II
II
Watersnoodmuseum toont 65 meest bijzondere voorwerpen in expositie
7
Op 1 februari is het
65 jaar geleden dat
een vernietigende
stormvloed de
dijken slechtte. Een
expositie vertelt
het verhaal over
de Ramp in 65
objecten.
De trouwjurk', be
noemt Corry Sla
ger resoluut haar
favoriete stuk uit
de collectie van
het Watersnoodmuseum. Annie
Ponsioen en Cathrien Vercouteren
knikken instemmend. „En het
boekje uit 1720 over overstromin
gen. Of de noodzender die nu
weer helemaal compleet is. Het
jasje van Jan Maliepaard, ook zo'n
verhaal. En het mandje van Teun
natuurlijk."
De drie vrijwilligers van de re
gistratiewerkgroep hebben in aan
loop naar de herdenking van 1 fe
bruari de 65 meest bijzondere
voorwerpen uit de collectie van
het Watersnoodmuseum uitge
zocht. Eén voor ieder verstreken
jaar sinds de ramp van 1953. Een
keuze uit de 1.431 objecten die het
museum tot dusver kreeg, al dan
niet in bruikleen. Veelal toebeho
rend aan mensen bij wie de
stormvloed grote littekens heeft
achtergelaten.
De 65 geselecteerde voorwerpen
gaan deel uitmaken van een speci
ale expositie die vanaf de open dag
(3 februari) minimaal een jaar lang
is te zien. Ook verschijnt een the
maboekje waarin de 65 museum
stukken staan afgebeeld en wor
den beschreven. Verschillende
voorwerpen komen uit het depot
en zijn nog niet eerder gedeeld
met het grote publiek.
„De Moddermeisjes", tipt Corry
één van die nieuwe pareltjes. „Uit
het hele land kwamen vrouwen
hiernaartoe om de huizen schoon
te maken. Modder naar buiten
scheppen. Ze kregen een speldje
voor hun werk." „Eigenlijk is het
meer een broche", corrigeert An
nie. Op het sieraad staan emmer
en bezem afgebeeld, samen met de
vermelding watersnood februari
1953. Uit het depot komt eveneens
Het boekje van 1720
laat zien dat
watersnood van alle
tijden is - Liza de Bie,
projectmedewerker
Toen de familie die
spullen in het
museum kwam
brengen en het
verhaal daarachter
vertelde, hebben we
allemaal even zitten
huilen
een maquette van de Deltawerken.
„Een bak van tachtig bij honderd
centimeter, waar ook echt water in
kan. Gemaakt en geschonken door
meneer Beckers", lepelt Annie op
van het registratieformulier. Hele
maal weg zijn de dames ook van
een caisson en de sleepboten Hud-
son en Holland, een bouwplaat die
uiterst zorgvuldig in elkaar is ge
zet door meneer Bal.
Maar een aantal objecten is dus
danig bijzonder, dat ze al langer
een permanent plekje hebben ge
kregen in het museum. Zoals de
hemelsblauwe trouwjurk van
Truus van Eekelen uit Halsteren.
Hemelsblauw omdat ze voor de
echtverbintenis al zwanger was
van Piet Roks. Corry: „Ze trouwde
in 1951 in die jurk, in 1952 is hun
dochtertje Ineke geboren en met
de ramp in 1953 zijn moeder en
dochter verdronken. Piet is een
paar jaar later hertrouwd en zijn
tweede vrouw heeft alles wat aan
Truus (21) en Ineke (9 maanden)
herinnerde bewaard. Dus ook die
trouwjurk. Zelfs het bruidsboeket
zat er nog bij." Truus had de jurk
zelf gemaakt. De dochter van Piet
en zijn tweede vrouw is naar de
verdronken baby vernoemd.
„Toen de familie die spullen in het
museum kwam brengen en het
verhaal daarachter vertelde, heb
ben we allemaal even zitten hui
len." In de vitrine naast het he
melsblauw houden wat roze
kleertjes, rammelaar en het he
meltje van haar wiegje de herin
nering aan Ineke levend. Zo zijn
moeder en dochter toch nog
verenigd in dit leven.
Triest is ook het verhaal
achter het jasje van Jan
Maliepaard (7). Vader
was kijken hoe het opa
en oma verging die
even verderop lager aan
de dijk bij Oude-Tonge woonden.
Moeder bleef met haar drie kinde
ren thuis achter, maar raakte on
dertussen in paniek en besloot de
kinderen bij de overburen op zol
der in bed te leggen. Die vlucht
werd Jan (7) en zijn zusje Katie (5)
fataal. Een deel van dat huis werd
weggeslagen. Met haar jongste
kind in de armen moest Jans moe
der machteloos toezien hoe hij en
Katie werden meegesleurd door
het water en verdronken. Na haar
overlijden, ruim vijftig jaar later,
bleek dat zij tussen haar eigen kle
ren het jasje van Jan had bewaard.
Daar was thuis nooit over gespro
ken.
Het is niet allemaal somberheid
wat de klok slaat, benadrukt pro
jectmedewerker Liza de Bie van
het Watersnoodmuseum. „Bij de
samenstelling van de expositie kij
ken we ook goed naar de afwisse
ling tussen de verschillende ver
halen. Het boekje van 1720 bij
voorbeeld biedt een bijzonder
overzicht van rampen door de
eeuwen heen. Dat laat dus zien
dat watersnood van alle tijden is."
Cathrien: „En het mandje van
Teun. Teun Biemond was drie
dagen oud toen zijn ouders
moesten vluchten voor het
water. Maar ze hadden geen
reiswiegje voor de baby.
Toen hebben ze hem maar
in een mandje gelegd. Daar
paste hij precies in." Corry en
Annie grinniken even bij de ge
dachte aan de rijdende kaasspe
cialist uit Oosterland. „Dat
zou je nu niet meer zeg
gen. Een flinke vent."
woensdag 3 januari 2018
WA
Een object, een verhaal, tranen...
Marcel Modde
A Cathrien Vercauteren, Annie Ponsioen, Liza de Bie en Corry Slager (vlnr) bij het mandje van Teun. foto dirk-jan gjeltema
-Corry Slager,
registratiewerkgroep
De herinne
ringsbroche
voor de 'mod
dermeisjes'.
FOTO
WATERSNOODMUSEUM
De zelfgemaakte
trouwjurk van de
zwangere Truus
Roks-van Eekelen.
FOTO WATERSNOODMUSEUM