9
Een grote ronde winnen,
dat is het allerhoogste
voor een wielrenner
&0Sm
aangetrokken. Niet geel, maar rood.
Hij had er geen rekening mee gehou
den, was al naar de teambus gefietst,
maar wordt door de organisatie te
ruggeroepen voor de huldiging. In de
drie Vueltaweken die nog komen,
houdt Dumoulin de Nederlandse
wielerfans massaal aan de buis ge
kluisterd. Pas op de voorlaatste dag
capituleert hij en moet Dumoulin de
rode trui afstaan aan Fabio Aru.
Het is vandaag de dag niet meer
voor te stellen dat Dumoulin even te
rugbelt om zijn succes te delen. In
één klap - beter gezegd, in die Vuelta
- is de status van Dumoulin compleet
veranderd. Vanaf dan worden zijn
mediaoptredens strak gecoördineerd
en gepland. Dumoulin is definitief de
nieuwe Nederlandse wielerster. De
grootste ook.
Als het gaat om de combinatie van li
chaam en verstand is Dumoulin van
de buitencategorie. Als 15-jarige stapt
hij voor het eerst op een racefiets,
jeugdidolen heeft hij niet. Vijfjaar
geleden, Dumoulin is dan 22, wordt
hij prof en stopt hij met zijn studie
gezondheidswetenschappen. Minu
tieus bereidt hij zich voor, in de wed
strijden rijdt hij snoeihard, maar al
tijd met verstand. Zijn ploeg - ooit
Argos-Shimano, nu Sunweb - werd
opgebouwd rond topsprinters Marcel
Kittel en John Degenkolb. Inmiddels
is Dumoulin de grootste blikvanger.
Hij is vorige maand 27 jaar geworden
en staat inmiddels op negentien
overwinningen bij de profs. De een
nog mooier dan de andere.
Onverzadigbaar
Zijn honger naar winst is onverza
digbaar. Luister bijvoorbeeld naar
hem, de dag nadat hij de bergetappe
naar Andorra in de Tour van 2016
heeft gewonnen, 's Ochtends bij het
ontbijt met ploegmaat en vriend
Laurens ten Dam rept Dumoulin met
geen woord over de indrukwekkende
zege, waarbij hij solo aankomt op een
berg van ruim 2.200 meter hoog, ter
wijl hagelstenen zo groot als knik-
kers naar beneden storten. Dumou
lin is later die dag vooral lovend over
Bauke Mollema, die zich tot een val
partij een paar dagen voor het einde
mengt in de strijd om het podium.
Dumoulin zelf lijkt zijn etappezege
van een dag eerder alweer te zijn ver
geten. Bergetappes, tijdritten. Het is
niet genoeg. Dumoulin: „Een grote
ronde winnen, dat is het allerhoogste
voor een wielrenner."
Hij heeft al geproefd aan het zoet
van het Giroroze. In Apeldoorn wint
hij het jaar ervoor de proloog, in
Zuid-Italië pakt hij de trui terug na
dat hij die aan Marcel Kittel is verlo
ren. Maar ondanks vier dagen in de
roze trui stapt Dumoulin in etappe 11
af met zadelpijn. Maar, zoveel is dui
delijk: de liefde tussen Dumoulin en
de Giro is ontluikt. Het is wachten op
een verloving.
Die wordt een jaar later aangekon
digd. De persconferentie op Sardinië
voorafgaand aan de Girostart is zo
matig bezocht - tien toehoorders,
merendeel Nederlandse journalisten
- dat Dumoulin twijfelt of zijn ambi
tie wel goed begrepen word door de
buitenwacht. Hij is teleurgesteld. De
tijdrit, tien dagen later, is zijn ver
schroeiende antwoord. In de 40 kilo
meter tussen Foligno en Montefalco
verpulvert hij de concurrentie. Nairo
Quintana verliest drie minuten, Vin-
cenzo Nibali meer dan twee. Wie nog
twijfelde, weet genoeg: Dumoulin is
in Italië om de Giro te winnen.
Maar niet zonder slag of stoot. Du
moulin had deze Giro ook kunnen
verliezen. Al komt die gedachte bij
niemand op als hij ook nog de rit
wint naar het bedevaartsoord Oropa,
op ruim 1.100 meter. Maar drie dagen
later wankelt Dumoulin. En hoe.
De berm in
Het beeld van de rozetruidrager die
van zijn fiets springt en de berm in
springt om te poepen is voor de eeu
wigheid. Van zijn voorsprong van
ruim tweeënhalve minuut is na de
koninginnenrit maar dertig tellen
over. Eenmaal binnen wil Dumoulin
niets liever dan gelijk naar zijn hotel.
Maar maagproblemen of niet, een
roze trui schept verplichtingen. Juist
nu wil iedereen hem spreken. Dus
moet Dumoulin blijven zitten op een
stoeltje in een tent om de pers te
woord te staan. „Ik heb geen andere
optie dan te vechten."
Dat de hele wereld hem in zijn
blote kont heeft gezien, interesseert
Dumoulin niet. „Ik ben hier niet om
geschiedenis te schrijven, omdat ik in
de bosjes zat te kakken. Ik wil ge
schiedenis schrijven door het roze
naar Milaan te brengen."
Het is zijn wilskracht die Dumou
lin in de wedstrijd houdt. In de slot-
week maakt hij ruzie met Quintana
en Nibali, rijdt in de voorlaatste berg
etappe als klassementsleider achterin
het peloton - een beginnersfout - en
verliest zijn roze trui. Die weet hij
pas op de laatste dag, in de afslui
tende tijdrit in Milaan, terug te ver
overen. Het maakte de laatste Giro-
week tot een van de spannendste
wielerweken van de afgelopen de
cennia. Pure reclame voor het wiel
rennen. Dumoulin en de Giro, dat
was geen sprookje, het was een thril
ler. En iedereen heeft kunnen zien:
Tom Dumoulin, dat is geen normaal
mens.
vrijdag 15 december 2017
- Wc, -' '2S
I
-Tom Dumoulin
'V/J
Tom Dumoulin wordt in 2017 ook
wereldkampioen tijdrijden.
A Nederland heeft weer een winnaar van
een grote ronde.
A Tom Dumoulin wint de veertiende
etappe in de Giro d'ltalia.
