WIM HOFMAN
Frambozendansje
'Muziek is voor mij als ademen'
Personentreinen
tussen Gent en
Zelzate dichterbij
11
BE
Toen we onlangs in een tuin
bezig waren met het opbin
den van frambozenstruiken,
dacht ik aan andere frambozenstrui
ken in mijn leven. Zo gaat dat als je
ouder wordt. Je ziet één ding en dat
veroorzaakt een sliert aan herinne
ringen.
Ik was nog jong, een jaar of vijf en
ik was met mijn nichtje Tootje die
ongeveer even oud was als ik in de
tuin van meneer Jaspers. Er stonden
frambozenstruiken en die waren
veel hoger dan wij. Er hingen mooie
rode frambozen aan en die kon je
blijkbaar eten. We begonnen dus al
lebei een framboos te plukken. Ik
weet niet meer wie begon. Maar na
een eerste framboos namen we een
tweede en we keken naar elkaar en
deden 'mmm.en we maakten er
een rondedansje bij.
Tootje had een witte strik die aan
een plukje haar gebonden was, een
soort staartje dat op en neer hup
pelde. Meisjes hadden toen vlechten
of staartjes. Daarmee konden ze snel
de hemel in getrokken worden. Ze
kwamen zo eerder in de hemel dan
jongens, die geen staartjes hadden.
Aan de hemel verschenen donkere
wolken en er vielen dikke lauwe
druppels en daardoor dansten we
misschien nog harder en frambozen
met regenwater erop smaakten ook
lekker. Maar er waren lichtflitsen en
er klonk gerommel van donder en
daarom gingen we maar in het kip
penhok van mijnheer Jaspers. Het
kippenhok was groen aan de buiten
kant, maar wit van binnen. Dat lag
voor de hand. De kippen waren ook
wit, maar ze waren wild. Misschien
waren ze bang voor het onweer. Ze
gingen in de kippenren in de regen
en werden later wat kalmer en
maakten klaaglijke geluiden. Wij
deden ze na, al stonden wij lekker
droog in het hok. Heel veel harde re
gendruppels kletterden op het dakje.
Mijn moeder verbood ons later
nog ooit in het kippenhok gaan. 'Je
hebt het hart niet... Het is boven
dien erg gevaarlijk om als het on
weert in een kippenhok te gaan. En
de kippen zijn van mijnheer Jaspers
en misschien zijn ze nu helemaal
overstuur en van de leg.' Bovendien
kreeg je van kippenhokken luizen.
En van meneer Jaspers' frambozen
moesten we ook afblijven, al waren
ze nog zo lekker.
Zelfbeschouwend, muzikaal con
sistent, schakeringen en vooral in
trovert. Kernwoorden die passen
bij het nieuwe album Worlds wit
hin van singer-songwriter Ad Van
derveen. Op het nieuwe album
blijft Vanderveen heel dicht bij
zichzelf, zonder autobiografisch te
zijn. Morgenavond stelt hij het al
bum voor in theater De Wegwij
zer in Nieuw-en Sint Joosland.
Daar waar in het verleden op
eenvolgende albums van Vander
veen in uitersten contrasteerden -
donker en licht, hard en zacht,
akoestisch of scheurend elektrisch
versterkt - herbergt Worlds within
een serene rust met een sterke on
derhuidse energie. „Ik kon niet
doorgaan op het oude pad", zegt
Ad Vanderveen. „Die schizofrenie
van akoestisch of elektrisch met
een band. Het is een album dicht
bij mezelf. Hier en nu. Dat is het
grote kernpunt van het leven."
Niet melodieën, maar gedichten
waren het uitgangspunt voor de
nieuwe nummers. Recent, maar
ook dichtwerk dat soms lang op de
plank lag, doch uiteindelijk zijn
weg vond. „De benader- en werk
wijze is anders met gevolg dat ar
rangementen een andere uitwer
king kregen. De tekst is in deze lei
dend geweest. Vanuit basismelo
dieën zijn al improviserend met de
medewerkende muzikanten songs
ontstaan."
Het album is evenwichtig en ro
buust samenhangend. De gitaar
van Vanderveen is minder lei
dend, subtieler, doch prominent
aanwezig. Met name medemuzi
kanten Rene Kaaij (piano, accor
deon, hammond), Frans Cornelis-
sen (trombone en bass tuba) en
Bianca de Vrind (fluit) vervullen
een cruciale rol in de klankkleur
van de plaat. Je hoort een andere
Ad Vanderveen, maar ondanks dat
toch zo herkenbaar. Of het oud,
nieuw, eigen of gecoverd werk is.
„Ik denk dat ik wel een soort van
muzikaal dna heb. Dat uit zich in
bepaald melodiegebruik, de 'feel
and touch' in ritmes. Ook fysieke
gegevens als lijf, stem en motoriek
Ik denk dat ik wel
een soort van
muzikaal dna heb
bepalen je geluid. Een cover kan
heel mooi zijn en iets van jezelf
worden als je het voelt vibreren
van binnen. Dat is het verschil tus
sen muziek en entertainment."
Na Worlds within was hij toe aan
een adempauze. De opvolger zit
echter al weer in de pijpline. De
godfather van de Americana in
Nederland wordt niet belemmerd
door een writersblock, eerder een
onnavolgbare energie. „Je kunt die
rivier, die stroming, niet stoppen.
Ik voel me geenszins bezwaard
over de output. Ik componeer niet
omdat het moet, maar als het er
van binnen zit, moet het er uit.
Schrijven is als ademen voor mij.
Een levensbehoefte."
De federale Belgische regering
heeft gisteren besloten nog eens
achttien miljoen euro voor het op
waarderen van het goederenspoor
voor personentreinen beschikbaar
te stellen, bovenop de elf miljoen
euro die al op de begroting stond.
De Vlaamse regering wil er bij hoge
Het kan zijn dat er over
vier jaar personen
treinen van Gent
naar Zelzate rijden
uitzondering eveneens financieel
aan bijdragen.
Gents havenschepen en Vlaams
parlementslid Mathias De Clercq
kon zijn geluk bijna niet op. Het zou
zo maar kunnen zijn, dat er al over
vier jaar personentreinen van Gent
naar Zelzate rijden. Met name
werknemers van grote bedrijven als
ArcelorMittal zouden hiervan kun
nen profiteren. Het zal de filedruk
rond Gent verkleinen, is de hoop.
Over een volgende stap, het
doortrekken van het spoor naar de
Axelse Vlakte en mogelijk ook Ter-
neuzen, is nog niets bekendge
maakt. Daarnaar vindt een studie
plaats, met name voor goederen
vervoer. Personenvervoer behoort
dan ook tot de mogelijkheden,
maar uit een onderzoek is eerder
gebleken dat een rechtstreekse bus
verbinding Terneuzen-Gent al een
dure aangelegenheid is. Er moet
jaarlijks een half miljoen euro bij.
De grens speelt ook een rol. De
vraag is welke maatschappij de
treinverbinding gaat exploiteren,
het Belgische NMBS of de NS.
vrijdag 15 december 2017
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Ad Vanderveen (tweede van rechts) met zijn combo.
Marius Roeting
Nieuw- en Sint Joosland
- Ad Vanderveen
Ad Vanderveen en combo: mor
gen, theater De Wegwijzer
Nieuw- en Sint Joosland, 20.30
uur.
Een aloude wens van het stads
bestuur van Gent lijkt binnen en
kele jaren in vervulling te gaan:
personenvervoer op de goede
renspoorlijn tussen de stad en
Zelzate. Dat kan ook voor Ter-
neuzen perspectief bieden.
Harmen van der Werf
Gent
Parlementslid en schepen
Mathias De Clercq. fotoanp
