Het Hoompje bij Sluis door verval nauwelijks te behouden Strand vol heuvels Stefaan Cleiren verhaalt over schapen hoeden in Saeftinghe 7 Stefaan Cleiren is de laatste herder in de Noord - het noordwestelijke hoekje van het Verdronken Land van Saeftinghe. Hij schreef er een boekje over. Praktijkschool is voor De Melkkan zv Vanavond houdt Cleiren (77) uit het Vlaamse Steendorp in café Het Verdronken Land in Em- madorp een lezing over hoe het was om schapen te houden in een gebied waar de zee vrij spel heeft. Stefaan Cleiren is de laatste in een lange rij die zijn schapen liet gra zen in het gebied. Zijn vader, zijn grootvader en zijn overgrootvader liepen al met hun schapen door de Noord. Zelf hield hij het in 1993 voor gezien. Het was niet rendabel meer. Het Zeeuwse Landschap nam het gebied over. Generaties lang leerde de fami lie omgaan met de uitdagingen die het gebied bood. Extra vroeg met de schapen naar buiten zodat ze met de dauw van het gras nog zoet water binnenkregen. De kunst van het bouwen van bruggen over geulen die soms in een dag tijd kunnen ontstaan. „Het is zo jam mer dat praktijkervaring verloren gaat. Ik heb van mijn vader geleerd hoe je een brug bouwt, hij van zijn vader en zo verder. Nu zie je dat ingenieurs van achter een bureau berekeningen maken en zo een brug ontwerpen die vervolgens niet blijft staan." Een brug over een geul maken is zo makkelijk nog niet. Dieper heien dan de sponsachtige turf gaat nauwelijks, het water drukt de palen weer omhoog. Dus moet de brug weer verzwaard worden. Cleiren vertelt hoe er werd geëx perimenteerd met stukken spoor rails, beton om te voorkomen dat de bruggen die ze bouwden om hoogkwamen. Met een beetje leedvermaak toont hij een foto van een kapotte brug die het Zeeuwse Landschap liet bouwen. „Je hebt geen idee hoe sterk de stroming door die geulen kan zijn. Je kunt geen brug bouwen met van die dunne paaltjes." Volgens Cleiren zijn er maar heel weinig gebieden vergelijkbaar met de Noord. Een uniek gebied met unieke problemen. „Het ge bied was toen in bezit van de do meinen. Pachters konden er op bieden in het café. Wie het meest bood, mocht zijn schapen er laten grazen." In de vroegste periode kreeg een Ik voorspel het u: van waterberging komt niks. Dat gaat precies de Biesbosch worden pachter niet per definitie toegang tot zijn perceel via dat van een buurman. De familie Cleiren kon daardoor aanvankelijk niet via land Saeftinghe in en was dus ge noodzaakt met een schip de dieren naar het weidegebied te brengen. „Een boer kan alles laten komen met een vrachtwagen, maar dat ging voor ons niet. Wij moesten alles per schip laten komen." Er is in de loop der tijd wel veel veranderd. Cleiren toont een foto waar het oude smalspoor op te zien is. Tussen de plek waar de schapen aan land gingen en de schapenstal, liep een kort stuk spoor. Op de foto ligt het maaiveld dik een meter hoger dan het spoor. „En dan is dit nog een foto die misschien wel dertig jaar oud is. Het zal inmiddels nog een flink stuk hoger zijn. Saeftinghe ver zandt en ik voorspel dat dat met de Hedwige ook het geval zal zijn." Hij laat een andere foto zien. „Zo was het vroeger: kilometers ver grasland. Dat is nu allemaal riet. Water zal er nog langzamer stro men en nog meer zand laten be zinken. Maar ja, ik ben maar een schapenboerke, wat weet ik er nu van? Die Hedwige? Dat is maar een doekske voor het bloeden. Ik voor spel het u: van waterberging komt niks. Dat gaat precies de Biesbosch worden." KNOKKE-HEIST Driehonderd duizend ton zand liet de ge meente Knokke-Heist begin dit jaar op het strand spuiten om de gevolgen van de forse voor jaars- stormen teniet te doen. Enorme zandduinen hadden het strand onbegaanbaar gemaakt. Na de harde, maar toch bepaald niet verwoestende wind van de afge lopen dagen is het hetzelfde liedje. Op het strand bij Knokke zijn kliffen van een meter hoog ontstaan. Het strand blijft open, maar het gemeentebestuur gaat ingrijpen en laat onderzoeken of de kwaliteit van het dit voorjaar gebruikte zand wel in orde was. Eigenaar Ronnie van de Putte is al sinds 1992 eigenaar van het monu mentale pand, dat in 1909 werd ge bouwd en jarenlang dienst deed als kostschool. Het staat sinds 1986 leeg, waarna het in handen kwam van Van de Putte. Die laat het sindsdien verpauperen, tot wan hoop van heemkundigen en Sluisse politici. Om boetes en dwangsommen te ontlopen, diende Van de Putte verschillende keren een plan in voor restauratie, maar gaf daar dan geen vervolg aan. Voorzichtig optimistisch Toen de eigenaar echter begin dit jaar met een uitgewerkt idee op de proppen kwam voor restauratie van Het Hoompje en eromheen de bouw van recreatiewoningen en daarbij zelfs aannemer Van der Poel uit Terneuzen betrok, was dat reden voor wethouder Peter Ploe- gaert om dit keer 'voorzichtig op timistisch' te zijn. Te vroeg gejuicht, moet Ploe- gaert inmiddels erkennen. „We hebben weer heel lang niks ge hoord, het is dus het oude liedje." Het gemeentebestuur bezint zich op wat nu te doen, geeft de wet houder aan. Dwangsommen tot wel 150.000 euro hangen Van de Putte boven het hoofd: die wilde het gemeentebestuur hem eerder al opleggen, maar werden opge schort toen leek dat Van de Putte van goede wil was. „Maar het is in middels wel de vraag of het monu ment nog wel te behouden is." HULST De praktijkschool in Hulst grijpt Kerstmis aan om zich in te zetten voor stichting De Melkkan. Die ondersteunt gezinnen in de ge meente Hulst die het niet breed hebben. Leerlingen staan van maandag tot en met woensdag in kraampjes op het Back-terrein bij Hulst. Ze verkopen zelfgemaakte kerstspul len en vragen klanten bij de super markten om een extra product te kopen voor het goede doel. Verder gaan leerlingen en hun ouders zelf actief op zoek naar cadeautjes voor 'onder de boom' van arme gezin nen. Op 21 december wordt de op brengst overhandigd aan De Melk kan. vrijdag 15 december 2017 De laatste herder van de Noord Guido van der Heijden Steendorp FOTO BOAZ TIMMERMANS - Stefaan Cleiren Lezing Stefaan Cleiren om 19.30 uur in Café Het Verdronken Land Emmadorp: tel: 0114-635633. Toegang 5 euro. Het lijkt niet meer goed te komen met de voormalige kost school Het Hoompje aan de Sint Annaweg bij Sluis. De eige naar heeft het gebouw zo ver laten verpauperen, dat opknap pen bijna onmogelijk is gewor den. Martijn de Koning Sluis Stefaan Cleiren stopte in 1993 met schapen houden in het Verdronken Land van Saeftinge. Zijn overgrootvader liep hier al rond.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 94