II
Drie doden
door auto's
te water
Regeling
co-ouders
blijkt vaak
succesvol
5
Hoi
hoera het is kerst.
Hebben jullie de
kerstboom op?
In het Drentse Havelte raakte
rond twee uur 's middags een
auto met twee inzittenden te
water. De hulpdiensten haalden
de twee 63-jarige vrouwen uit
Zwolle uit het water en probeer
den hen vergeefs te reanimeren.
De politie kon niet zeggen of het
ongeval door de gladheid werd
veroorzaakt.
Eerder op de dag raakte in het
Groningse gehucht Gaarkeuken
een auto te water. De inzittende,
een 59-jarige vrouw, belde van
uit haar auto nog de politie.
Agenten waren snel ter plaatse,
maar zij wisten de auto niet te
vinden.
Pas na vijf kwartier vonden ze
de auto van de vrouw in een ka
naal. Het slachtoffer was toen al
overleden. Op het moment van
het ongeval, om vijf uur 's mor
gens, was het in het Noorden
bijzonder glad.
De gladheid veroorzaakte
tientallen ongevallen in het hele
land. In de provincies Friesland,
Drenthe, Groningen, Noord-
Holland en Overijssel gold
daarom code Oranje. Op de A7
was het zo glad, dat de weg en
kele uren afgesloten werd rich
ting Hoorn en richting Zaan
stad. De N318 bij Drachten was
zo spekglad dat zelfs een strooi
wagen van de weg raakte.
ASSEN Als gescheiden ou
ders kiezen voor co-ouder
schap, gaat dat in de
meeste gevallen goed.
Het CBS en de Universiteit
Utrecht deden onderzoek
onder stellen met kinde
ren die in 2010 scheidden.
27 procent van hen blijkt
voor co-ouderschap te
hebben gekozen. En in de
meeste gevallen ging dat
goed, blijkt uit het onder
zoek. Twee jaar na de
scheiding had 80 procent
nog steeds co-ouderschap.
In 15 procent van de geval
len waren de kinderen
toch bij de moeder gaan
wonen, in 5 procent bij de
vader.
Het onderzoek toont aan
dat meer dan 600.000 kin
deren onder de 17 jaar in
2015 niet in een gezin met
twee eigen ouders woon
den. Dat zijn er bijna
200.000 meer dan twintig
jaar geleden. Deskundigen
verwachten dat die stij
gende trend aanhoudt.
I I et is een kleine moeite om voor u een
I kaartje te schrijven. Alle goeds voor
II 2018 en een hartelijke groet van Joke
I I uitZwijndrecht."
'Joke?' Jan Sellmeijer (84) kraakt zijn hersenen,
inspecteert de envelop nog eens kritisch en
schudt met zijn hoofd. „Die ken ik niet."
Dat kan kloppen. Joke uit Zwijndrecht is één
van de 200.000 mensen die afgelopen week een
kerstkaartje naar een wildvreemde stuurde. Ze
gaf gehoor aan de oproep van het Ouderenfonds
die post uitdeelt aan ouderen die een eenzame
kerst tegemoet gaan.
Meneer Sellmeijer, die normaal niet om een
woord verlegen zit, zwijgt eventjes. Dan, opgeto
gen: „Dat vind ik nou leuk!" Het is zijn tweede
kerstkaartje dit jaar. De ander, prominent op zijn
tv-meubel, is van zijn dochter. Zijn oogappel. „De
rest van mijn familie is dood."
De feestdagen worden elk jaar een beetje stiller,
vertelt hij. Vroeger, toen zijn vrouw Bep nog
leefde, vierden ze kerst standaard met een ploegje
vrienden. Dan werd er gedronken, uren getafeld,
soms gegourmet. „En nu woon ik hier."
Sellmeijer kijkt om zich heen, in zijn kleine
woonkamer, waar een te grote servieskast uit zijn
oude flat staat. Zijn dochter heeft de boel gezellig
gemaakt met een kunstboom, waar een kerst
mannetje en een roze cupcake in bungelen.
Sellmeijer heeft nog één maatje van vroeger.
Die woonde tot voor kort ook hier, in verpleeg
huis Mennistenerf in Zaandam. „Maar die is bij
me weggehaald. Hij is dement geworden en weet
niet eens waar hij woont. Tja, er gaan er ook een
hoop dood. Hier op de gang zijn er binnen een
jaar al drie gegaan."
Uppie
In Nederland wonen een miljoen eenzame oude
ren. 200.000 van hen vieren kerst in hun uppie.
Zij krijgen zelden of nooit bezoek. Wat dat betreft
heeft meneer Sellmeijer het getroffen. Elke zon
dag komen zijn kleindochters op de koffie. Maar
sinds het overlijden van Bep, zijn oud-buur
meisje met wie hij 63 jaar samen was, is de glans
van het leven. „Laatst kreeg ik stents, van die ijze
ren dingetjes in mijn hart. De dokter zei: je krijgt
er vijftien jaar bij. Nou, zei ik, dat hoeft niet, hoor.
Daar zit ik niet op te wachten. Ik had het niet erg
gevonden om met mijn meissie mee te gaan."
Sellmeijer, die zijn leven lang stukadoor was - 'ik
heb dit verpleeghuis nog verbouwd en nu zit ik
er zelf -, doodt zijn tijd met potjes klaverjas.
Soms rijdt hij op zijn scootmobiel naar de super
markt, hier vlakbij.
Dan stuift hij Rietje Doeves (93) voorbij, die
van de zuster moet blijven lopen achter haar rol-
lator. Goed voor de spataderen.
Vandaag zit ze al uren te wachten tot het Ou
derenfonds langskomt. „Ik dacht dat jullie van
morgen kwamen?"
Hoera
Ze zit op een leunstoel bij het raam dat uitkijkt
op een kale rotonde. Manou (11), een piepjonge
vrijwilligster van het Ouderenfonds, pakt een
kerstkaart van de stapel en leest voor:
„Hoi mevrouw, hoera het is kerst. Hebben jullie
de kerstboom op? Ik wel en weetje: het is bij ons
heel gezellig en bij jullie dan? Doei, doei.
Gelukkig Nieuwjaar!"
Mevrouw Doeves fleurt op. Ze bekijkt de ge
kleurde hartjes nog eens van dichtbij. „Ach lie
verd, wat beeldig."
De kaart is van Esu, één van vele duizenden
basisschoolleerlingen die meedeed aan de kaar
tenactie. Of alle ontvangers doorhebben wie het
kaartje heeft gestuurd, valt te betwijfelen, maar
de post wordt gekoesterd. Ook het bezoek wordt
gewaardeerd.
Mevrouw Doeves vertelt honderduit over de
schilderijtjes aan de muur die haar man nog
heeft gemaakt, over haar oude huis waar zo'n
mooie, ronde tafel met één poot stond en over de
kerstlampjes die ze dit jaar toch maar heeft opge
hangen.
Hetzelfde gebeurt bij Maartje Duijf die vertelt
over haar gebroken heup, het geheugenspelletje
waarbij ze als 90-jarige kampioen werd, en over
haar achterkleinkind dat sinds kort een vriendje
heeft. „Wat worden ze toch snel groot, he." Be
gripvol is ze over haar familie die kerst binnen
hun eigen gezinnen vieren. Zelf gaat ze een visje
eten in het seniorenrestaurant op de begane
grond. „Ik ben gek op aal."
En elke keer is er die lichte teleurstelling als
het bezoek er weer vandoor gaat. „Willen jullie
soms een pakje druivensuiker", probeert me
vrouw Doeves nog. Net als mevrouw Duijf
zwaait ze haar bezoek uit. Nét voor de liftdeuren
zich sluiten, roept ze: „Jullie ook hele fijne feest
dagen."
maandag 18 december 2017
GO
UTRECHT In het noorden van
het land zijn gisteren drie
mensen overleden nadat hun
auto's in het water waren be
land.
Zaandam
Mevrouw Duijf krijgt een kaartje
overhandigd door een vrijwilligster
van het Ouderenfonds.
Links meneer Sellmeijer: „Joke, die
ken ik niet", foto's marcookhuizen
200.000 ouderen werden zater
dag verrast met een kerstkaartje,
geschreven na een oproep.
Hanneke van Houwelingen
Kaartje van Esu,
basisschoolleerlinge
