 5 januari 2018
Wat speelt er in uw buurt? In
deze rubriek nemen we een
kijkje in uw eigen dorp of
wijk.
Vandaag: STOPPELDIJKVEER
Gertie De Boey
'Overall aan en naar buiten:
we kweken polderkinderen'
- Dens van den Bergen (85)
Dens van den Bergen is geboren in Stoppeldijkveer en is niet van Stoppeldijkveer zelf is rustig Karlijn Riemens verhuisde met man Kees vanwege de ruimte, een
plan er ooit weg te gaan. maar ligt aan een drukke weg. boerderijtje was hun droom.
Evelien en Hans Wolf woonden overal ter wereld en streken uiteindelijk definitief neer in Stoppeldijkveer. fotos peter nicolai
