Tommy Wieringa
II
15
Gezin raakt ingesneeuwd in Franse Alpen
Zelf swas er
sprake van
nazorg,
toen ik in
Frankrijk nog
eens werd
teruggebeld
Een pechvakantie.
Zo noemt het gezin
Boersma zijn in de
soep gelopen
wintersportreis in
Frankrijk. „We vrezen
een verkeersinfarct als
iedereen dit weekend
tegelijk wegrijdt."
Merit Boersma en
haar man Jan-Wil
lem Wits verblij
ven met zoons Ru
ben (22) en Jesse
(18) in Pralognan-la-Vanoise, een
'schattig' bergdorp niet ver van het
ook bij Nederlanders populaire
skigebied Les Trois Vallées.
De heenreis was een hel en na
twee dagen skiën is het gezin nu
ingesneeuwd, waardoor de terug
reis ook weer problematisch dreigt
te worden. „Het is een wat andere
vakantie dan gehoopt", zegt
Boersma met gevoel voor under
statement.
Boersma, afkomstig uit Leider
dorp, noemt het gebied 'redelijk
sneeuwzeker'. Aan sneeuw ook
geen gebrek dit jaar. Sterker nog: er
viel zo veel dat de autoriteiten gis
teren code 5 afkondigden, de
hoogste waarschuwing voor lawi
negevaar. „Het was bizar, omdat
het niet alleen sneeuwde, maar
ook stormde. Je zag de grote gon
dels heen en weer zwiepen in de
wind. Heel spectaculair", zegt
Boersma.
Omstreeks 12 uur gistermiddag
hoorde het gezin het alarm in de
vallei afgaan. „Iedereen moest de
skipistes verlaten. De lokale auto
riteiten sloten alle hellingen, ski
liften en de enige toegangsweg
naar ons dorp. Maar goed ook,
want iets later zag je de eerste bo
men omwaaien. Iets verderop
kwam een 21-jarige skiër om het
De bergen laten zien
wie de sterkste is.
ledereen ondergaat
het gelaten
leven toen hij werd bedolven door
een omvallende boom", zegt de
Nederlandse. De wind is inmid
dels gaan liggen, maar het lawine
gevaar is nog steeds onverminderd
groot, verzucht Boersma. „Je hoort
voortdurend gerommel vanuit de
bergen, veroorzaakt door sneeuw
massa's die naar beneden komen.
Heel spooky. De mensen van hier
zeggen grappend dat de bergen la
ten zien wie de sterkste is, maar
iedereen ondergaat de situatie ge
laten. We hebben geen idee wan
neer de boel weer wordt vrijgege
ven."
Terugreis
Boersma en haar gezin proberen er
het beste van te maken. „Het is
geen straf om hier te zijn, maar het
is een wat andere vakantie dan ge
hoopt. Onze zoons maken van de
nood een deugd en studeren voor
hun tentamens. Mijn man en ik
informeren bij het gemeentehuis
regelmatig naar de verwachtingen
en doen inkopen. De winkels in
het dorp zijn open, maar de Fran
sen zeggen dat je gewoon thuis
moet blijven afwachten." De ge
dachte aan de terugreis maakt het
gezin weinig vrolijk. „Op de heen
reis op 29 december hadden we
lange files die al begonnen in de
Ardennen. Toen we uiteindelijk
bij Albertville waren, strandden
we door een verkeersinfarct. Om
dat alle hotels vol waren, brachten
we de nacht door in een sporthal."
Voor de komende dagen is op
nieuw veel sneeuw voorspeld, zegt
Boersma. „De vraag is wanneer de
toegangsweg van en naar ons dorp
en de andere wegen in dit gebied
weer opengaan." Zolang code 5
geldt, blijft alles dicht, vernamen
de Nederlanders donderdag. „We
vrezen weer een verkeersinfarct
als iedereen dit weekend tegelijk
wegrijdt. Zaterdag is sowieso al de
grote uittocht vanwege het einde
van de kerstvakantie. Beneden in
het dal ondervindt het verkeer
hinder door de smeltende sneeuw
en modderstromen. Het houdt
maar niet op en we vragen ons af
of het nog goedkomt."
In 2017 had ik een min of
meer dagelijks contact met
de posterijen - ik verstuurde
en ontving post, waarbij het
opviel dat veel brieven en
kaarten hun bestemming laat of
in het geheel niet bereikten. Drie
dagen na kerst werd er nog een
handvol kerstkaarten bezorgd.
In 2017 had ik ook te maken met
de Belastingdienst, de Rabobank
en telecomprovider Vodafone.
Telefonisch contact met deze
dienstverleners begint met de
mededeling dat het antwoord op
je vraag ook op de homepage te
vinden is. Dit moet worden ver
staan als actieve ontmoediging,
de dienstverlener zegt hiermee:
hang op en zoek het zelf uit. Maar
je houdt vol. Je herinnert je hoe
hulpvaardig en vriendelijk ze wa
ren toen je je contract en je reke
ning afsloot. Toen hielden ze nog
van je, het moet mogelijk zijn om
een restant van die liefde terug te
vinden.
Dan begint het eigenlijke keuze
menu. Achter elke keuzeronde
komt een volgende tevoorschijn.
In oplopende graden van wan
hoop beantwoord je steeds speci
fiekere vragen, die je begeleiden
naar de afdeling voor jouw speci
fieke probleem. Krijg je daar ein
delijk iemand aan de lijn, dan
wordt er een aantekening in het
dossier gemaakt voor een collega,
word je doorverwezen naar een
andere afdeling of kan je klacht
alleen schriftelijk in behandeling
worden genomen. Een oplossing
is nergens in zicht, er is slechts
tijd en energie verspild. Met de
woorden 'kan ik u verder nog er-
gens mee van dienst zijn?' word
je weer aan je lot over gelaten, er
gens tussen het kastje en de
muur.
In het contact met banken en
telecomproviders begrijp je maar
al te goed dat je als klant wordt
beschouwd als een hinderlijke
sta-in-de-weg, die helaas onont
beerlijk is om geld te kunnen ver
dienen. Het liefst zouden ze al
het klantcontact terugbrengen
tot een serie geautomatiseerde
handelingen waaraan geen inter
menselijk contact meer te pas
komt, maar al te opzichtige min
achting voor de klant schaadt de
zaken, zodat ze zich vooralsnog
beperken tot het beleid van ac
tieve ontmoediging.
Het verdient aanbeveling om
vóór het contact met dienstverle
ners als deze twintig minuten te
mediteren om je in de kalme
staat te brengen die nodig is om
je zelfbeheersing te bewaren.
Mediteren helpt om de dingen
van een afstandje te observeren,
en je persoonlijke betrokkenheid
te relativeren.
In 2017 had ik ook driemaal te
maken met de Wegenwacht.
Tweemaal vanwege een lege accu,
eenmaal vanwege een lekke
band. Ik was verbluft door het
opvallend korte keuzemenu,
waar een vriendelijk mens achter
tevoorschijn kwam die infor
meerde naar mijn welbevinden
en zonder omwegen de specialis
tische hulp bood waar ik om
vroeg. Zelfs was er sprake van na
zorg, toen ik in Frankrijk nog
eens werd teruggebeld met de
vraag of het was gelukt met de
dépannage was en of ik weer on
derweg was.
Banken en telecomproviders
zouden er goed aan doen op stage
te gaan bij de Wegenwacht, om
het heilzame effect van vriende
lijkheid en professionele hulp
vaardigheid te leren kennen.
vrijdag 5 januari 2018
'We vragen ons af
of het nog goedkomt'
Caspar Naber
Pralognan-la-Vanoise
Het gezin Boersma in de
Alpen, waar code 5 is afgekon
digd: lawinegevaar.
—Merit Boersma
men. fotoafp
Wintersporters
staan stil in de Alpen
door modderstro-
