WEER EVEN THUIS
■m
f
WEEKEND 21
Lonny Scheerders (64) groeide op in het huis naast de scheepswerf in Paal. Haar
moeder Angelina Heijdens (94) moest in 1953 vluchten tijdens de watersnood.
zv
Ik was nog maar een baby. Op 12
januari werd ik geboren, op 1 fe
bruari was de watersnood", ver
telt Scheerders. „Dat was vast
heel eng, het stalletje naast ons
huis was volledig weggespoeld."
Haar vader Joos van Gimst, die op de
scheepswerf in Kruispolderhaven
werkte, liet later een nieuw stalletje
bouwen. „Daarin stonden onze fiet
sen. Meerdere keren per jaar moesten
we die eruit halen, als het stormde en
met hoogwater. Als het weerbericht
slecht was, waren de mensen echt
bang. Er hing bij ons ook altijd een
tasje klaar met geld en papieren, voor
het geval dat. Het water heeft nooit
meer zo hoog gestaan als tijdens de
watersnood, maar het stond toch
meerdere keren bij ons op den hof."
Toen in 1980 de nieuwe zeedijk
werd aangelegd, was haar vader dan
ook erg blij. „Dat was een hele veran
dering. Als je de watersnood hebt
meegemaakt, ben je blij dat je nu
goed beschermd zit."
Paal
Toch waren er vooral positieve dingen
aan het leven aan het water. „Het was
heel leuk om in Paal op te groeien",
vertelt Scheerders. „Ik was enig kind,
maar er waren heel veel kinderen in de
buurt. We speelden altijd aan het wa
ter. De scheepswerf lag naast ons huis,
dus er was altijd bedrijvigheid."
Scheerders speelde vooral buiten.
„Touwtjespringen, hinkelen, knikke
ren, verstoppertje spelen. Binnen de
den we spelletjes en speelden we met
de poppen. Ik ging al naar de middel
bare school in Hulst toen we thuis
pas een tv hadden."
Omdat ze vooral buiten bij het wa
ter speelde, was het belangrijk dat ze
op tijd leerde zwemmen. „Vroeger
was er geen zwemles. Ik heb het van
mijn vader geleerd, want mijn moe
der kon niet zwemmen. Dat ging niet
heel vlot, dus op een dag gooide hij
me gewoon in het water en moest ik
maar zien dat ik eruit raakte."
Scheerders had veel vriendjes en
vriendinnetjes. „Wij gingen in
Graauw naar school, dat was zo'n
drie kilometer fietsen. Alle kinderen
reden allemaal samen. Dat was altijd
heel gezellig, want het was een grote
groep. De kleintjes reden met de
grote kinderen mee. Wij hadden
geen auto thuis, dus je moest wel."
Water
Scheerders woonde in Paal tot ze
trouwde op haar twintigste en ver
huisde naar Hulst. „Het water mis ik
wel. Maar ik kom er nog steeds veel,
want mijn man en ik hebben er een
boot liggen in de jachthaven."
Haar vader stierf zo'n tien jaar gele
den, hij werd 88. „Mijn moeder heeft
er nog gewoond tot twee jaar gele
den. Ze woont nu in de Blauwe
Hoeve en wordt 95. Mijn man en ik
hebben eraan gedacht om het huis
over te kopen, maar er is helemaal
niets meer in Paal. Voor de dichtst
bijzijnde winkel moet je naar Hulst
of Kloosterzande. Nu we wat ouder
worden, is het voor ons daarom mak
kelijker om in Hulst te blijven."
Jachthaven
Het huis werd uiteindelijk verkocht
aan een Belgische man. De familie
was het snel kwijt. „Het heeft niet
eens te koop gestaan. Het is gek, maar
ik kom er gelukkig nog regelmatig
voorbij en het ziet er nog exact het
zelfde uit als vroeger. De feestelijke
opening van de nieuwe jachthaven in
1980 zal me altijd bijblijven. Dat vond
ik heel speciaal. Toen ze daar mee be
zig waren, zag je het iedere week ver
anderen."
De ouders van Scheerders hebben
hun hele leven op Paal gewoond.
„Toen mijn vader met pensioen was,
ging hij iedere dag een paar keer de
dijk over om naar het water en de
bootjes te kijken. Op het einde ging
dat niet meer zo gemakkelijk, omdat
hij kortademig was, maar hij ging.
Hij moest het water zien..."
Het water heeft nooit meer zo hoog gestaan als
tijdens de watersnood. Maar er hing bij ons een
tasje klaar met geld en papieren, voor je weet
maar nooit
zaterdag 30 december 2017
Een leven aan het water
Gertie de Boey
s -i'S - ifs; *>>1-,
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijke huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
A Lonny Scheerders, foto peter nicolai
