25
HET JAAR VAN BARCELONA-PARIS SAINT-GERMAIN
De meest bizarre voetbalontknoping van
2017 was die van de achtste finale in de
Champions League tussen Barcelona en Paris
Saint-Germain: 6-1. Verslaggever Arjan Schouten
was er bij op woensdag 8 maart.
Twee Spaanse tortelduifjes zijn er in
de 86ste minuut wel klaar mee. De
avond was mooi. Drie goals gezien
tegen Paris Saint Germain. Niet ge
noeg natuurlijk, na die vreselijke 4-0
nederlaag in Parijs van drie weken te
rug. Maar de eer is gered en deze
milde lentenacht nog jong. Die laat
ste minuten geloven ze wel in Camp
Nou, met een uitzichtloze 3-1 tussen
stand. Nog snel wat selfies samen,
een laatste hartstochtelijke zoen voor
op Instagram. En weg zijn ze, arm in
arm de betonnen trappen af op zoek
naar nieuw vertier in El Raval of de
Barri Götic.
De mensen om ons heen in vak
442 bekijken het vertrek zwijgend,
met uitgebluste en jaloerse blikken.
Ook collega Lennart en ik zijn even
in dubio, want natuurlijk hebben die
twee gelijk. Wat doen we hier nog?
De avond begon zo hoopvol met
goals van Suarez, Messi en een eigen
doelpunt van Kurzawa. Maar met die
allesvernietigende uithaal van Edi
son Cavani viel een kwartier na rust
het toch al zo piepkleine achterdeur
tje richting kwartfinales definitiefin
het slot.
Als herboren speelt de thuisclub,
voor 96.290 toeschouwers. Werve
lend is het spel, maar die 4-0 repare
ren blijkt simpelweg te veel van het
goede. Natuurlijk hebben de twee
vroege afhakers gelijk, drie minuten
voor het einde. De meute voor. Des te
eerder aan de cerveza en de pinchos.
Best een aanlokkelijk idee, nu de
wedstrijd dood lijkt te bloeden in
frustratie en berusting. Een wanho
pige afzwaaier van Messi. Neymar die
natrapt en geel pakt. Het feestje van
de hoop lijkt wel klaar hier. La remun-
tadal Vandaag niet.
Ook maar afdalen? Even wachten
nog. Met twee minuten nog op de
klok mag Neymar net voor de linker
hoek van het strafschopgebied nog
eens aanleggen voor een vrije trap.
Wie weet krult-ie 'm er nog wel in.
Pikken we mooi toch nog een goaltje
mee op deze historische avond die
maar niet historisch wil worden. Fe
nomenaal is de krul: 4-1. Een stilge
vallen Camp Nou komt weer even tot
leven, maar als een geslachte paling
die in de pan nog wat stuiptrekt.
Want kom.Leuk, deze toegift. Maar
de tijd is op en er zijn nóg twee goals
nodig.
Nog één
Staand in z'n lange donkere jas langs
de kalklijn, zegt de lichaamshouding
van trainer Luis Enrique alles. Hij
haalt nog even de handen uit z'n zak
ken om te klappen, maar het heilige
geloof is ook bij hem weg. Daar heb je
geen verrekijker voor nodig. De offi
ciële speeltijd zit er op. Een diepte
pass nog van Messi, richting Suarez.
Scherp de zestien in. Marquinhos die
even aan z'n schouder hangt. WAT?
Wijst de scheids nou écht naar de
stip? Dit sprookje is toch nog niet uit.
Neymar met de aanloop, het bo
venlichaam voorover als een slui
pend roofdier. 5-1! Nog één. Het kan
nog, zwelt het besef aan als de doel
puntenmaker de bal uit het net grist
en er mee terug naar de middencirkel
sprint. Wat een bizarre avond. 92 mi
nuten gespeeld, 5-1 op het scorebord
en nog een minuutje of drie blessu
retijd. Nooit gezien in een stadion,
maar het wordt weer drukker in ons
vak. Mensen komen terug van de
trappen, die ze al waren neergedaald.
Met de als grof vuil weg gekwakte
Barga-vlaggetjes wordt weer massaal
gezwaaid. Een golvende oceaan van
blaugrana.
Dit is voetbalhistorie. Hier praten we
over 25 jaar nog over. De meest bi
zarre comeback in de knock-outfase
van de Champions League ooit en
wij mogen er getuige van zijn. Voor
wat er allemaal geroepen wordt hier
in de nok van het immense stadion,
hoefje echt geen Spaans gestudeerd
te hebben. 'Magico' klinkt het overal.
'Increible', 'fantastico'
Bewijsmateriaal
Enrique sprint gewoon maar het veld
in, even vergetend dat hij zelf geen
speler meer is. Na nog geen twintig
meter glijdt hij op zijn trendy laarsjes
kolderiek onderuit op zijn bips. Wis
selspelers, technische stafleden, ze
springen allemaal bovenop een grote
mierenhoop van Bar^a-spelers, waar
aan alle kanten ledematen uitsteken.
Man van de wedstrijd Neymar smijt
meteen z'n shirt het publiek in. Ver
onder ons klimt Messi op een recla
mebord, waar hij steunend op een
woud van ballenjongens het feest
met de fans mee viert. Het beeld van
de avond en dé foto voor de kranten
van morgen.
Niemand die nog haast heeft om
naar huis te gaan. Er wordt gejoeld,
gezongen, geklapt en gretig gefilmd
en gefotografeerd. Bewijsmateriaal
verzamelen, om straks aan iedereen
te laten zien dat je er bij was op deze
historische avond. Belangrijk in een
tijd dat zo'n ouderwets fijn entree
kaartje is verworden tot niets meer
dan een e-ticket op je smartphone.
Heel een stad zoekt dronken van
geluk het bed op en wordt de vol
gende morgen met lichte twijfel
wakker. FC Barcelona komt die och
tend op Twitter gelukkig met een
verhelderend bericht. „Goedemor
gen Barca-fans. Nee, jullie hebben
niet gedroomd. Dit is echt gebeurd",
luidt de tweet.
»Tijd is
slechts iets
vloeibaars,
ledereen
voelt
datdeze
wonderlijke
avond pas
stopt bij een
bevrijdende
zesde treffer
Tijd is slechts iets vloeibaars. Ieder
een voelt dat deze wonderlijke avond
pas stopt bij een bevrijdende zesde
treffer. Al duurt het nog een uur. Op
de klok staat 90+5. Een vrije trap van
Neymar halverwege de helft van
PSG. Heel Barca mee voorin, zelfs
doelman Ter Stege. Cavani kopt weg,
maar Neymar steekt 'm nog eens
scherp richting het vijandelijke doel.
Diep. Te diep? Wisselspeler Roberto
loopt er nog voor en steekt zijn rech
tervoet uit. Ja? JA 6-1! Bar^a door.
Spelers worden gek. De bank wordt
gek. Camp Nou wordt gek. Een puber
schreeuwt keihard BAR^AÜÜ
BARCJAÜÜ in m'n oor, kreten die in
alle euforie gepaard gaan met enige
consumptie. De clubsjaal die hij al
had verstopt onder z'n jas, haalt hij
maar weer tevoorschijn om er als een
bezetene mee rond te zwaaien. Een
oude vrouw links voor me blijft als
verdoofd op haar klapstoeltje zitten
en zingt zachtjes het clublied. 'Tenim
un nom el sap tothom. Barca, Barga,
BAAARQA! Een grijzende zakenman
in kostuum achter me, de blik vol on
geloof, draait rondjes met beide han
den in het haar en valt dan maar zijn
buurman in de armen. 'lmposible',
concluderen ze samen.
donderdag 21 december 2017
Boven: Enrique valt Roberto,
maker van de 6-1, in de armen.
Lionel Messi viert de legendari
sche comeback met de fans.
T Verslaggever Arjan Schouten
(I). FOTO'S AFP/REUTERS
ilmposible! ïFantastisco!
Arjan Schouten
Barcelona
De speler
die voor altijd
herinnerd zal
worden als
de maker van
de 6-1: Sergi
Roberto.
FOTO GETTY IMAGES
