8
Veertien leden Zeeuwse Kunstkring houden wintertentoonstelling
De Zeeuwse Kunstkring (ZKK)
bestaat al sinds 1953. De jaarlijkse
wintertentoonstelling in de Vleeshal is dus
traditie. Wat betekent die voor onze tijd?
De ZKK is opgericht
om in een provincie
die nauwelijks expo
sitiemogelijkheden
kende kunstenaars
een platform te geven. De meeste
in die tijd toonaangevende kun
stenaars waren er lid van. Er zijn
inmiddels in Zeeland tientallen
plekken waar je als kunstenaar te
recht kunt. Maar er is slechts één
galerie die kunst uit Zeeland ook
buiten de provincie vertegen
woordigt.
Het artistieke klimaat heeft zich
sinds de jaren 50 verbreed. Na de
doorbraak van de moderne kunst
zijn eigentijdse vormen tot bloei
gekomen. De SBKM-tentoonstel-
lingen in de Vleeshal zijn daarvan
de meest geavanceerde exponent.
De afstand tussen wat internatio
naal opererende kunstenaars daar
tonen en de huidige tentoonstel
ling van de Kunstkring is groot.
Dat heeft vooral te maken met
thematiek en ambitie. De voor
hoede onderzoekt fundamentele
maatschappelijke en artistieke
problemen. De uitdrukkingsvorm
is vaak multimediaal. En zeker in
de Vleeshal wordt de relatie met
de ruimte zelf vaak benadrukt.
Veel andere kunstenaars richten
zich op een beperkter gebied. En
drukken zich uit in de taal die
voortbouwt op de ontwikkelingen
uit de eerste helft van de twintig
ste eeuw. Dat zie je ook bij een
flink deel van de exposanten op
deze wintertentoonstelling van de
Kunstkring. Van de ruim twintig
leden van de Kunstkring expose
ren er veertien. Het werk is
meestal van bescheiden formaat.
Er is schilder- en tekenkunst, gra
fiek, fotografie, keramiek en sculp
tuur. Figuratie en abstractie zijn
beide vertegenwoordigd.
Verhalen
De kunstenaars vertellen kleine
verhalen. De verfijnde tekeningen
van Ernest Joachim bijvoorbeeld
gaan over groei. De golven van klei
die Anneke Coppoolse op glazen
doosjes neerlegt brengen subtiel
de noodzaak in beeld om het wa
ter te beheersen. Saskia Eggink
speelt in kleine etsjes heel mooi
met de tegenstelling tussen door
mensen gemaakte vormen en de
natuur zelf. En nu ik het toch over
spelen heb: Paula Termeer maakt
prenten en assemblages waarin ze
de mogelijkheden van vorm en
kleur fantasierijk uitbuit. Haar
werk is een etalage van de vrijheid
om conventies te doorbreken.
Datzelfde thema komt heel anders
in het werk van Cobi Boone naar
voren. In zes met elkaar verbonden
vazen van steen verbeeldt zij juist
de beperkte marges van de vrij
heid. Die pas echt de ruimte krijgt
in haar kleurige vogel van kippen
gaas en geverfd papier.
Terugkijkend op mijn bezoek
ontdek ik dat (on)vrijheid vaker
een thema is. Een nieuw werk van
De exposanten
verstaan het vak om
iets te vertellen over
wat hen beweegt
Johan Klein is letterlijk benau
wend. Hij fotografeerde een hoofd
met een plastic zak er over. Door
de bewerking krijgt het beeld een
intense vervreemding. Ook de
aangetaste boten van Jan Kettelerij
raken aan het thema, maar nu spe
cifiek gericht op vluchtelingen.
Zijn uit gestapelde blokken kalk
steen opgebouwde toren verbeeldt
treffend de grenzen die wij trek
ken om ons eigen gebied af te ba
kenen. Daaraan raken ook de ge
heimzinnige torens van Goos Ver
woest. Dat heeft dan weer te ma
ken met identiteit, een thema dat
Glenn Priester in zijn prachtige
schildjes van moerbeiblad inven
tief verbeeldt. En Renée Mink be
nadrukt in haar expressieve teke
ningen en haar tas van steen de
zelfbewuste identiteit van jonge
vrouwen. Als contrast vertelt Eve
lien Verhulst in haar foto 'Ed
mund' juist het gebroken zelfbeeld
aan de orde.
Een tentoonstelling van veer
tien kunstenaars biedt mogelijk
heden om te vergelijken. Zo is het
boeiend om de manier waarop
Miems van Citters haar stilleven
met aardappelen schildert te ver
gelijken met de opbouw en het
handschrift van Leen van Duiven-
dijk in zijn landschappen. In het
geheel neemt Michiel Hermsen
een heel eigen plaats in. Zijn geo
metrische schilderijen bouwen
voort op de Op Art, maar hij geeft
er een persoonlijke draai aan.
Wie de tijd neemt om zijn ogen
de kost te geven
kan dus heel wat
ontdekken op
deze winterexpo
van de Kunst
kring. De expo
santen verstaan
het vak om iets te
vertellen over wat
hen beweegt. Dat
gaat verder dan de oppervlakte en
is alleen daarom al de moeite
waard. Toch is het belangrijk om te
kijken hoe de aansluiting met de
jongere generatie vorm kan krij
gen. Ik zie bijvoorbeeld bij de
'Zeeuwse Lichting' talent dat zich
heel anders met vergelijkbare the
ma's bezighoudt. Een ontmoeting
zou een extra dimensie geven aan
een tentoonstelling als deze.
zaterdag 30 december 2017
van diversiteit
Werk van Cobi Boone (voorgrond), Glenn Priester (midden achter) en Evelien Verhulst (rechts) in de Vleeshal.
Nico Out
Tot en met 7
januari 2018.
Winterexpo
Zeeuwse
Kunstkring.
Vleeshal,
Markt 1, Mid
delburg. Dage
lijks 12.00 -
17.00 uur.
Werk van Jan Kettelerij.
