-jsmwi
f,
li
14
Tuinder 'met een missie' doet bedrijf van de hand
De bedenker en ambassadeur van de Tasty Tom
stopt met zijn werk als tuinder. Hij zorgde dat deze tomaat
mede deWasserbombe deed vergeten.
i
ui
V
Ton Janssen (6i) is van
kindsbeen af tuinder in
Venlo. „Dat verliep spe
lenderwijs. Ik wilde als
kind altijd meegenomen
worden naar de kas verderop. Ik ben
wel eens om zes uur 's morgens het
huis uit geslopen en stiekem op mijn
fietsje in het donker naar de kas ver
trokken. Mijn moeder was laaiend.
Maar ik vond het gewoon leuk en heb
nooit iets anders willen worden dan
tuinder."
Maar wel een met een missie. Jans
sen was begin jaren 90 een van de
eerste Nederlanders die zich het lot
van de te ver doorgekweekte tomaten
(die bij onze oosterburen 'Wasser-
bombe' werd genoemd) persoonlijk
aantrok. „Ik heb de ellende van de
Wasserbombe-affaire van dichtbij
meegemaakt", zegt hij. De lage toma
tenprijzen ook. Op het dieptepunt -
in de jaren 90 - had ik het gevoel: zo
kan het niet meer, ik moet iets doen."
Kerstkrant
Daarbij speelt een ervaring met oud
ste zoon Roy ook een rol. In 1994
konden tuinders 's middags met de
veiling bellen voor de actuele afzet-
prijzen. „Je hoorde dan een bandje.
Dat ging van a tot z: de stem begon
met de aardbeien en dan wachtte je
een eeuwigheid voordat de tomaten
aan de beurt waren. Telkens waren
de prijzen slecht en reageerde ik te
leurgesteld: 'Verdomme, het is alweer
niks.'
In de kersttijd werkten de klassen
op de school van Roy aan een kerst
krant. Hij zat in groep 8 en kwam er
mee thuis. Elk kind had een kerst
wens opgeschreven. Zoals 'vrede op
aarde' of'ik zal nooit meer mijn
broertje pesten'. Ik vroeg Roy waar
zijn kerstwens was? Hij wees naar de
pagina onderaan: 'Ik hoop volgend
jaar op hogere tomatenprijzen'."
Janssen zet een kist vol kranten
knipsels op tafel en wijst: „In onze
regionale krant verscheen een artikel
over de tomaat met als kop 'Snijdbaar
water'. Dat trof mij diep in het hart.
De Duitsers schreven al zo negatief,
maar je eigen krant! Ik was net be
gonnen met trostomaten en na een
smaaktest moest de schrijver van dat
artikel toegeven dat ze helemaal niet
slecht waren en dat schreef hij ook in
de krant. Vervolgens werd ik uitge
nodigd door de Duitse tv. De
NDR wilde een live-uitzen
ding wijden aan de Wasser
bombe aus Holland. Ik kwam
in de studio, de presentator
stelde zich netjes voor en in
troduceerde ook de tv-kok:
'HerrSass, ihrGegner!' Sass
priemde zijn vinger naar mij
en zei: 'Hen Janssen, ik zal er
voor zorgen dat uw computer
gestuurde en volslagen smakeloze to
maten nooit meer in Duitsland ver
kocht worden.' Het heeft me enorm
aangegrepen."
De presentator prentte Janssen in
dat hij in de uitzending fel moest rea
geren, omdat de kijker anders zou
wegzappen. Maar echt goed heeft het
nooit gevoeld; de kritiek van de
tv-kok sneed wel degelijk
hout. „Ik ben er heel fana
tiek ingegaan. Noemde
Hen Sass steeds Hen Zak,
niet bewust overigens.
Zette de Duitsers op hun
/nummer: in Nederland wer
den dezelfde rassen geteeld als
in Duitsland, in dezelfde kassen,
op dezelfde grond of steenwol. In
die jaren was er geen smaakverschil
tussen de Nederlandse en Duitse to
maat."
In T994 is Janssen als een van de
eerste telers trostomaten gaan telen.
„Een megasucces was dat", zegt hij
nu. „Daarna ging iedereen ze telen:
we moesten met een groepje collega
tuinders iets anders, iets nieuws
doen, een topras vinden dat de markt
zou veroveren. Het werd de Tasty
Tom. Met de hoogste suikerwaarde,
dus superlekker. We kochten de ex
clusieve licentierechten. We telen dat
ras nu al 23 jaar. Dat deed ik allemaal
samen met Gerard, Hans en Eric Ver-
eijken uit Aarle-Rixtel. Zij zijn mede
de initiatiefnemers en uitbouwers
van Tasty Tom. Door hun inbreng
zijn we zo ver gekomen. Ook nieuw
in die tijd: we gingen merklabels aan
elk trosje hangen. Iedereen ver
klaarde ons voor gek. Wat een werk!
Binnen een maand kwamen Duitse
handelaren hier met het label in hun
hand, net zoals klanten hun winkels
binnenkwamen. Dié tomaten wilden
de klanten hebben, die smaken fan
tastisch. Mijn vrouw is bijna gek ge
worden van de hoeveelheid beurzen,
winkels en supermarkten die ik be
zocht heb om mijn verhaal te doen.
Af en toe gaat ze mee en ze doet op
ons bedrijf ook de promotie voor
onze tomaten."
Lange werkweken
Toch stopt Janssen als zijn bedrijf
verkocht is. „De tuinbouw in Neder
land ontwikkelt zich tot groot, gro
ter, grootst: gigantisch. Ik stop als
tuinder, maar blijf wel voor de telers
vereniging actief om Tasty Tom te
promoten. Dat promotiewerk is echt
hobby. Tijdens de Floriade in Venlo
heb ik zes maanden lang zes dagen in
de week Nederlandse groenten ge
promoot. Ik kan je zeggen: het was de
mooiste tijd van mijn tuindersleven.
Nu ben ik 61 jaar en wil ik af van die
zestig-, soms wel tachtigurige werk
weken. Het is een geleidelijk proces
geweest. Ik had al willen stoppen met
telen, maar ben nog bezig met de ver
koop van mijn bedrijf. Hopelijk gaat
het dit voorjaar echt zijn beslag krij
gen."
vrijdag 5 januari 2018
GO
Ton Janssen in
zijn tomatenkas.
FOTO JOHN PETERS
Kim Noach
Will Gerritsen
Venlo
Van gehate
waterbom
naar de
Tasty Tom
